Twierdza Kijów
Twierdza Kijów (ukr: Київська фортеця) – fortyfikacje zbudowane w XIX wieku w Kijowie, należące w przeszłości do systemu twierdz zachodniej Rosji. W skład twierdzy wchodziły:
- Cytadela zlokalizowana wokół klasztoru Ławra Peczerska na terenie której znajdował się arsenał
- Umocnienie Zwierzynieckie
- Umocnienie Wasylkowskie
- Umocnienie Szpitalne ze szpitalem oraz m.in. Kosym Kaponierem pełniącym po 1860 roku funkcję więzienia
- Fortu Łysogórskiego (Лысогорский форт) zbudowanego na południe od cytadeli w latach 1872-1874 według projektu Eduarda Totlebena koło dzielnicy Saperska Słobódka. Na początku XX wieku wykorzystywany jako miejsce egzekucji. Fort ten był świadkiem walk obronnych w 1941 r.
Obecnie niektóre budynki są odnowione i przekształcone w muzeum o nazwie Twierdza Kijów, podczas gdy inne są używane dla różnych potrzeb wojskowych i komercyjnych.
W 1863 roku po stłumieniu w okolicach Kijowa powstania styczniowego, walczących w nim Polaków osadzono w twierdzy na terenie Peczerska, osadzając w baszcie Północnej około 1200 powstańców. 18 maja w Kosym Kaponierze rozstrzelany został Adam Zieliński, 9 listopada Władysław Rakowski i Platon Krzyżanowski, a po kilku dniach Romuald Olszański i Maurycy Drużbacki. Wielu innych zesłano na Syberię[1][2].
Przypisy
edytuj- ↑ Leszek Podhorodecki "Dzieje Kijowa", Książka i Wiedza, Warszawa 1980, s.173
- ↑ [OSR] Powstańcze mogiły (1863-64r.) : Kijów (Київ) [online], www.rowery.olsztyn.pl [dostęp 2017-11-15] (pol.).
