Marta Bassino

włoska narciarka alpejska

Marta Bassino (ur. 27 lutego 1996 w Cuneo) – włoska narciarka alpejska, dwukrotna mistrzyni świata oraz mistrzyni świata juniorów.

Marta Bassino
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 lutego 1996
Cuneo

Klub

CS Esercito

Debiut w PŚ

16.03 2014, Lenzerheide (19. miejsce – gigant)

Pierwsze punkty w PŚ

16.03 2014, Lenzerheide (19. miejsce – gigant)

Pierwsze podium w PŚ

22.10 2016, Sölden (3. miejsce – gigant)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

30.11 2019, Killington (gigant)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Mistrzostwa świata
złoto Cortina d’Ampezzo 2021 Gigant równoległy
złoto Courchevel/Méribel 2023 Supergigant
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Jasná 2014 Gigant
Puchar Świata (Gigant)
Mała Kryształowa Kula
2020/2021
3. miejsce
2022/2023
Strona internetowa

Kariera

edytuj

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Marta Bassino pojawiła się 27 listopada 2011 roku w Sulden, gdzie w zawodach FIS Race nie ukończyła drugiego przejazdu w gigancie. W 2013 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Québecu, gdzie jej najlepszym wynikiem było szóste miejsce w zjeździe. Jeszcze dwukrotnie startowała na imprezach tego cyklu, największy sukces osiągając podczas mistrzostw świata juniorów w Jasnej w 2014 roku. Zwyciężyła tam w gigancie, wyprzedzając bezpośrednio swą rodaczkę, Karoline Pichler oraz Austriaczkę Rosinę Schneeberger.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 16 marca 2014 roku w Lenzerheide, zajmując dziewiętnaste miejsce w gigancie. Tym samym już w swoim debiucie wywalczyła pierwsze pucharowe punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanęła 22 października 2016 roku w Sölden, zajmując trzecie miejsce w gigancie. Wyprzedziły ją tylko Lara Gut ze Szwajcarii oraz Mikaela Shiffrin z USA. W sezonie 2019/2020 zajęła piąte miejsce w klasyfikacji generalnej. Ponadto w sezonie 2020/2021 była najlepsza w klasyfikacji giganta, a w klasyfikacji generalnej zajęła szóste miejsce.

W 2015 roku wystartowała w gigancie na mistrzostwach świata w Vail/Beaver Creek, jednak nie ukończyła rywalizacji. Podczas rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata w Sankt Moritz była jedenasta w gigancie i siedemnasta w superkombinacji. W 2018 roku wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, gdzie była między innymi piąta w gigancie. Na mistrzostwach świata w Cortina d’Ampezzo w 2021 roku wspólnie z Austriaczką Kathariną Liensberger zwyciężyła w gigancie równoległym. Dwa lata później, podczas mistrzostw świata w Courchevel/Méribel zdobyła złoty medal w supergigancie. W zawodach tych wyprzedziła Mikaelę Shiffrin oraz Austriaczkę Cornelię Hütter i Kajsę Vickhoff Lie z Norwegii. W międzyczasie brała udział w igrzyskach olimpijskich w Pekinie w 2022 roku, zajmując ósme miejsce w zawodach drużynowych i siedemnaste w supergigancie.

