Matt Hancock (ur. 2 października 1978[1] w Chester[2]) − brytyjski polityk, członek Partii Konserwatywnej. Od 2010 poseł do Izby Gmin. Od 9 lipca 2018 do 26 czerwca 2021 zajmował stanowisko ministra zdrowia, wcześniej przez pół roku był ministrem kultury, mediów i sportu.

Matt Hancock
Ilustracja
Matt Hancock (2020)
Data i miejsce urodzenia

2 października 1978
Chester

Minister zdrowia
Okres

od 9 lipca 2018
do 26 czerwca 2021

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Jeremy Hunt

Następca

Sajid Javid

Minister kultury, mediów i sportu
Okres

od 8 stycznia 2018
do 9 lipca 2018

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Karen Bradley

Następca

Jeremy Wright(inne języki)

Skarbnik generalny
Okres

od 11 maja 2015
do 14 lipca 2016

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Francis Maude

Następca

Ben Gummer(inne języki)

Poseł do Izby Gmin z okręgu West Suffolk(inne języki)
Okres

od 6 maja 2010

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Richard Spring(inne języki)

Życiorys

edytuj

Urodził się w Chester, dorastał na farmie w Cheshire. Uczęszczał do szkoły podstawowej w jednej z wsi w Cheshire[3], a następnie do King's School, prywatnej szkoły w Chester[1]. Naukę kontynuował na West Cheshire College(inne języki), gdzie studiował informatykę. Ukończył studia z dziedzin filozofii, polityki i ekonomii na Exeter College(inne języki) w Uniwersytecie Oksfordzkim, a kilka lat później uzyskał tytuł Master of Philosophy na Christ's College w University of Cambridge[4].

W 1999 wstąpił do Partii Konserwatywnej[4]. W 2010 roku został wybrany posłem do Izby Gmin z okręgu West Suffolk(inne języki)[5]. Uzyskał reelekcję w 2015[6], 2017[7] i 2019[8] roku. Podczas kampanii referendalnej w sprawie brexitu popierał pozostanie Wielkiej Brytanii w Unii Europejskiej[9].

W styczniu 2018 został mianowany ministrem kultury, mediów i sportu w drugim gabinecie Theresy May[10], a następnie, 9 lipca 2018, ministrem zdrowia[11]. W 2019 roku kandydował na lidera Partii Konserwatywnej, wycofał swoją kandydaturę po zapoznaniu się z niekorzystnymi dla siebie wynikami pierwszego głosowania[12].

Utrzymał stanowisko ministra zdrowia po zmianie premiera.

Zrezygnował ze stanowiska 25 czerwca 2021 po pojawieniu się zarzutów o złamanie zasad dystansu społecznego, obowiązujących podczas pandemii COVID-19[13].

Przypisy

edytuj
  1. a b Newsdesk Bury: Why West Suffolk MP Matt Hancock could be the one to watch in the race to become Prime Minister. 2019-05-25. [dostęp 2022-01-12]. (ang.).
  2. David Holmes: Who is Chester-born health secretary Matt Hancock?. 2020-04-16. [dostęp 2022-01-12]. (ang.).
  3. FEWeek: With two offices across two government departments, two Secretaries of State as bosses and one of the broadest ministerial briefs around, life is hectic for Matthew Hancock. 2014-04-24. [dostęp 2022-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  4. a b Cabinet role for MP Matt Hancock. [dostęp 2022-01-12]. (ang.).
  5. parliament.uk: West Suffolk. [dostęp 2022-01-12]. (ang.).
  6. parliament.uk: West Suffolk. [dostęp 2022-01-12]. (ang.).
  7. parliament.uk: West Suffolk. [dostęp 2022-01-12]. (ang.).
  8. parliament.uk: West Suffolk. [dostęp 2022-01-12]. (ang.).
  9. BBC: EU vote: Where the cabinet and other MPs stand. 2016-06-22. [dostęp 2022-01-12]. (ang.).
  10. bbc: Reshuffle recap: The main headlines. 2018-01-09. [dostęp 2022-01-12]. (ang.).
  11. gov.uk: The Rt Hon Matt Hancock. [dostęp 2022-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  12. Alison Rourke: 'Mad suggestion': how Tory ministers once viewed call to prorogue parliament. 2019-08-29. [dostęp 2022-01-12]. (ang.).
  13. Peter Walker: Matt Hancock apologises after photos show him kissing aide. 2021-06-25. [dostęp 2022-01-12]. (ang.).
  NODES
Intern 1
multimedia 1
os 30