Tetraorodzaj ptaków z podrodziny bażantów (Phasianinae) w rodzinie kurowatych (Phasianidae).

Tetrao[1]
Linnaeus, 1758[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – głuszec zwyczajny (T. urogallus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

grzebiące

Rodzina

kurowate

Podrodzina

bażanty

Plemię

Tetraonini

Rodzaj

Tetrao

Typ nomenklatoryczny

Tetrao urogallus Linnaeus, 1758

Synonimy
Gatunki
  • T. urogallus
  • T. urogalloides

Zasięg występowania

edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji[7].

Morfologia

edytuj

Długość ciała samców 80–115 cm, samic 59–75 cm; masa ciała samców 3300–6500 g, samic 1440–2500 g[8].

Systematyka

edytuj

Etymologia

edytuj
  • Tetrao (Tetras): łac. tetrao, tetraonis „ptak łowny”, nazwa nadana zarówno cietrzewiowi jak i głuszcowi, od gr. τετραων tetraōn, τετραωνος tetraōnos „niezidentyfikowany ptak”, być może ptak łowny[9].
  • Urogallus: epitet gatunkowy Tetrao urogallus Linnaeus, 1758; częściowa, homofoniczna interpretacja niem. Auerhahn lub Auerhenne oznaczającego „górski kogut” (por. gr. oυρα oura „ogon”; łac. gallus „kogut”)[10]. Gatunek typowy: Tetrao urogallus Linnaeus, 1758.
  • Capricalea: ang. Capercaillie „głuszec”, od gael. capull coille „leśny koń”[11]. Gatunek typowy: Capricalea arborea C.T. Wood, 1837 (= Tetrao urogallus Linnaeus, 1758).
  • Grygallus: Gessner w 1555 w swoim dziele Historiæ animalium[12] roku użył terminów „Grygallus major” i „Grygallus minor” odpowiednio dla samic głuszca i cietrzewia, uważając je za oddzielne od samców gatunki. „Grygallus” to jego klasyczna interpretacja miejscowej, szwajcarskiej nazwy Grügelhahn (gr. γρυζω gruzō „narzekać”; łac. gallus „kogut”)[13]. Gatunek typowy: Tetrao urogallus Linnaeus, 1758.

Podział systematyczny

edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[14]:

Przypisy

edytuj
  1. Tetrao, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae: secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 159. (łac.).
  3. G.A. Scopoli: Introductio ad historiam naturalem, sistens genera lapidum, plantanum et animalum hactenus detecta, caracteribus essentialibus donata, in tribus divisa, subinde ad leges naturae. Sacrotissimae augustissimae georioissimae Romanirum imperarix Mariae Theresiae. Pragae: Apud Wolfgangum Gerle, 177, s. 478. (łac.).
  4. J.R. Forster: Manuel d’Histoire Naturelle. Premiere partie. Ornithologie. W: J.B.F. Léveillé: Manuel pour servir à l’histoire naturelle des oiseaux des poissons des insectes et des plantes; Où sont expliqués les termes employés dans lours descriptions, et suivant la méthode de Linuè; traduit du latin de J. Reinhold Forster: augmenté d’un mémoire de Muray sur la Conchyliologie et de plusieurs additions considérables extraites des ouvrages des citoyens Lacépède, Jussieu, Lamarck, Cuvier. Paris: Chez Villier, 1798, s. 51. (fr.).
  5. Ch.T. Wood: The ornithological guide: in which are discussed several interesting points in ornithology. London: Whittaker, 1837, s. 199. (ang.).
  6. G.R. Gray: A list of the genera of birds: with their synonyma an indication of the typical species of each genus. London: R. and J.E. Taylor, 1840, s. 62. (ang.).
  7. F. Gill & D. Donsker: Pheasants, partridges & francolins. IOC World Bird List: Version 8.2. [dostęp 2018-09-14]. (ang.).
  8. E. de Juana: Family Tetraonidae (Grouse). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 2: New World Vultures to Guineafowl. Barcelona: Lynx Edicions, 1994, s. 405–406. ISBN 84-87334-15-6. (ang.).
  9. The Key to Scientific Names, Tetrao [dostęp 2022-01-23].
  10. The Key to Scientific Names, Urogallus [dostęp 2022-01-23].
  11. The Key to Scientific Names, Capricalea [dostęp 2022-01-23].
  12. C. Gessner: Historiæ animalium. T. 3. Tiguri: Apud Christ. Froschouerum, 1551–1587, s. 475–478. (łac.).
  13. The Key to Scientific Names, Grygallus [dostęp 2022-01-23].
  14. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Tetraonini Leach, 1820 (wersja: 2021-12-05). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-01-23].

Bibliografia

edytuj
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
  NODES
Interesting 1
multimedia 1
os 14