Miodojady

Miodojady
	Meliphagidae
	Vigors, 1825
	; Przedstawiciel rodziny – miodopijek długodzioby (Acanthorhynchus tenuirostris)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	wróblowe
Podrząd	śpiewające
Rodzina	miodojady
	Typ nomenklatoryczny
	Meliphaga Lewin, 1808
Synonimy
	Myzomelinæ G.R. Gray, 1840; Meliphaginæ G.R. Gray, 1840; Manorhinæ G.R. Gray, 1840; Melithreptinæ G.R. Gray, 1841; Melliphagidae Bonaparte, 1850; Melliphaginae Bonaparte, 1850; Meliphaginæ Sundevall, 1872; Philedoninæ Sundevall, 1872; Melithreptidae Wetmore, 1934;
	Myzomelinæ G.R. Gray, 1840; Meliphaginæ G.R. Gray, 1840; Manorhinæ G.R. Gray, 1840; Melithreptinæ G.R. Gray, 1841; Melliphagidae Bonaparte, 1850; Melliphaginae Bonaparte, 1850; Meliphaginæ Sundevall, 1872; Philedoninæ Sundevall, 1872; Melithreptidae Wetmore, 1934;
Rodzaje
	52 rodzaje – zobacz opis w tekście
	52 rodzaje – zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Miodojady^[9] (Meliphagidae) – rodzina ptaków z podrzędu śpiewających (Oscines) w obrębie rzędu wróblowych (Passeriformes).

Zasięg występowania

Rodzina obejmuje ponad 180 gatunków ptaków śpiewających^[9], występujących w Australii, Indonezji, na Nowej Gwinei i wyspach Oceanii^[10]^[11].

Charakterystyka

Osiągają 10–25 cm długości. Obie płci są ubarwione podobnie, samce niekiedy nieco jaskrawiej. Kolorystyka upierzenia skromna, najczęściej matowozielona lub brązowa, z wyjątkiem wyrazistego rysunku na głowie u niektórych gatunków. Mają smukły, nieco zakrzywiony dziób oraz język z rurkowatymi rowkami po bokach, zakończony szczoteczką. Przemieszczają się parami lub w grupach po lasach i terenach otwartych, żywiąc się nektarem, owadami i owocami. Gniazda mają kształt czarki i są umieszczone w gęstych krzewach i na drzewach.

Systematyka

Do rodziny zaliczane są następujące rodzaje^[9]:

Myza A.B. Meyer & Wiglesworth, 1895
Acanthorhynchus Gould, 1837
Glycichaera Salvadori, 1878 – jedynym przedstawicielem jest Glycichaera fallax Salvadori, 1878 – miodczyk
Melionyx Iredale, 1956
Ptiloprora De Vis, 1894
Lacustroica North, 1910 – jedynym przedstawicielem jest Lacustroica whitei North, 1910 – akacjóweczka
Ashbyia North, 1911 – jedynym przedstawicielem jest Ashbyia lovensis (Ashby, 1911) – podkasałka pustynna
Epthianura Gould, 1838
Stresemannia Meise, 1950 – jedynym przedstawicielem jest Stresemannia bougainvillei (Mayr, 1932) – miodalek melanezyjski
Ramsayornis Mathews, 1912
Conopophila Reichenbach, 1852
Melilestes Salvadori, 1876 – jedynym przedstawicielem jest Melilestes megarhynchus (G.R. Gray, 1858) – miodoń
Timeliopsis Salvadori, 1876
Macgregoria De Vis, 1897 – jedynym przedstawicielem jest Macgregoria pulchra De Vis, 1897 – płatkook
Melipotes P.L. Sclater, 1874
Gliciphila Swainson, 1837
Certhionyx Lesson, 1830 – jedynym przedstawicielem jest Certhionyx variegatus Lesson, 1830 – srokatnik
Pinarostola Sangster, Marki, Gaudin, Irestedt & Jonsson, 2023
Prosthemadera G.R. Gray, 1840 – jedynym przedstawicielem jest Prosthemadera novaeseelandiae (J.F. Gmelin, 1788) – kędziornik
Anthornis G.R. Gray, 1840
Sugomel Mathews, 1922
Melitograis Sundevall, 1872 – jedynym przedstawicielem jest Melitograis gilolensis (Bonaparte, 1850) – molukomiodzik
Vosea Gilliard, 1960 – jedynym przedstawicielem jest Vosea whitemanensis Gilliard, 1960 – góromiodzik
Myzomela Vigors & Horsfield, 1827
Philemon Vieillot, 1816
Xanthotis Reichenbach, 1852
Plectorhyncha Gould, 1838 – jedynym przedstawicielem jest Plectorhyncha lanceolata Gould, 1838 – miodziarek
Pycnopygius Salvadori, 1880 – jedynym przedstawicielem jest Pycnopygius stictocephalus (Salvadori, 1876) – wilgofilemonek
Grantiella Mathews, 1911 – jedynym przedstawicielem jest Grantiella picta (Gould, 1838) – złotolotek
Trichodere North, 1912 – jedynym przedstawicielem jest Trichodere cockerelli (Gould, 1869) – złotokryzik
Phylidonyris Lesson, 1830
Cissomela Bonaparte, 1854 – jedynym przedstawicielem jest Cissomela pectoralis (Gould, 1841) – obrożniczek
Lichmera Cabanis, 1851
Meliarchus Salvadori, 1880 – jedynym przedstawicielem jest Meliarchus sclateri (G.R. Gray, 1870) – miodzik
Guadalcanaria E. Hartert, 1929 – jedynym przedstawicielem jest Guadalcanaria inexpectata E. Hartert, 1929 – atolczyk
Eugymnomyza Andersen, Gregory, Dickinson, Watling & Scofield, 2022
Foulehaio Reichenbach, 1852
Nesoptilotis Mathews, 1913
Entomyzon Swainson, 1825 – jedynym przedstawicielem jest Entomyzon cyanotis (Latham, 1801) – słodnik
Melithreptus Vieillot, 1816
Stomiopera Reichenbach, 1852
Meliphaga Lewin, 1808
Purnella Mathews, 1914 – jedynym przedstawicielem jest Purnella albifrons (G.R. Gray, 1841) – pstromiodzik
Lichenostomus Cabanis, 1851
Gavicalis Schodde & Mason, 1999
Ptilotula Mathews, 1912
Caligavis Iredale, 1956
Acanthagenys Gould, 1838 – jedynym przedstawicielem jest Acanthagenys rufogularis Gould, 1838 – kolcoliczek
Anthochaera Vigors & Horsfield, 1827
Bolemoreus Nyári & Joseph, 2011
Manorina Vieillot, 1818
Melidectes P.L. Sclater, 1874

