Plac Bohaterów w Budapeszcie

Plac Bohaterów[1] (węg. Hősök tere, nazywany również placem Tysiąclecia lub placem Millenijnym) – jeden z największych i najważniejszych placów w Budapeszcie. Położony jest w VI dzielnicy (Terézváros – Miasto Teresy)[a], na końcu Andrássy útca, przy Parku Miejskim (Városliget). Przy placu znajduje się stacja metra Hősök tere, budapeszteńskiej linii M1.

plac Bohaterów
Hősök tere
Ilustracja
Plac Bohaterów w Budapeszcie
Państwo

 Węgry

Miejscowość

Budapeszt

Położenie na mapie Budapesztu
Mapa konturowa Budapesztu, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „plac Bohaterów”
Położenie na mapie Węgier
Mapa konturowa Węgier, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „plac Bohaterów”
Ziemia47°30′55,0″N 19°04′41,0″E/47,515278 19,078056
Pomnik księcia Arpada
Projekty różnych wersji Pomnika Tysiąclecia

Po obu stronach placu znajdują się okazałe budynki Muzeum Sztuk Pięknych (Szépművészeti Múzeum), w eklektyczno-klasycystycznym stylu (wybudowane w latach 1900–1906) oraz Pałacu Sztuki (Műcsarnok), z roku 1895 (w takim samym stylu jak Muzeum). Architektem i pomysłodawcą takiej konstrukcji był Albert Schickedanz.

Zakończenie wszystkich prac na placu Bohaterów nastąpiło dopiero w 1929. Wtedy też na placu znalazł się pomnik (Hősök emlékkövét) poświęconym poległym podczas I wojny światowej (stąd oficjalna nazwa placu).

Plac przez cały okres swojego istnienia był miejscem wielu demonstracji politycznych. W czasie Węgierskiej Republiki Rad zniszczono znajdujący się tutaj pomnik Franciszka Józefa (odbudowano go w nieco innej formie w 1926), a całość pokryto czerwoną draperią. Po II wojnie światowej stanął na placu pomnik Stalina, zniszczony przez Węgrów podczas powstania w 1956; następnie władze ustawiły pomnik Lenina, który po upadku komunizmu zawędrował do specjalnego parku pomników. W 1989 250 tysięcy ludzi zebrało się tutaj podczas symbolicznego pogrzebu Imre Nagy i anonimowych powstańców z 1956.

Pomnik Tysiąclecia

edytuj

Najważniejszym obiektem na placu jest Pomnik Tysiąclecia (Millenniumi emlékmű), którego budowę rozpoczęto 1896 z okazji hucznie obchodzonego 1000-lecia państwa węgierskiego. Autorem projektu był Albert Schickedanz, a wykonawcą – rzeźbiarz György Zala. Na środku wznosi 36-metrowa kolumna archanioła Gabriela, który według legendy miał okazać się pierwszemu królowi Stefanowi i nakazał przyjęcie korony. Posąg został wyróżniony podczas wystawy światowej w Paryżu w 1900. Cokół kolumny otaczają posągi jeźdźców – księcia Arpada i sześciu jego wodzów, którzy na przełomie VIII i IX wieku przyprowadzili Madziarów na teren dzisiejszych Węgier.

Kolumnada

edytuj

Kolumnę z archaniołem Gabrielem otacza półkolista kolumnada, podzielona na dwie części. Przedstawia ważne postacie z węgierskiej historii:

od lewej

a w następnej części

Rozpiętość ramion kolumnady wynosi 85 metrów – górne krawędzie zdobią posągi Pracy i Dobrobytu oraz Wiedzy i Chwały, a także boga Wojny i bogini Pokoju.

Początkowo ostatnie pięć miejsc w lewej kolumnadzie zajmowali monarchowie węgierscy z dynastii HabsburgówFerdynand I, Leopold I, Karol III, Maria Teresa i Franciszek Józef I. Posągi te zostały uszkodzone podczas II wojny światowej i po 1945[b] zastąpione obecnymi postaciami.

Podczas swej Podróży apostolskiej na Węgry dnia 20 sierpnia 1991 papież Jan Paweł II odprawił na placu Millenijnym mszę świętą[2].

  1. Według innych źródeł plac należy już do dzielnicy XVI.
  2. Według innych źródeł stało się to już po I wojnie światowej.

Przypisy

edytuj
  1. Polski egzonim przyjęty na 111. posiedzeniu KSNG.
  2. Jan Paweł II: Santa Messa nel giorno della Festa di Santo Stefano Patrono D’ungheria. Omelia di Giovanni Paolo II. Watykan: Libreria Editrice Vaticana, 1991. (wł.).

Linki zewnętrzne

edytuj
  NODES
INTERN 1