Rob Sheffield

amerykański dziennikarz muzyczny

Rob Sheffieldamerykański dziennikarz muzyczny. Wieloletni krytyk muzyczny w Rolling Stone. Autor kilku książek o tematyce muzycznej, w tym o The Beatles, Davidzie Bowiem i Taylor Swift.

Rob Sheffield
Ilustracja
Rob Sheffield (2007)
Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1966
Boston

Zawód, zajęcie

dziennikarz muzyczny, pisarz

Życiorys i działalność

edytuj

Rob Sheffield urodził się 2 lutego 1966 roku w Bostonie[1]. W latach 70. razem z siostrami żywo interesował się zespołem The Beatles[2].

W latach 80. studiował na Uniwersytecie Yale. Wtedy też zaczął pisać o muzyce[3]. Później rozpoczął studia na Uniwersytecie Wirginii, które ukończył w 1991 roku[4]. W 1989 roku spotkał Renee Crist, z którą w lipcu 1991 roku poślubił. Mieszkali w Charlottesville. 11 maja 1997 roku Renee zmarła nagle na zatorowość płucną[5].

W 1997 roku Sheffield został felietonistą magazynu Rolling Stone, pisząc na jego łamach o muzyce, telewizji i kulturze popularnej[6]. W grudniu 2002 roku, kiedy przeprowadzał się do swojego nowego mieszkania w Brooklynie – pudełko starych kaset magnetofonowych wywołało wspomnienie zmarłej żony. Podjął decyzję o spisaniu swoich wspomnień w formie książki. 30 grudnia 2006 roku w Nowym Jorku poślubił Ally Polak[5].

Debiutancka książka, Love is a Mix Tape: Life and Loss, One Song at a Time, została wydana w 2007 toku przez Random House[1]. Jest wspomnieniem i hołdem dla zmarłej żony. Oboje dzielili miłość do muzyki, od punk rocka po country. W Love Is a Mix Tape: Life and Loss, One Song at a Time, Sheffield, który miksował taśmy na każdą okazję, w tym na zmywanie naczyń, otwiera każdy z piętnastu rozdziałów playlistą. Ponieważ śmierć Renee pojawia się dopiero w połowie pamiętnika, więc poprzednim rozdziałom towarzyszą playlisty, które skompilował podczas ich randek i wczesnego wspólnego życia, tworząc ścieżkę dźwiękową dla swojej powieści[7]. Książka została przetłumaczona na szereg języków, w tym: francuski, niemiecki, włoski, szwedzki, japoński i rosyjski[8].

1 sierpnia 2013 roku ukazała się książka Sheffielda, Turn Around Bright Eyes: The Rituals of Love and Karaoke, która rozpoczyna jego historię tuż po Love Is a Mix Tape, kiedy jako młody wdowiec próbuje zbudować nowe życie w nowym mieście, a jako felietonista Rolling Stone, naturalnie znajduje pocieszenie w muzyce i wówczas odkrywa wzniosłą śmieszność karaoke i pomimo faktu, że nie potrafi utrzymać melodii, zaczyna odnajdywać swój głos[9].

W styczniu 2016 roku, nazajutrz po śmierci Davida Bowiego Sheffield napisał na jego temat okolicznościowy artykuł, zamieszczony w Rolling Stone; artykuł wykorzystał potem jako wstęp do poświęconej piosenkarzowi książki, On Bowie[10].

W 2017 roku wydał książkę Dreaming the Beatles: The Love Story of One Band and the Whole World, w której opisał dzieje słynnej czwórki z różnych punktów widzenia próbując zrozumieć, w jaki sposób ta grupa chłopców z Liverpoolu nieustannie wymykała się z uścisku tego, co nazwał „każdą erą i każdą dekadą i każdym pokoleniem i każdą kulturą, która kiedykolwiek uznała The Beatles za prywatną własność”[11].

W 2024 roku opublikował książkę poświęconą kulturowemu fenomenowi Taylor Swift, rozpoczynając od jej początku jako nastoletniej dziewczyny, która zamienia się w ulubioną gwiazdę popu, autorkę tekstów, gawędziarkę, bohaterkę gitary, wykonawczynię na żywo, zmieniającą sposób tworzenia i słuchania muzyki, zyskującą sławę podobną do tej, jaka była udziałem takich gwiazd jak: The Beatles, Prince czy David Bowie[12].

Dorobek pisarski

edytuj

Artykuły, felietony, podcasty

edytuj

Pisał między innymi dla: Rolling Stone, Rolling Stone's 500 Greatest Songs, Rolling Stone Brazil, The New York Times, Yahoo Entertainment, Yahoo Canada, HuffPost, MSN (US), MSN Malaysia, MSN Singapore, TIME, La Nación (Argentyna)[13].

Książki

edytuj

Nagrody

edytuj
  • 2017 – Nagroda Virgila Thomsona za wybitną krytykę muzyczną w dziedzinie muzyki pop za książkę Dreaming the Beatles: The Love Story of One Band and the Whole World, opublikowaną przez HarperCollins. Książka oferuje humorystyczne, niekonwencjonalne spojrzenie na The Beatles, zgłębiając, co znaczą dzisiaj i dlaczego nadal mają tak duże znaczenie dla pokolenia, które nigdy nie znało świata bez nich[14].

Przypisy

edytuj
  1. a b Rob Sheffield. Goodreads. [dostęp 2024-10-17]. (ang.).
  2. Scott Timberg: Dreaming the Beatles: An Interview with Rob Sheffield. Los Angeles Review of Books. [dostęp 2024-10-17]. (ang.).
  3. Yi-Ling Liu: Music critic fondly remembers Yale. Yale Daily News. [dostęp 2024-10-17]. (ang.).
  4. Samantha Lowery: She Lives in Song. University of Virginia Magazine. [dostęp 2024-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-25)]. (ang.).
  5. a b Lindsay Barnes: COVER- Love Is a Mix Tape: Rolling Stone writer on love and loss in Charlottesville. The Hook. [dostęp 2024-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-23)]. (ang.).
  6. HarperCollins: Rob Sheffield Books & Biography. harpercollins.ca. [dostęp 2024-10-17]. (ang.).
  7. Sheffield, Rob. Encyclopedia.com. [dostęp 2024-10-18]. (ang.).
  8. Rob Sheffield. National Book Foundation. [dostęp 2024-10-17]. (ang.).
  9. Turn Around Bright Eyes: The Rituals of Love & Karaoke. Goodreads. [dostęp 2024-10-17]. (ang.).
  10. Stacey Anderson: How to Mourn an Icon: Rob Sheffield on the Brilliant David Bowie Book He Wrote in a Month. Pitchfork. [dostęp 2024-10-17]. (ang.).
  11. Mike Hilleary: The longtime “Rolling Stone” critic’s new book examines the Fab Four in a new light.. FLOOD Magazine. [dostęp 2024-10-17]. (ang.).
  12. Left Bank Books: Heartbreak Is the National Anthem: How Taylor Swift Reinvented Pop Music (Hardcover). left-bank.com. [dostęp 2024-10-17]. (ang.).
  13. Rob Sheffield. muckrack.com. [dostęp 2024-10-17]. (ang.).
  14. Caryn Robbins: Journalists on Beatles & More Receive Deems Taylor/ Virgil Thomson Awards. BroadwayWorld. [dostęp 2024-10-17]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj
  NODES
News 1
punk 2
Story 3