Paulita Pappel
Paulita Pappel (ur. 13 grudnia 1987 w Madrycie) – hiszpańska reżyserka, scenarzystka i koordynatorka ds. intymności przy realizacji filmów, zamieszkała w Berlinie w Niemczech[1][2][3]. Jest założycielką amatorskiego serwisu pornograficznego Lustery i niezależnej firmy produkcyjnej Hardwerk[4][5]. Jest także kuratorką The Pornfilmfestival Berlin[6][7].
Paulita Pappel na 2022 sesji „Porno i Internet – przekleństwo czy błogosławieństwo?” | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód, zajęcie |
reżyserka |
Miejsce zamieszkania | |
Narodowość | |
Alma Mater | |
Strona internetowa |
Wczesne życie oraz wykształcenie
edytujPappel urodziła się w 1987 roku w Madrycie w Hiszpanii[8]. Wychowana w feministycznym duchu, już na początku swojego życia zafascynowała się pornografią[6]. W 2005 roku Pappel ukończyła szkołę i przeniosła się do Niemiec. Marzyła o zostaniu gwiazdą porno i opuściła Hiszpanię, ponieważ czuła się skrępowana jej katolicko-faszystowską specyfiką[9][10]. Pappel uczęszczała na Wolny Uniwersytet Berliński, gdzie studiowała komparatystykę i uzyskała licencjat w roku 2013[11][12].
Kariera
edytujPodczas studiów w WUB Pappel odkryła społeczność zrzeszoną wokół queer-feminizmu z pozytywnym nastawieniem do seksu i zaangażowała się w nią[13]. Jej przekonania polityczne skłoniły ją do zmierzenia się ze społecznymi tabu i piętnami dotyczącymi seksualności. Jako aktywistka, zaczęła występować w queerowych feministycznych filmach pornograficznych. Pappel pracowała w kilku queerowych produkcjach feministycznych, takich jak Share (2010), reż. Marit Östberg i Mommy Is Coming, reż. Cheryl Dunye. Wystąpiła także w kilku filmach założonej przez Eriki Lust serii XConfessions[10][14].
Od 2015 roku Pappel pracuje jako producentka i reżyserka przy wielu produkcjach. Jest również zaangażowana w berlińską feministyczną społeczność queer porn, a także postrzegana jako ikona kultury alternatywnego porno[13]. Opowiada się za kulturą pozytywnej seksualności i zgody na seks[15]. Pappel jest także współorganizatorką i kuratorką Pornfilmfestival Berlin[12]. W 2016 roku Pappel założyła portal Lustery, platformę poświęconą życiu seksualnemu prawdziwych par z całego świata, które filmują swoje współżycie i dzielą się nim ze społecznością[16]. W 2020 roku Pappel założyła firmę producencką Hardwerk, a także portal hardwerk.com, platformę feminizmu seks-pozytywnego z obszerną biblioteką filmów porno[17].
Wybrana filmografia
edytujAktorka
edytujRok | Tytuł | Reżyser filmowy |
---|---|---|
2010 | Share | Marit Östberg |
2012 | Hasenhimmel | Oliver Rihs |
2012 | Mommy Is Coming | Cheryl Dunye |
2013 | Space Labia | Lo-Fi Cherry |
2014 | XConfessions Vol. 3 | Erika Lust |
2014 | Magic Rosebud | Roberta Pinson/Lavian Rose |
2014 | Performance | Hanna Bergfors/Kornelia Kugler |
2015 | When we are together we can be everywhere | Marit Östberg |
2016 | XConfessions Vol. 6 | Erika Lust |
2018 | XConfessions Vol. 12 | Poppy Sanchez |
2019 | Instinct | Marit Östberg |
2019 | Eva Sola | Lara Rodriguez Cruz |
2019 | The Intern – A Summer of Lust | Erika Lust |
Źródła: iafd.com[18] i imdb.com[19].
