Sandżak Smedereva (serb. Смедеревски санџак, Smederevski sandžak; tur. Semendire Sancağı), zwany też Paszałyk belgradzki (tur. Belgrad Paşalığı) – osmańska jednostka administracyjna (sandżak), która istniała od XV wieku do połowy wieku XIX na ziemiach serbskich.

Sandżak Smedereva (paszałyk belgradzki) w 1791 roku

Jednostka ta była ulokowana na terytorium obecnej Serbii Centralnej (Serbia). Okręg ten był częścią Ejaletu Rumelii w latach 1459-1541, ponownie 1716 -1717 oraz 1739-1817 (oficjalnie do 1830 roku). Jako część Ejaletu Budiny występował w latach 1541-1686, a jako część Ejaletu Temeșvary - w latach 1686-1688 i ponownie w latach 1690-1716.

Rewolucja serbska

edytuj

W latach 1804–1815 doszło do dwóch serbskich powstań narodowych. W ich wyniku władze tureckie zgodziły się na secesję Serbów, którzy w 1815 roku utworzyli Księstwo Serbii z Milošem I Obrenoviciem posiadającym dziedziczny tytuł księcia[1]. W 1830 Serbia uzyskała autonomię w ramach Imperium Osmańskiego.

Przypisy

edytuj
  1. Andrzej Chwalba Historia powszechna. Wiek XIX, wyd. 2009 r., str. 403
  NODES
admin 1