NHL (1995/1996)
Sezon NHL 1995/1996 jest 79. sezonem gry National Hockey League, a 80. jej działalności. Pierwszy mecz sezonu odbył się 6 października 1995 roku, kiedy zmierzyły się Detroit Red Wings i Colorado Avalanche. 20 stycznia 1996 roku w Bostonie w hali FleetCenter rozegrany został NHL All-Star Game. Sezon zasadniczy zakończył się 14 kwietnia 1996 roku. Dwa dni później rozegrany został pierwszy mecz playoff. Sezon zakończył się 10 czerwca 1996 roku, kiedy w finałowym spotkaniu drużyna Colorado Avalanche pokonała Florida Panthers.
| |||
Szczegóły | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Liczba zespołów |
26 | ||
Runda zasadnicza | |||
Termin | |||
Liczba kolejek |
82 | ||
Zwycięzca |
Konferencja Zachodnia: Colorado Avalanche | ||
Najskuteczniejszy zawodnik | |||
Runda finałowa | |||
Liczba meczów |
86 | ||
Bramki |
504 | ||
Zwycięzca | |||
2. miejsce | |||
MVP | |||
Najskuteczniejszy zawodnik |
Po zakończeniu poprzedniego sezonu klub Quebec Nordiques zmienił siedzibę na Denver i postanowiono, że od tego sezonu będzie występował pod nazwą Colorado Avalanche. Swoje mecze rozgrywali w hali poprzedniej drużyny NHL mającą bazę w stanie Kolorado – Colorado Rockies, czyli McNichols Sports Arena. Jednocześnie był to ostatni sezon zespołu Winnipeg Jets, który od sezonu 1996/1997 swoją siedzibę ma w stanie Arizona zmieniając swoją nazwę na Phoenix Coyotes
Wydarzenia przedsezonowe
edytujNHL Entry Draft 1995
edytuj8 czerwca 1995 roku w znajdującej się w mieście Edmonton, hali Edmonton Coliseum (obecnie Rexall Place) odbył się trzydziesty trzeci w historii draft, którym to drużyny występujące w lidze NHL mogły wybrać młodych, perspektywicznych zawodników. Z numerem pierwszym wybranym został Amerykanin Bryan Berard, pochodzący z klubu Detroit Junior Red Wings, obrońca ten został wybrany przez drużynę Ottawa Senators. Łącznie zostało wybranych 234 graczy z 11 państw: 139 z Kanady, 25 z Rosji, 21 z Czech, 16 ze Stanów Zjednoczonych, 13 z Finlandii, 8 ze Szwecji, 7 ze Słowacji, 2 z Ukrainy i po jednym reprezentancie Niemiec Austrii oraz Kazachstanu.
W pierwszej trójce draftu znaleźli się również: kanadyjski obrońca Wade Redden, który przeszedł do New York Islanders. Trzecim zawodnikiem draftu był fiński obrońca Aki Berg, który przeszedł do Los Angeles Kings.
Sezon zasadniczy
edytujDrużyna Detroit Red Wings zwyciężyła w sezonie zasadniczym, kończąc go z drugim najwyższym wynikiem zdobytych punktów w historii NHL (131 punktów) i najlepszym od czasu powstania trofeum za to osiągnięcie Presidents’ Trophy. Ustanowili przy tym rekord zwycięstw (62 mecze). Jaromír Jágr ustanowił rekord zdobytych asyst oraz punktów przez skrzydłowego w jednym sezonie. Najskuteczniejszym zawodnikiem został Mario Lemieux dla którego był to ostatni sezon ze zdobytą większą liczbą punktów niż 150. Zdobył ich łącznie 161 (69 bramek, 92 asysty) w 70 meczach. Do sezonu 2007/2008 żaden zawodnik nie zdobył 60 bramek. Zwycięzca poprzedniej edycji Pucharu Stanleya – New Jersey Devils został pierwszą drużyną NHL od sezonu 1969/1970, który nie awansował do fazy play-off w następnym sezonie.
Tabela
edytuj
|
|
- Legenda: Lp. – miejsce, M – mecze, Z – zwycięstwa, P – porażki, R – remisy, Br – bramki, Bl – bilans bramkowy, Pkt – punkty, ATL – Dywizja Atlantycka, CEN – Dywizja Centralna, NE – Dywizja Północno-wschodnia, PAC – Dywizja Pacyfiku = lider dywizji, = awans do playoff
Lista najlepszych strzelców
edytujZawodnik | Drużyna | Mecze | Gole | Asysty | Pkt |
---|---|---|---|---|---|
Mario Lemieux | Pittsburgh Penguins | 70 | 69 | 92 | 161 |
Jaromír Jágr | Pittsburgh Penguins | 82 | 62 | 87 | 149 |
Joe Sakic | Colorado Avalanche | 82 | 51 | 69 | 120 |
Ron Francis | Pittsburgh Penguins | 77 | 27 | 92 | 119 |
Peter Forsberg | Colorado Avalanche | 82 | 30 | 86 | 116 |
Eric Lindros | Philadelphia Flyers | 73 | 47 | 68 | 115 |
Paul Kariya | Mighty Ducks of Anaheim | 82 | 50 | 58 | 108 |
Teemu Selänne | Winnipeg/Anaheim | 79 | 40 | 68 | 108 |
Siergiej Fiodorow | Detroit Red Wings | 78 | 39 | 68 | 107 |
Aleksandr Mogilny | Vancouver Canucks | 79 | 55 | 52 | 107 |
Playoff
edytujRozstawienie
edytujPo zakończeniu sezonu zasadniczego 16 zespołów zapewniło sobie start w fazie playoff. Drużyna Detroit Red Wings zdobywca Presidents’ Trophy uzyskała najlepszy wynik w lidze zdobywając w 82 spotkaniach 131 punktów. Jest to najwyżej rozstawiona drużyna. Kolejne miejsce rozstawione uzupełniają mistrzowie dywizji: Colorado Avalanche, Philadelphia Flyers oraz Pittsburgh Penguins.
