Sioło Stiepanczykowo i jego mieszkańcy

Sioło Stiepanczykowo i jego mieszkańcy / Wieś Stiepanczykowo i jej mieszkańcy
Село Степанчиково и его обитатели
Autor	Fiodor Dostojewski
Typ utworu	powieść psychologiczna
Data powstania	1859
	Wydanie oryginalne
Miejsce wydania	Rosja
Język	rosyjski
Data wydania	1860
	Pierwsze wydanie polskie
Przekład	Jerzy Jędrzejewicz
poprzednia; Sen wujaszka	następna; Białe noce

Ten artykuł od 2013-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Sioło Stiepanczykowo i jego mieszkańcy (albo Wieś Stiepanczykowo i jej mieszkańcy, ros. Село Степанчиково и его обитатели) – powieść Fiodora Dostojewskiego opublikowana w 1859 w "Otieczestwiennych zapiskach". W 1860 została wydana w formie książkowej.

Geneza i recepcja

Nad powieścią Dostojewski pracował dwa lata. Prace rozpoczął podczas zesłania na Syberii, jednak przerwał je na czas pisania innego utworu pt. Sen wujaszka.

Na współczesnych Dostojewskiemu Sioło Stiepanczykowo nie wywarło wielkiego wrażenia, jednak po śmierci pisarza powieść stała się popularna, a imię bohatera Fomy Opiskina stało się powszechnie znane.

Bohaterowie

Pułkownik Jegor Ilicz Rostaniew
Praskowia Iliniczna, siostra Jegora Ilicza Rostaniewa
Dzieci pułkownika Jegora Ilicza Rostaniewa: Iliusza i Saszeńka
Student Siergiej Aleksandrowicz, siostrzeniec pułkownika Jegora Ilicza Rostaniewa
Generałowa Agafia Timofiejewna Krachotkina, matka pułkownika Jegora Ilicza Rostaniewa
Foma Fomicz Opiskin, rezydent i despota
Nastieńka, guwernantka
Jefgraf Łarionowicz Jeżewikin, ojciec guwernantki Nastieńki
Panna Pieriepielicyna, przyjaciółka generałowej Krachotkinej
Paweł (Paul) Siemionowicz Obnoskin z mamusią Anfisą Pietrowną
Iwan Iwanowicz Mizinczikow, kuzyn Siergieja Aleksandrowicza
Tatiana Iwanowna, daleka kuzynka pułkownika Rostaniewa
Stiepan Alieksiejewicz Bachcziejew, ziemianin, mieszkający w sąsiedztwie
Grigorij Widopliasow, lokaj pułkownika Rostaniewa
Gawriła, starszy lokaj pułkownika Rostaniewa

Ekranizacje i przedstawienia teatralne

W 1919 MChAT przedstawił widzom spektakl Sioło Stiepanczykowo (w roli Fomy Opiskina wystąpił Iwan Moskwin). W 1970 została wystawiona nowa wersja spektaklu w MCHAT-ie im. Czechowa (w 1973 nagrany jako serial telewizyjny). Rolę Fomy Opiskina zagrał tym razem Aleksiej Gribow.
W 1989 w Związku Radzieckim został nakręcony i pokazany w telewizji serial Sioło Stiepanczykowo i jego mieszkańcy, w którym w rolę Fomy Opiskina wcielił się Lew Durow.
Od 1995 w Państwowym Teatrze Akademickim im. Mossowieta grany jest spektakl Foma Opiskin, w którym główną rolę gra Siergiej Jurski.
W Polsce premiera miała miejsce w 1966 w Teatrze Polskim we Wrocławiu (pod tytułem Wieś Stiepanczykowo i jej mieszkańcy, reż. Jerzy Krasowski, tłum. Jerzy Jędrzejewicz)^[1].
W 1996 w Teatrze Telewizji TVP miała miejsce premiera spektaklu Ekscelencja (reż. Andrzej Kostenko) będącego telewizyjną adaptacją opowiadania Dostojewskiego^[2].
W 2006 w Teatrze Współczesnym w Warszawie przedstawienie również pod tytułem Ekscelencja (reż. Izabella Cywińska)^[3].

Nawiązania

Grupa rockowa Krzyki Widopliasowa zaczerpnęła swoją nazwę właśnie z tej powieści Dostojewskiego.

Przypisy

↑ WIEŚ STIEPAŃCZYKOWO I JEJ MIESZKAŃCY. Teatr Polski we Wrocławiu. [dostęp 2018-10-17]. (pol.).
↑ Ekscelencja. filmpolski.pl. [dostęp 2018-10-17]. (pol.).
↑ Krzysztof Rozner: Foma Fomicz wiecznie żywy – Dostojewski u-Współcześniony. kulturalna.warszawa.pl. [dostęp 2018-10-17]. (pol.).

Linki zewnętrzne

«Село Степанчиково и его обитатели» – tekst w bibliotece cyfrowej
В. Ф. Переверзев. Примитивные двойники: Макар Девушкин, Голядкин, мечтатель из «Белых ночей», Фома Опискин //«Творчество Достоевского», Гл. V [1]

[1] WIEŚ STIEPAŃCZYKOWO I JEJ MIESZKAŃCY. Teatr Polski we Wrocławiu. [dostęp 2018-10-17]. (pol.).

[2] Ekscelencja. filmpolski.pl. [dostęp 2018-10-17]. (pol.).

[3] Krzysztof Rozner: Foma Fomicz wiecznie żywy – Dostojewski u-Współcześniony. kulturalna.warszawa.pl. [dostęp 2018-10-17]. (pol.).

[1]

[2]

[3]