Querelle

film z 1982 roku

Querelle (niem. Querelle – Ein Pakt mit dem Teufel) – niemiecko-francuski dramat filmowy w reżyserii Rainera Wernera Fassbindera z 1982 roku, zrealizowany na podstawie książki Jeana Geneta Querelle z Brestu (1953). Projekt miał swoją premierę podczas 39. MFF w Wenecji w sierpniu 1982.

Querelle
ilustracja
Gatunek

dramat

Rok produkcji

1982

Data premiery

31 sierpnia 1982

Kraj produkcji

RFN
Francja

Język

angielski

Czas trwania

108 min

Reżyseria

Rainer Werner Fassbinder

Scenariusz

Rainer Werner Fassbinder
Burkhard Driest
na podstawie noweli
Jeana Geneta

Główne role

Brad Davis
Franco Nero
Hanno Pöschl
Günther Kaufmann
Jeanne Moreau

Muzyka

Peer Raben

Zdjęcia

Xaver Schwarzenberger
Josef Vavra

Scenografia

Rolf Zehetbauer
Walter E. Richarz

Kostiumy

Barbara Baum
Monika Jacobs

Montaż

Rainer Werner Fassbinder
Juliane Lorenz

Produkcja

Dieter Schidor
Sam Waynberg

Wytwórnia

Gaumont S.A.
Planet-Film
Albatros Filmproduktion

Film był przedmiotem wielu kontrowersji ze względu na nieskrępowany i prowokacyjny obraz homoseksualizmu, seksu i przestępczości. Projekt był ostatnim filmem reżyserowanym przez Fassbindera; twórca zadedykował go zmarłemu byłemu partnerowi, aktorowi El Hediemu ben Salemowi.

Fabuła

edytuj

Młody, przystojny marynarz Querelle po przybyciu do portowego Brestu morduje handlarza narkotyków. Równolegle morderstwa w porcie dopuszcza się także Gil − turecki murarz. Wkrótce bohaterów połączy zbrodnia, przyjaźń i miłość. Istotny jest także wątek tawerny znajdującej się przy porcie. W barze tym Querelle poznaje Nono, który wkrótce staje się jego specyficznym kochankiem. Mimo to, Querelle wypiera z siebie deklarację homoseksualnych skłonności. Poczynaniom bohatera przygląda się jego kapitan, porucznik Seblon − bez reszty zakochany w marynarzu.

Obsada

edytuj

Produkcja

edytuj

Zdjęcia do filmu kręcono w CCC-Atelier w Spandau, dzielnicy Berlina. Budżet Querelle wynosił cztery miliony czterysta marek niemieckich.

Rainer Werner Fassbinder nadał filmowi cechy groteskowej niepowtarzalności, podkreślając sztuczność wykonanych na wzór teatralnej scenografii plenerów oraz każąc aktorom grać w sposób monotonny i nienaturalny.[1] Całość nakręcił w konwencji melodramatycznej.

Wydanie filmu

edytuj

31 sierpnia 1982 w trakcie 39. z kolei Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Wenecji, kilka miesięcy po śmierci reżysera, nastąpiła ogólnoświatowa premiera filmu. Prezentacja odbyła się w atmosferze skandalu i niezrozumienia dzieła. Wkrótce potem film zaprezentowano widzom Festiwalu Filmowego w Montrealu. Następnie miały miejsce premiery Querelle w krajach rodzimych − we wrześniu film trafił do kin w Niemczech i we Francji, a miesiąc później stał się częścią Chicago International Film Festival, gdzie został po raz pierwszy zaprezentowany w Stanach Zjednoczonych. W drugiej połowie lutego 1983 wyświetlono dramat podczas prestiżowego Berlinale, a w kwietniu tego roku odbyła się ekskluzywna premiera filmu w Nowym Jorku. W ciągu kolejnych paru lat miała miejsce światowa dystrybucja filmu.[1][2]

Polska premiera kultowego już obrazu miała miejsce podczas festiwalu Era Nowe Horyzonty w Cieszynie w 2005. 30 lipca film wyświetlono w ramach cyklu „Retrospektywa: Rainer Werner Fassbinder”, który stanowił przegląd projektów tego właśnie reżysera.[1][2][3] 18 października 2009 obraz był prezentowany w Polsce po raz drugi, podczas przeglądu filmowego „O miłości między innymi”, organizowanego przez Instytut Goethego i Kino Pod Baranami w Krakowie.[4][5]

Opinie

edytuj

Querelle został pozytywnie oceniony przez krytyków filmowych.

Dziennikarz współpracujący z serwisem eyeforfilm.co.uk uznał, że Querelle „to znacznie więcej niż tylko film kultowy wśród gejowskich odbiorców”. Recenzent zwrócił uwagę na reżyserię Fassbindera, który stylistykę dzieła przedkładał nad zawartość fabularną, a także na podjęte tematy: feminizm oraz eksplorowanie seksualności postaci, a nie tylko ich orientacji. Chwaląc stronę techniczną oraz dialogi, opiniodawca napisał: „W ciągu kilku minut od rozpoczęcia Querelle, jesteśmy wciągnięci w świat niebanalnego wizualnego i fonetycznego bogactwa.”[6]

Z aprobatą nie spotkała się muzyka filmowa Peera Rabena. To za sciężkę dźwiękową obraz zebrał trzy nominacje do antynagród Złotych Malin w kategoriach najgorsza muzyka oraz najgorsza piosenka (za „Each Man Kills the Thing He Loves” i „Young and Joyful Bandit” wykonywanych w filmie przez Jeanne Moreau).

Przypisy

edytuj
  1. a b c „"5. Festiwal Filmowy ERA NOWE HORYZONTY. Querelle”. cieszyn2005.eranowehoryzonty.pl. [dostęp 2012-01-26]
  2. a b „Release dates for Querelle (1982)”. Internet Movie Database (IMDb). (ang.) [dostęp 2012-01-26]
  3. „5. Festiwal Filmowy ERA NOWE HORYZONTY. Program filmowy. Szczegółowa lista cykli i filmów”. cieszyn2005.eranowehoryzonty.pl. [dostęp 2012-01-26]
  4. „Kino Pod Baranami: 2. Festiwal O MIŁOŚCI MIĘDZY INNYMI”. kinopodbaranami.pl. [dostęp 2012-01-26]
  5. „Kino Pod Baranami: Querelle”. kinopodbaranami.pl. [dostęp 2012-01-26]
  6. „Querelle Movie Review (1982) review by Eye for Film”. eyeforfilm.co.uk. (ang.) [dostęp 2012-01-26]

Linki zewnętrzne

edytuj
  NODES
INTERN 4