Konferencja Wschodnia
edytuj- Philadelphia Flyers – mistrz dywizji atlantyckiej i konferencji wschodniej w sezonie zasadniczym oraz 103 punkty
- Pittsburgh Penguins – mistrz dywizji północno-wschodniej, 102 punkty
- New York Rangers – 96 punktów (41 zwycięstw)
- Florida Panthers – 92 punktów (41 zwycięstw)
- Boston Bruins – 91 punkty (40 zwycięstwa)
- Montreal Canadiens – 90 punkty (40 zwycięstw)
- Washington Capitals – 89 punktów (39 zwycięstw)
- Tampa Bay Lightning – 88 punktów (38 zwycięstw)
Konferencja Zachodnia
edytuj- Detroit Red Wings – mistrz dywizji centralnej oraz mistrz sezonu zasadniczego konferencji zachodniej, zdobywca Presidents’ Trophy oraz 131 punktów
- Colorado Avalanche – mistrz dywizji Pacyfiku, 104 punkty
- Chicago Blackhawks – 94 punkty (40 zwycięstw)
- Toronto Maple Leafs – 80 punktów (34 zwycięstwa)
- St. Louis Blues – 80 punktów (32 zwycięstwa)
- Calgary Flames – 79 punktów (34 zwycięstwa)
- Vancouver Canucks – 79 punktów (32 zwycięstwa)
- Winnipeg Jets – 78 punktów (36 zwycięstw)
Drzewko playoff
edytujPo zakończeniu sezonu zasadniczego rozpocznie się walka o mistrzostwo ligi w fazie playoff, która rozgrywana będzie w czterech rundach. Drużyna, która zajęła wyższe miejsce w sezonie zasadniczym w nagrodę zostaje gospodarzem ewentualnego siódmego meczu. Z tym, że zdobywca Presidents’ Trophy (w tym wypadku Washington Capitals) zawsze jest gospodarzem siódmego meczu. Wszystkie cztery rundy rozgrywane są w formuje do czterech zwycięstw według schematu: 2-2-1-1-1, czyli wyżej rozstawiony rozgrywa mecze: 1 i 2 oraz ewentualnie 5 i 7 we własnej hali. Niżej rozstawiona drużyna rozgrywa mecze w swojej hali: trzeci, czwarty oraz ewentualnie szósty.
Ćwierćfinały Konferencji | Półfinały Konferencji | Finały Konferencji | Finał Pucharu Stanleya | |||||||||||||||
1 | Philadelphia Flyers | 4 | ||||||||||||||||
8 | Tampa Bay Lightning | 2 | ||||||||||||||||
1 | Philadelphia Flyers | 2 | ||||||||||||||||
4 | Florida Panthers | 4 | ||||||||||||||||
2 | Pittsburgh Penguins | 4 | ||||||||||||||||
7 | Washington Capitals | 2 | ||||||||||||||||
2 | Pittsburgh Penguins | 3 | ||||||||||||||||
Konferencja Wschodnia | ||||||||||||||||||
4 | Florida Panthers | 4 | ||||||||||||||||
3 | New York Rangers | 4 | ||||||||||||||||
6 | Montreal Canadiens | 2 | ||||||||||||||||
2 | Pittsburgh Penguins | 4 | ||||||||||||||||
3 | New York Rangers | 1 | ||||||||||||||||
4 | Florida Panthers | 4 | ||||||||||||||||
5 | Boston Bruins | 2 | ||||||||||||||||
W | Florida Panthers | 0 | ||||||||||||||||
Z | Colorado Avalanche | 4 | ||||||||||||||||
1 | Detroit Red Wings | 4 | ||||||||||||||||
8 | Winnipeg Jets | 2 | ||||||||||||||||
1 | Detroit Red Wings | 4 | ||||||||||||||||
5 | St. Louis Blues | 3 | ||||||||||||||||
2 | Colorado Avananche | 4 | ||||||||||||||||
7 | Vancouver Canucks | 2 | ||||||||||||||||
1 | Detroit Red Wings | 2 | ||||||||||||||||
Konferencja Zachodnia | ||||||||||||||||||
2 | Colorado Avalanche | 4 | ||||||||||||||||
3 | Chicago Blackhawks | 4 | ||||||||||||||||
6 | Calgary Flames | 0 | ||||||||||||||||
2 | Colorado Avalanche | 4 | ||||||||||||||||
3 | Chicago Blackhawks | 2 | ||||||||||||||||
4 | Toronto Maple Leafs | 2 | ||||||||||||||||
5 | St. Louis Blues | 4 | ||||||||||||||||