Sezon NHL 1995/1996 jest 79. sezonem gry National Hockey League, a 80. jej działalności. Pierwszy mecz sezonu odbył się 6 października 1995 roku, kiedy zmierzyły się Detroit Red Wings i Colorado Avalanche. 20 stycznia 1996 roku w Bostonie w hali FleetCenter rozegrany został NHL All-Star Game. Sezon zasadniczy zakończył się 14 kwietnia 1996 roku. Dwa dni później rozegrany został pierwszy mecz playoff. Sezon zakończył się 10 czerwca 1996 roku, kiedy w finałowym spotkaniu drużyna Colorado Avalanche pokonała Florida Panthers.

NHL 1995/1996
1994/1995 1996/1997
Szczegóły
Państwo

 Stany Zjednoczone
 Kanada

Liczba zespołów

26

Runda zasadnicza
Termin

6 października 199514 kwietnia 1996

Liczba kolejek

82

Zwycięzca

Konferencja Zachodnia: Colorado Avalanche
Konferencja Wschodnia: Florida Panthers

Najskuteczniejszy zawodnik

Kanada Mario Lemieux (Pittsburgh Penguins)

Runda finałowa
Liczba meczów

86

Bramki

504

Zwycięzca

Colorado Avalanche

2. miejsce

Florida Panthers

MVP

Kanada Joe Sakic (Colorado Avalanche)

Najskuteczniejszy zawodnik

Kanada Joe Sakic (Colorado Avalanche)

Po zakończeniu poprzedniego sezonu klub Quebec Nordiques zmienił siedzibę na Denver i postanowiono, że od tego sezonu będzie występował pod nazwą Colorado Avalanche. Swoje mecze rozgrywali w hali poprzedniej drużyny NHL mającą bazę w stanie Kolorado – Colorado Rockies, czyli McNichols Sports Arena. Jednocześnie był to ostatni sezon zespołu Winnipeg Jets, który od sezonu 1996/1997 swoją siedzibę ma w stanie Arizona zmieniając swoją nazwę na Phoenix Coyotes

Wydarzenia przedsezonowe

edytuj

NHL Entry Draft 1995

edytuj
Osobny artykuł: NHL Entry Draft 1995.

8 czerwca 1995 roku w znajdującej się w mieście Edmonton, hali Edmonton Coliseum (obecnie Rexall Place) odbył się trzydziesty trzeci w historii draft, którym to drużyny występujące w lidze NHL mogły wybrać młodych, perspektywicznych zawodników. Z numerem pierwszym wybranym został Amerykanin Bryan Berard, pochodzący z klubu Detroit Junior Red Wings, obrońca ten został wybrany przez drużynę Ottawa Senators. Łącznie zostało wybranych 234 graczy z 11 państw: 139 z Kanady, 25 z Rosji, 21 z Czech, 16 ze Stanów Zjednoczonych, 13 z Finlandii, 8 ze Szwecji, 7 ze Słowacji, 2 z Ukrainy i po jednym reprezentancie Niemiec Austrii oraz Kazachstanu.

W pierwszej trójce draftu znaleźli się również: kanadyjski obrońca Wade Redden, który przeszedł do New York Islanders. Trzecim zawodnikiem draftu był fiński obrońca Aki Berg, który przeszedł do Los Angeles Kings.

Sezon zasadniczy

edytuj

Drużyna Detroit Red Wings zwyciężyła w sezonie zasadniczym, kończąc go z drugim najwyższym wynikiem zdobytych punktów w historii NHL (131 punktów) i najlepszym od czasu powstania trofeum za to osiągnięcie Presidents’ Trophy. Ustanowili przy tym rekord zwycięstw (62 mecze). Jaromír Jágr ustanowił rekord zdobytych asyst oraz punktów przez skrzydłowego w jednym sezonie. Najskuteczniejszym zawodnikiem został Mario Lemieux dla którego był to ostatni sezon ze zdobytą większą liczbą punktów niż 150. Zdobył ich łącznie 161 (69 bramek, 92 asysty) w 70 meczach. Do sezonu 2007/2008 żaden zawodnik nie zdobył 60 bramek. Zwycięzca poprzedniej edycji Pucharu StanleyaNew Jersey Devils został pierwszą drużyną NHL od sezonu 1969/1970, który nie awansował do fazy play-off w następnym sezonie.

