Roderyk (król Wizygotów)
Roderyk, Rodryg – król Wizygotów w latach 710–711. Został pokonany przez Arabów, którzy w kilka lat podbili niemal całą Hiszpanię i położyli kres królestwu Wizygotów.
| |
| Król Wizygotów | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Data śmierci | |
Po śmierci króla Wizygotów Wittiza w 710, Wizygoci z południa obwołali Roderyka królem. Niezadowolony z wyboru syn i następca Wittizy, Agila, udał się po pomoc do muzułmanów z Afryki Północnej[potrzebny przypis] – do namiestnika arabskiej Afryki Północnej Musy ibn Nusajra, który wysłał swego podwładnego, namiestnika Tangeru, Tarika ibn Zijada na wyprawę do Hiszpanii. W bitwie nad rzeką Guadalete w 711 wojska Wizygotów poniosły klęskę, a sam Roderyk zginął (lub zaginął bez wieści)[1].
Uważany jest za ostatniego króla Wizygotów, którego panowanie potwierdzone zostało w źródłach szanowanych historyków i kronikarzy. Jako następca Roderyka na terenach północno-wschodniej Hiszpanii znany jest tylko z monet król Agila II oraz Ardo wymieniany jako panujący w Septymanii[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Strzelczyk 1984 ↓, s. 254.
- ↑ Strzelczyk 1984 ↓, s. 255.
Bibliografia
edytujJerzy Strzelczyk: Goci – rzeczywistość i legenda. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1984. ISBN 83-06-00654-2.