Ołeksij Jurijowycz Reznikow, ukr. Олексій Юрійович Резніков (ur. 18 czerwca 1966 we Lwowie[1]) – ukraiński polityk, prawnik i samorządowiec, w latach 2020–2021 wicepremier oraz minister ds. terytoriów czasowo okupowanych, w latach 2021–2023 minister obrony.

Ołeksij Reznikow
Олексій Резніков
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Ołeksij Jurijowycz Reznikow

Data i miejsce urodzenia

18 czerwca 1966
Lwów

Zawód, zajęcie

polityk, prawnik

Alma Mater

Lwowski Uniwersytet Narodowy im. Iwana Franki

Stanowisko

wicepremier (2020–2021), minister ds. terytoriów czasowo okupowanych (2020–2021), minister obrony (2021–2023)

podpis
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Krzyża Pogoni (Litwa)

Życiorys

edytuj

W połowie lat 80. odbył służbę wojskową, w 1991 ukończył studia prawnicze na Lwowskim Uniwersytecie Narodowym im. Iwana Franki. W 1994 uzyskał uprawnienia adwokata. Na początku lat 90. współtworzył firmę brokerską, w 2000 podjął praktykę adwokacką, którą prowadził w ramach różnych kancelarii prawniczych[1]. W 2004 należał do prawników reprezentujących Wiktora Juszczenkę w postępowaniu w sprawie unieważnienia drugiej tury wyborów prezydenckich[2]. Zasiadał później w radzie nadzorczej Oszczadbanku. W 2008 uzyskał mandat radnego rady miejskiej Kijowa, kandydując z listy skupionej wokół Mykoły Katerynczuka. W 2014 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję z ramienia partii UDAR[2]. W tym samym roku został zastępcą mera Kijowa i sekretarzem rady miejskiej. W latach 2016–2018 zajmował stanowisko zastępcy przewodniczącego Kijowskiej Miejskiej Administracji Państwowej do spraw samorządu[1][2]. W 2018 powrócił do praktyki prawniczej. Przez dwa lata był też członkiem Najwyższej Rady Sądownictwa. W 2019 prezydent Wołodymyr Zełenski powołał go w skład komisji trójstronnej do spraw rozwiązania kryzysu w Donbasie[2].

W marcu 2020 objął stanowiska wicepremiera oraz ministra do spraw terytoriów czasowo okupowanych w utworzonym wówczas rządzie Denysa Szmyhala[3]. W listopadzie 2021 odwołany z tych funkcji, a następnie w tym samym miesiącu powołany na urząd ministra obrony[4]. We wrześniu 2023 na żądanie prezydenta podał się do dymisji, kończąc urzędowanie w tym samym miesiącu[5].

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c Резніков Олексій Юрійович, kmu.gov.ua [zarchiwizowane 2020-03-29] (ukr.).
  2. a b c d Досье: Резников Алексей Юрьевич [online], kievvlast.com.ua, 20 marca 2020 [dostęp 2020-03-29] (ros.).
  3. Верховна Рада України призначила склад нового Кабінету Міністрів України, kmu.gov.ua, 4 marca 2020 [zarchiwizowane 2020-03-22] (ukr.).
  4. Ukrainian Lawmakers Approve Reznikov As New Defense Minister [online], rferl.org, 4 listopada 2021 [dostęp 2021-11-07] (ang.).
  5. Ołeksij Reznikow stracił stanowisko. Minister obrony Ukrainy odwołany przez parlament [online], rp.pl, 5 września 2023 [dostęp 2023-09-05].
  6. Lietuvos Valstybės dienos proga – apdovanojimai aukštiems Ukrainos pareigūnams [online], lrt.lt, 6 lipca 2023 [dostęp 2024-02-28] (lit.).
  NODES
admin 1