Tabela

edytuj
Konferencja Wschodnia
Lp. Drużyna M Z P R Br Bl Pkt Dywizja
1   Philadelphia Flyers 82 45 24 13 282-208 +74 103 ATL
2   Pittsburgh Penguins 82 49 29 4 362-284 +78 102 NE
3   New York Rangers 82 41 27 14 272-237 +35 96 ATL
4   Florida Panthers 82 41 31 10 254-234 +20 92 ATL
5   Boston Bruins 82 40 31 11 282-269 +13 91 NE
6   Montreal Canadiens 82 40 32 10 265-248 +17 90 NE
7   Washington Capitals 82 39 32 11 234-204 +30 89 ATL
8   Tampa Bay Lightning 82 38 32 12 238-248 -10 88 ATL
9   New Jersey Devils 82 37 33 12 215-202 +13 86 ATL
10   Hartford Whalers 82 34 39 9 237-259 -22 77 NE
11   Buffalo Sabres 82 33 42 7 247-262 -15 72 NE
12   New York Islanders 82 22 50 10 229-315 -86 54 ATL
13   Ottawa Senators 82 18 59 5 191-291 -100 41 NE
Konferencja Zachodnia
Lp. Drużyna M Z P R Br Bl Pkt Dywizja
1   Detroit Red Wings 82 62 13 7 325-181 +144 131 CEN
2   Colorado Avalanche 82 47 25 10 326-240 +86 104 PAC
3   Chicago Blackhawks 82 40 28 14 273-220 +53 94 CEN
4   Toronto Maple Leafs 82 34 36 12 247-252 -5 80 CEN
5   St. Louis Blues 82 32 34 16 219-248 -29 80 CEN
6   Calgary Flames 82 34 37 11 241-240 +1 79 PAC
7   Vancouver Canucks 82 32 35 15 2478-278 0 79 PAC
8   Winnipeg Jets 82 36 40 6 275-291 -16 78 CEN
9   Mighty Ducks of Anaheim 82 35 39 8 234-247 -13 78 PAC
10   Edmonton Oilers 82 30 44 8 240-304 -64 68 PAC
11   Dallas Stars 82 26 42 14 227-280 -53 66 CEN
12   Los Angeles Kings 82 24 40 18 256-302 -46 66 PAC
13   San Jose Sharks 82 20 55 7 252-357 -105 47 PAC
Legenda: Lp. – miejsce, M – mecze, Z – zwycięstwa, P – porażki, R – remisy, Br – bramki, Bl – bilans bramkowy, Pkt – punkty, ATL – Dywizja Atlantycka, CEN – Dywizja Centralna, NE – Dywizja Północno-wschodnia, PAC – Dywizja Pacyfiku     = lider dywizji,     = awans do playoff

Lista najlepszych strzelców

edytuj
Zawodnik Drużyna Mecze Gole Asysty Pkt
  Mario Lemieux Pittsburgh Penguins 70 69 92 161
  Jaromír Jágr Pittsburgh Penguins 82 62 87 149
  Joe Sakic Colorado Avalanche 82 51 69 120
  Ron Francis Pittsburgh Penguins 77 27 92 119
  Peter Forsberg Colorado Avalanche 82 30 86 116
  Eric Lindros Philadelphia Flyers 73 47 68 115
  Paul Kariya Mighty Ducks of Anaheim 82 50 58 108
  Teemu Selänne Winnipeg/Anaheim 79 40 68 108
  Siergiej Fiodorow Detroit Red Wings 78 39 68 107
  Aleksandr Mogilny Vancouver Canucks 79 55 52 107

Playoff

edytuj
Osobny artykuł: NHL (1995/1996)/Playoff.

Rozstawienie

edytuj

Po zakończeniu sezonu zasadniczego 16 zespołów zapewniło sobie start w fazie playoff. Drużyna Detroit Red Wings zdobywca Presidents’ Trophy uzyskała najlepszy wynik w lidze zdobywając w 82 spotkaniach 131 punktów. Jest to najwyżej rozstawiona drużyna. Kolejne miejsce rozstawione uzupełniają mistrzowie dywizji: Colorado Avalanche, Philadelphia Flyers oraz Pittsburgh Penguins.