Osiągnięcia

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
5. 15 lutego 2018   Pjongczang Gigant 2:20,02 +0,67   Mikaela Shiffrin
DNF1 16 lutego 2018   Pjongczang Slalom 1:38,63 -   Frida Hansdotter
10. 22 lutego 2018   Pjongczang Superkombinacja 2:20,90 +3,34   Michelle Gisin
DNF1 7 lutego 2022   Pekin Gigant 1:55,69 -   Sara Hector
17. 11 lutego 2022   Pekin Supergigant 1:13,51 +1,57   Lara Gut-Behrami
DNF2 17 lutego 2022   Pekin Superkombinacja 2:25,67 -   Michelle Gisin
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
DNF2 12 lutego 2015   Vail/Beaver Creek Gigant 2:19,16 -   Anna Fenninger
17. 10 lutego 2017   Sankt Moritz Superkombinacja 1:58,88 +2,90   Wendy Holdener
11. 16 lutego 2017   Sankt Moritz Gigant 2:05,55 +1,98   Tessa Worley
13. 8 lutego 2019   Åre Superkombinacja 2:02,13 +2,61   Wendy Holdener
13. 14 lutego 2019   Åre Gigant 2:01,97 +2,56   Petra Vlhová
11. 11 lutego 2021   Cortina d’Ampezzo Supergigant 1:25,51 +1,19   Lara Gut-Behrami
6. 15 lutego 2021   Cortina d’Ampezzo Superkombinacja 2:07,22 +3,54   Mikaela Shiffrin
1.  16 lutego 2021   Cortina d’Ampezzo Gigant równoległy - - ex aequo   Katharina Liensberger
13. 18 lutego 2021   Cortina d’Ampezzo Gigant 2:30,66 +2,28   Lara Gut-Behrami
DNF1 6 lutego 2023   Courchevel/Méribel Kombinacja 1:57,47 -   Federica Brignone
1.  8 lutego 2023   Courchevel/Méribel Supergigant 1:28,06 - -
11. 15 lutego 2023   Courchevel/Méribel Gigant równoległy - -   Maria Therese Tviberg
5. 17 lutego 2023   Courchevel/Méribel Gigant 2:07,13 +0,80   Mikaela Shiffrin
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
DNF1 22 lutego 2013   Québec Gigant 2:22,23 -   Lisa-Maria Zeller
DNF 24 lutego 2013   Québec Supergigant 1:00,89 -   Stephanie Venier
6. 26 lutego 2013   Québec Zjazd 1:11,18 +0,47   Jennifer Piot
1.  27 lutego 2014   Jasná Gigant 1:52,86 - -
17. 3 marca 2014   Jasná Supergigant 1:14,71 +1,61   Corinne Suter
DNS2 3 marca 2014   Jasná Superkombinacja 2:11,34 -   Elisabeth Kappauer
DNF1 7 marca 2015   Hafjell Gigant 2:25,14 -   Nina Ortlieb
25. 9 marca 2015   Hafjell Slalom 1:43,54 +3,85   Paula Moltzan
12. 10 marca 2015   Hafjell Supergigant 1:23,81 +2,89   Federica Sosio
7. 10 marca 2015   Hafjell Superkombinacja 2:08,54 +1,31   Rahel Kopp

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj

Miejsca na podium w zawodach

edytuj
  1.   Sölden22 października 2016 (gigant) – 3. miejsce
  2.   Kronplatz24 stycznia 2017 (gigant) – 3. miejsce
  3.   Aspen19 marca 2017 (gigant) – 3. miejsce
  4.   Lenzerheide26 stycznia 2018 (superkombinacja) – 2. miejsce
  5.   Kronplatz15 stycznia 2019 (gigant) – 3. miejsce
  6.   Killington30 listopada 2019 (gigant) – 1. miejsce
  7.   Lienz28 grudnia 2019 (gigant) – 2. miejsce
  8.   Altenmarkt12 stycznia 2020 (superkombinacja) – 3. miejsce
  9.   Sestriere19 stycznia 2020 (gigant równoległy) – 3. miejsce
  10.   Bansko25 stycznia 2020 (zjazd) – 2. miejsce
  11.   Bansko26 stycznia 2020 (supergigant) – 2. miejsce
  12.   Sölden17 października 2020 (gigant) – 1. miejsce
  13.   Courchevel12 grudnia 2020 (gigant) – 1. miejsce
  14.   Sankt Anton10 stycznia 2021 (supergigant) – 2. miejsce
  15.   Maribor16 stycznia 2021 (gigant) – 1. miejsce
  16.   Maribor17 stycznia 2021 (gigant) – 1. miejsce
  17.   Kronplatz26 stycznia 2021 (gigant) – 3. miejsce
  18.   Courchevel22 grudnia 2021 (gigant) – 3. miejsce
  19.   Maribor8 stycznia 2022 (gigant) – 3. miejsce
  20.   Åre11 marca 2022 (gigant) – 2. miejsce
  21.   Méribel20 marca 2022 (gigant) – 2. miejsce
  22.   Killington26 listopada 2022 (gigant) – 2. miejsce
  23.   Sestriere10 grudnia 2022 (gigant) – 1. miejsce
  24.   Semmering27 grudnia 2022 (gigant) – 3. miejsce
  25.   Semmering28 grudnia 2022 (gigant) – 3. miejsce
  26.   Kranjska Gora7 stycznia 2021 (gigant) – 2. miejsce
  27.   Sankt Anton15 stycznia 2023 (supergigant) – 3. miejsce
  28.   Cortina d’Ampezzo22 stycznia 2023 (supergigant) – 3. miejsce
  29.   Crans-Montana17 lutego 2024 (zjazd) – 1. miejsce

Bibliografia

edytuj
  NODES
eth 1
punk 2