Pedro Gual

Pedro José Ramón Gual Escandón (ur. 17 stycznia 1783 w Caracas, zm. 6 maja 1862 w Guayaquil) – wenezuelski polityk, dziennikarz, prawnik i dyplomata. Prezydent Wenezueli w dniach 15-18 marca 1858 roku, od 2 sierpnia do 29 września 1859 roku i od 20 maja do 29 sierpnia 1861.

Pedro Gual Escandon

Data i miejsce urodzenia	17 stycznia 1783 Caracas
Data i miejsce śmierci	6 maja 1862 Guayaquil
Prezydent Wenezueli
Okres	od 15 marca 1858 do 18 marca 1858
Przynależność polityczna	Partia Liberalna
Poprzednik	José Tadeo Monagas
Następca	Julián Castro
Prezydent Wenezueli
Okres	od 2 sierpnia 1859 do 29 września 1859
Przynależność polityczna	bezpartyjny
Poprzednik	Julián Castro
Następca	Manuel Felipe de Tovar
Prezydent Wenezueli
Okres	od 20 maja 1861 do 29 sierpnia 1861
Przynależność polityczna	Partia Liberalna
Poprzednik	Manuel Felipe de Tovar
Następca	José Antonio Páez

Życiorys

Urodził się w 1783 roku w Caracas. Jego ojcem był José Ignacio Gual, a matką Josefa Mónica Escandó. W 1809 roku podejrzewano go o udział w przygotowaniu powstania przeciw Hiszpanom. W obawie przed aresztowaniem Gual udał się wtedy na brytyjski Trynidad. Brał udział w wojnie o niepodległość Wenezueli, między innymi sprowadzając dla nich broń ze Stanów Zjednoczonych. Na początku 1815 roku na krótko został gubernatorem Cartageny. W 1822 roku poślubił Rosę Maríę Domínguez. W 1824 roku został kanclerzem Wielkiej Kolumbii, a wcześniej był (od 1821) ministrem finansów i stosunków zagranicznych tego państwa. Doprowadził do zawarcia traktatu o przyjaźni między Stanami Zjednoczonymi a Wielką Kolumbią (tzw. traktat Anderson-Gual) w 1824 i między Wielką Kolumbią a Imperium brytyjskim (1825). Po rozpadzie państwa wycofał się z życia publicznego i był prawnikiem. Zamieszkał wtedy w Bogocie. W 1847 roku wrócił do Wenezueli i wrócił do polityki w 1858 roku. W marcu 1858 po obaleniu poprzedniego prezydenta stanął na czele Kongresu Tymczasowego. Po obaleniu Juliána Castro został w 1859 na krótko drugi raz prezydentem. W wyborach 1860 roku został wybrany na wiceprezydenta, a po rezygnacji z funkcji prezydenta Manuela Felipe de Tovar został trzeci raz prezydentem (maj-sierpień 1861). Został obalony 29 sierpnia 1861 i osadzony najpierw na Antylach, potem zaś w Guayaquil, gdzie zmarł w 1862.