Konferencja Wschodnia

edytuj
 
Puchar Stanleya
  1. Philadelphia Flyers – mistrz dywizji atlantyckiej i konferencji wschodniej w sezonie zasadniczym oraz 103 punkty
  2. Pittsburgh Penguins – mistrz dywizji północno-wschodniej, 102 punkty
  3. New York Rangers – 96 punktów (41 zwycięstw)
  4. Florida Panthers – 92 punktów (41 zwycięstw)
  5. Boston Bruins – 91 punkty (40 zwycięstwa)
  6. Montreal Canadiens – 90 punkty (40 zwycięstw)
  7. Washington Capitals – 89 punktów (39 zwycięstw)
  8. Tampa Bay Lightning – 88 punktów (38 zwycięstw)

Konferencja Zachodnia

edytuj
  1. Detroit Red Wings – mistrz dywizji centralnej oraz mistrz sezonu zasadniczego konferencji zachodniej, zdobywca Presidents’ Trophy oraz 131 punktów
  2. Colorado Avalanche – mistrz dywizji Pacyfiku, 104 punkty
  3. Chicago Blackhawks – 94 punkty (40 zwycięstw)
  4. Toronto Maple Leafs – 80 punktów (34 zwycięstwa)
  5. St. Louis Blues – 80 punktów (32 zwycięstwa)
  6. Calgary Flames – 79 punktów (34 zwycięstwa)
  7. Vancouver Canucks – 79 punktów (32 zwycięstwa)
  8. Winnipeg Jets – 78 punktów (36 zwycięstw)

Drzewko playoff

edytuj

Po zakończeniu sezonu zasadniczego rozpocznie się walka o mistrzostwo ligi w fazie playoff, która rozgrywana będzie w czterech rundach. Drużyna, która zajęła wyższe miejsce w sezonie zasadniczym w nagrodę zostaje gospodarzem ewentualnego siódmego meczu. Z tym, że zdobywca Presidents’ Trophy (w tym wypadku Washington Capitals) zawsze jest gospodarzem siódmego meczu. Wszystkie cztery rundy rozgrywane są w formuje do czterech zwycięstw według schematu: 2-2-1-1-1, czyli wyżej rozstawiony rozgrywa mecze: 1 i 2 oraz ewentualnie 5 i 7 we własnej hali. Niżej rozstawiona drużyna rozgrywa mecze w swojej hali: trzeci, czwarty oraz ewentualnie szósty.

Ćwierćfinały KonferencjiPółfinały KonferencjiFinały KonferencjiFinał Pucharu Stanleya
1Philadelphia Flyers4
8Tampa Bay Lightning2
1Philadelphia Flyers2
4Florida Panthers4
2Pittsburgh Penguins4
7Washington Capitals2
2Pittsburgh Penguins3
Konferencja Wschodnia
4Florida Panthers4
3New York Rangers4
6Montreal Canadiens2
2Pittsburgh Penguins4
3New York Rangers1
4Florida Panthers4
5Boston Bruins2
WFlorida Panthers0
ZColorado Avalanche4
1Detroit Red Wings4
8Winnipeg Jets2
1Detroit Red Wings4
5St. Louis Blues3
2Colorado Avananche4
7Vancouver Canucks2
1Detroit Red Wings2
Konferencja Zachodnia
2Colorado Avalanche4
3Chicago Blackhawks4
6Calgary Flames0
2Colorado Avalanche4
3Chicago Blackhawks2
4Toronto Maple Leafs2
5St. Louis Blues4

Nagrody

edytuj
Nagroda Zawodnik Drużyna
Art Ross Memorial Trophy   Mario Lemieux Pittsburgh Penguins
Bill Masterton Memorial Trophy   Gary Roberts Calgary Flames
Calder Memorial Trophy   Daniel Alfredsson Ottawa Senators
Conn Smythe Trophy   Joe Sakic Colorado Avalanche
Frank J. Selke Trophy   Siergiej Fiodorow Detroit Red Wings
Hart Memorial Trophy   Mario Lemieux Pittsburgh Penguins
Jack Adams Award   Scotty Bowman Detroit Red Wings
James Norris Memorial Trophy   Chris Chelios Chicago Blackhawks
King Clancy Memorial Trophy   Kris King Winnipeg Jets
Lady Byng Memorial Trophy   Paul Kariya Anaheim Mighty Ducks
Lester B. Pearson Award   Mario Lemieux Pittsburgh Penguins
Lester Patrick Trophy   George Gund
  Ken Morrow
  Milt Schmidt
NHL Plus/Minus Award   Władimir Konstantinow Detroit Red Wings
Vezina Trophy   Jim Carey Washington Capitals
William M. Jennings Trophy   Chris Osgood
  Mike Vernon
Detroit Red Wings
Presidents’ Trophy Detroit Red Wings
Prince of Wales Trophy Florida Panthers
Clarence S. Campbell Bowl Colorado Avalanche
Puchar Stanleya Colorado Avalanche

Linki zewnętrzne

edytuj
  NODES
punk 22