Salomon Munk
Salomon Munk (ur. 14 maja 1803 w Głogowie, zm. 6 lutego 1867 w Paryżu) – francuski językoznawca i orientalista.
Salomon Munk urodził się w rodzinie niemieckich Żydów. Jego ojciec, Lipmann Samuel Munk, był wysokim urzędnikiem w gminie żydowskiej. Do 17 roku życia uczęszczał do głogowskiej jesziwy. W 1820 roku rodzina Munków przeprowadziła się do Berlina, gdzie Salomon, po ukończeniu gimnazjum humanistycznego, rozpoczął studia językoznawstwa i historii starożytnej. Z powodu prawa nie pozwalającego Żydom zdawać egzaminu końcowego, przenosi się na orientalistykę w Bonn, a następnie wyjeżdża na studia do Paryża. W 1840 roku otrzymuje francuskie obywatelstwo i zostaje zatrudniony na stanowisku kustosza rękopisów wschodnich w bibliotece królewskiej, gdzie dokonuje wielu cennych odkryć. W 1850 roku traci wzrok. W 1858 zostaje członkiem Akademia Inskrypcji i Literatury Pięknej. Sześć lat później obejmuje po Erneście Renanie katedrę języka i literatury francuskiej w Collège de France. W wieku 64 lat umiera na zawał serca.
Wybrane dzieła
edytuj- Guide des Egares
- Reflexions sur le Culte des Anciens Hébreux
- Notice sur R. Saadia Gaon et sur une Version Persane d'Isaie
- Palestine, Description Géographique, Historique et Archéologique
- Mélanges de Philosophie Arabe et Juive
- Notice sur Abul Walid Merwan ibn Djanah et d'Autres Grammairiens Hébreux du X. et du XI. Siècle
- Rapport sur les Progrès des Etudes Sémitiques en France de 1840-1866
Bibliografia
edytuj- Munk Salomon. W: Antoni Bok: Encyklopedia Ziemi Głogowskiej. Zeszyt 40. Głogów: Towarzystwo Ziemi Głogowskiej, 1996.
- ISNI: 0000000121001975
- VIAF: 27841949
- LCCN: n87900447
- GND: 117185957
- BnF: 119172307
- SUDOC: 027042707
- SBN: LIAV026985
- NLA: 35939019
- NKC: zmp2012723507
- BNE: XX1374268
- NTA: 068463804
- BIBSYS: 90241645
- Open Library: OL1756590A
- PLWABN: 9810540094505606, 9810651259505606
- NUKAT: n01056728
- J9U: 987007265619005171
- PTBNP: 100446
- ΕΒΕ: 166295