Reżyser/Producent
edytujRok | Tytuł |
---|---|
2016 | Female Ejaculation |
2016 | Birthday Surprise |
2016 | The Tinder Sex Experiment |
2016 | Lustery |
2017 | Refugees Welcome |
2017 | Meanwhile in a parallel universe |
2017 | The Toilet Line |
2018 | It Is Not The Pornographer Who Is Perverse.. |
2019 | Bride Gang |
2019 | Gang Car Gang |
2019 | Ask me Bang |
2020 | Labyrinth Gang |
2020 | Kill Gang |
2020 | Hey Siro |
2020 | Hirsute |
2020 | Masquerade of Madness |
2021 | Even Closer / Hautnah |
2021 | Ask me Bang Delfine |
2021 | Hologang |
Przypisy
edytuj- ↑ Melia Robinson: This porn director is determined to make the adult film industry a better place for women. Business Insider, 2015-12-23. [dostęp 2022-08-17]. (ang.).
- ↑ Michael Schacht: So wird beim Sex im TV getricks. Bild, 2021-03-01. [dostęp 2022-08-17]. (niem.).
- ↑ Simon Küpper: Echter Sex? „Noch näher”: Neue RTL-Serie braucht spezielle Erotik-Expertin. Express, 2021-02-12. [dostęp 2022-08-17]. (niem.).
- ↑ Indiziert Rom-Coms, guckt mehr Pornos: Wir brauchen Gangbangs für die Freiheit. Berliner Zeitung, 2021-05-22. [dostęp 2022-08-17]. (niem.).
- ↑ Mimi Erhardt: HardWerk: Ethische Gangbang-Pornografie aus weiblicher Perspektive. GQ, 2021-03-20. [dostęp 2022-08-17]. (niem.).
- ↑ a b Maddi Beguiristain Garaikoetxea: Paulita Pappel, productora porno: “Si quiero tener sexo por dinero, es mi decisión. elDiario es, 2020-12-25. [dostęp 2022-08-17]. (hiszp.).
- ↑ Steven Meyer: Sex ist wichtiger denn je. Rundfunk Berlin-Brandenburg, 2020-10-23. [dostęp 2022-08-17]. (niem.).
- ↑ Salvador Martinez Mas: La española que enseña a los actores a moverse en las escenas de desnudez y sexo de la tele alemana. Nius Diario, 2021-03-07. [dostęp 2022-08-17]. (hiszp.).
- ↑ Josie Thaddeus-Johns: Berlin’s Porn Scene Is Open, Experimental, and Endlessly Fun. Vice (magazyn), 2019-05-14. [dostęp 2022-08-17]. (ang.).
- ↑ a b Will Hide: Berlin’s blue guides. The Times, 2016-07-03. [dostęp 2022-08-17]. (ang.).
- ↑ Angie Volk: Das Anale ist politisch. MYP Magazine, 2016-07-01. [dostęp 2022-08-17]. (niem.).
- ↑ a b Salvador Martínez: El ‘boom’ del porno feminista: en qué se diferencia del machista. El Español, 2016-10-01. [dostęp 2022-08-17]. (hiszp.).
- ↑ a b Mums Make Porn: Season 1 Episode 2. Special Broadcasting Service, 2019. [dostęp 2022-08-17]. (ang.).
- ↑ Mandoline Rutkowski: Man soll beim Schauen meiner Filme spüren, wie sich Sex anfühlt. Die Welt, 2021-02-28. [dostęp 2022-08-17]. (niem.).
- ↑ Brenda Strohmaier: Die andere Wahrheit über Pornografie. Die Welt, 2020-01-17. [dostęp 2022-08-17]. (niem.).
- ↑ Astrid Ehrenhauser: Feministische Pornos – Fucking Corona. Enorm, 2021-06-29. [dostęp 2022-08-17]. (niem.).
- ↑ Nicola Erdmann: Mein erster Pornodreh war der beste Tag meines Lebens. Die Welt, 2020-08-21. [dostęp 2022-08-17]. (niem.).
- ↑ a b Paulita Pappel. iafd.com. [dostęp 2022-09-21]. (ang.).
- ↑ a b Paulita Pappel. imdb.com. [dostęp 2022-09-21]. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Oficjalna strona (ang.)