Odon z Bayeux

Odon z Bayeux inaczej Odon z Conteville, imię nadane na chrzcie Eudes (ur. ok. 1036, zm. w lutym 1097 w Palermo) – normandzki biskup i angielski earl, był przyrodnim bratem Wilhelma Zdobywcy, w pewnym okresie drugim (po królu) najważniejszym dostojnikiem w Anglii.

Odon z Bayeux

Biskup Odon z Bayeux w czasie bitwy pod Hastings
Data urodzenia	ok. 1036
Data i miejsce śmierci	1097 Palermo
Rodzice	Herluin de Conteville Herleva
Dzieci	Jean de Bayeux
Administracja	biskup Bayeux, hrabia Kentu

Był synem matki Williama Herlevy i Herluina de Conteville. Hrabia Robert de Mortain był jego młodszym bratem. Nie wiadomo, czy data urodzenia Odona jest prawdziwa. Niektórzy historycy twierdzą, że urodził się na początku, a nie w połowie lat trzydziestych XI wieku, a więc mógłby mieć 19-20 lat w roku 1049, gdy Wilhelm mianował go biskupem Bayeux, nie zaś 13-14.

Jest uważany za pomysłodawcę i zleceniodawcę utworzenia Tkaniny z Bayeux.

Podbój Anglii

Chociaż był wyświęconym duchownym katolickim bardziej znany był jako wojskowy i polityk. On to dostarczył statków potrzebnych do dokonania inwazji na Anglię i brał udział w bitwie pod Hastings: przypuszczalnie nie walczył z bronią w ręku, lecz zagrzewał rycerstwo do boju pozostając na tyłach. Dzięki Wilhelmowi mógł przewieźć do Anglii swój pastorał i domowników.

W roku 1067 Odon został hrabią Kentu, i przez kilka lat był zaufanym królewskim ministrem. W przypadku nieobecności Wilhelma (np. podróży do Normandii), pełnił de facto obowiązki regenta Anglii, czasami dowodząc wojskami królewskimi w walkach z rebeliantami (np. podczas buntu baronów w roku 1075), aczkolwiek dokładne określenie zakresu jego władzy nie jest dziś możliwe. W kilku przypadkach towarzyszył Wilhelmowi w podróżach na Kontynent.

W tym czasie Odon zyskał wiele nadań ziemskich w Anglii, więcej niż ktokolwiek poza samym królem: miał posiadłości w 23 hrabstwach, głównie w południowej i wschodniej Anglii.

Proces, uwięzienie i bunt

W 1076 roku stanął przed sądem, oskarżony o sprzeniewierzenie dóbr Korony i diecezji w Canterbury. Trzydniowy proces w miejscowości Penenden Heath w hrabstwie Kent toczył się w obecności wielu notabli duchownych i świeckich. Zgodnie z wyrokiem musiał zwrócić część posiadłości, a jego majątek został zrewidowany.

W 1082 został nagle pozbawiony łask królewskich i uwięziony z powodu planowania ekspedycji militarnej do Włoch. Nie wiadomo, co nim kierowało. Kronikarze, spisujący dzieje w następnym dopiero pokoleniu, twierdzili że Odon zamierzał uczynić samego siebie papieżem, ale współczesne im źródła nie potwierdzają tego. Niezależnie od przyczyny, Odon spędził następne pięć lat w więzieniu, a jego angielskie posiadłości zostały zajęte przez króla, podobnie jak jego godność earla Kentu: nie odebrano jednakże Odonowi godności biskupa Bayeux.

Na łożu śmierci William, w roku 1087, ubłagany przez brata Roberta de Mortain, ostatecznie uwolnił Odona. Po śmierci króla Odon odzyskał godność i przywileje earla, a wkrótce zorganizował kolejną rebelię, tym razem celem wymuszenia przyznania tronu Anglii synowi Wilhelma Robertowi Krótkoudemu. Rebelia została stłumiona, a William Rudy, ku rozczarowaniu swych zwolenników, zezwolił Odonowi opuścić królestwo. W latach następnych Odon pozostał w służbie Roberta w Normandii.

Przyłączył się na koniec do I wyprawy krzyżowej i wyruszył w towarzystwie księcia do Palestyny, ale zmarł po drodze w Palermo w styczniu lub lutym 1097 roku.

Bibliografia

• David Bates: The Character and Career of Odo, Bishop of Bayeux (1049/50–1097), [w:] Speculum (1975), vol. 50, ss.1–20.
• John LePatourel: The Date of the Trial on Penenden Heath, [w:] The English Historical Review (1946), vol. 61, nr. 241, ss.378-388.