Uwagi

↑ Typ nomenklatoryczny: Myzomela Vigors & Horsfield, 1827.
↑ Typ nomenklatoryczny: Manorhina Wagler, 1827 (= Manorina Vieillot, 1818).
↑ Typ nomenklatoryczny: Melithreptus Vieillot, 1816.
↑ Typ nomenklatoryczny: Philedon Cuvier, 1816 (= Philemon Vieillot, 1816).

Przypisy

↑ N.A. Vigors. Observations on the Natural Affinities that connect the Orders and Families of Birds. „Transactions of the Linnean Society of London”. 14, s. 463, 1825. (ang.).
↑ ^a ^b Gray 1840 ↓, s. 15.
↑ Gray 1840 ↓, s. 16.
↑ G.R. Gray: A list of the genera of birds: with their synonyma an indication of the typical species of each genus. Wyd. 2. London: R. and J.E. Taylor, 1841, s. 21. (ang.).
↑ ^a ^b Ch.-L. Bonaparte: Conspectus generum avium. T. 1. Lugduni Batavorum: Apud E.J. Brill, 1850, s. 389. (łac.).
↑ Sundevall 1872 ↓, s. 49.
↑ Sundevall 1872 ↓, s. 51.
↑ F.A. Wetmore. A systematic classification for the birds of the world, revised and amended. „Smithsonian miscellaneous collections”. 89 (13), s. 11, 1934. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Meliphagidae Vigors, 1825 – miodojady – Honeyeaters (wersja: 2023-09-28). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-10-11].
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v13.1). [dostęp 2023-04-25]. (ang.).
↑ Honeyeaters (Meliphagidae). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2013-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-16)]. (ang.).

Bibliografia

G.R. Gray: A list of the genera of birds: with their synonyma an indication of the typical species of each genus. London: R. and J.E. Taylor, 1840, s. 1–80. (ang.).
C.J. Sundevall: Methodi naturalis avium disponendarum tentamen. Försök till fogelklassens naturenliga uppställnung. Stockholm: Samson & Wallin, 1872, s. i–lxix; 1–187; 1–12 (Appendix). (szw. • łac.).
P. Higgins, L. Christidis & H. Ford: Family Meliphagidae (Honeyeaters). W: J. del Hoyo, A. Elliott & D.A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 13: Penduline-tits to Shrikes. Barcelona: Lynx Edicions, 2008, s. 498–691. ISBN 84-96553-45-0. (ang.).

[2] Typ nomenklatoryczny: Myzomela Vigors & Horsfield, 1827.

[4] Typ nomenklatoryczny: Manorhina Wagler, 1827 (= Manorina Vieillot, 1818).

[6] Typ nomenklatoryczny: Melithreptus Vieillot, 1816.

[10] Typ nomenklatoryczny: Philedon Cuvier, 1816 (= Philemon Vieillot, 1816).

[vig-1] N.A. Vigors. Observations on the Natural Affinities that connect the Orders and Families of Birds. „Transactions of the Linnean Society of London”. 14, s. 463, 1825. (ang.).

[CITEREFGray1840[https://biodiversitylibrary.org/page/13668909_15]-3] Gray 1840 ↓, s. 15.

[CITEREFGray1840[https://biodiversitylibrary.org/page/13668909_16]-5] Gray 1840 ↓, s. 16.

[gray-7] G.R. Gray: A list of the genera of birds: with their synonyma an indication of the typical species of each genus. Wyd. 2. London: R. and J.E. Taylor, 1841, s. 21. (ang.).

[bon-8] Ch.-L. Bonaparte: Conspectus generum avium. T. 1. Lugduni Batavorum: Apud E.J. Brill, 1850, s. 389. (łac.).

[CITEREFSundevall1872[https://www.biodiversitylibrary.org/page/52164464_49]-9] Sundevall 1872 ↓, s. 49.

[CITEREFSundevall1872[https://www.biodiversitylibrary.org/page/52164466_51]-11] Sundevall 1872 ↓, s. 51.

[wet-12] F.A. Wetmore. A systematic classification for the birds of the world, revised and amended. „Smithsonian miscellaneous collections”. 89 (13), s. 11, 1934. (ang.).

[Mielczarek&Kuziemko-13] Nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Meliphagidae Vigors, 1825 – miodojady – Honeyeaters (wersja: 2023-09-28). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-10-11].

[ioc-14] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v13.1). [dostęp 2023-04-25]. (ang.).

[ibc-15] Honeyeaters (Meliphagidae). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2013-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-16)]. (ang.).

[9]

[1]

[a]

[2]

[b]

[3]

[c]

[4]

[5]

[6]

[d]

[7]

[8]

[10]

[11]