Uniwersytet Viadrina we Frankfurcie nad Odrą
Uniwersytet Viadrina we Frankfurcie nad Odrą (łac. Universitas literarum Viadrina, Universitas Viadrina, Universitas electoralis Marchicae, Universitas Francofurtensis; niem. Brandenburgische Universität Frankfurt) – uniwersytet założony w 1506 we Frankfurcie nad Odrą, a w 1811 przeniesiony do Wrocławia i połączony z Akademią Leopoldyńską (łac. Academia Leopoldina) w Uniwersytet Wrocławski.
Pieczęć Uniwersytetu Frankfurckiego (Viadriny) | |
Data założenia |
26 kwietnia 1506 |
---|---|
Data likwidacji |
1811 |
Państwo | |
Adres |
Kollegienhaus, Frankfurt an der Oder, Richtstraße 4/5 |
Położenie na mapie Frankfurtu nad Odrą | |
Położenie na mapie Niemiec | |
Położenie na mapie Brandenburgii | |
52°20′57,6″N 14°33′02,5″E/52,349333 14,550694 |
Historia
edytujUniwersytet został założony 26 kwietnia 1506 przez księcia elektora brandenburskiego Joachima I. Organizatorem uczelni (od 1505) i pierwszym Rektorem (od 1506) został teolog (katolicki) Konrad Wimpina. Studiowało w niej wtedy 900 studentów z Niemiec, Śląska, Polski, Szwecji, Norwegii oraz Danii. W tym samym czasie Frankfurt miał tylko 5000 mieszkańców. Rozkazem gabinetowym pruskiego króla Fryderyka Wilhelma III z 24 kwietnia 1811 Viadrina została przeniesiona do Wrocławia, tworząc w połączeniu z tamtejszą Akademią Leopoldyńską (Leopoldina) dzisiejszy Uniwersytet Wrocławski[1][2][3].
Główny zasób archiwum (w tym rejestry uniwersyteckie), bibliotekę i wyposażenie frankfurckiej Viadriny przewieziono do Wrocławia. Część starszych archiwaliów w 1811 przekazano do pruskiego Tajnego Archiwum (niem. Geheime Staatsarchiv). Tam też trafiły, przeniesione z Wrocławia w 1873, akta gospodarcze uniwersytetu z XVI–XIX w. Kolejny, duży przekaz akt wrocławskich miał miejsce w 1968, w efekcie czego w Brandenburgisches Landeshauptarchiv w Poczdamie przechowywane są obecnie spore zasoby archiwaliów Viadriny, w tym rejestry uniwersyteckie z lat 1506–1648[4][5].
Prawnym następcą pierwszej frankfurckiej Viadriny jest dzisiejszy Uniwersytet Wrocławski (poprzez niemiecki Schlesische Friedrich-Wilhelms-Universität), a do tradycji uczelni nawiązuje założony w 1991 Uniwersytet Europejski Viadrina we Frankfurcie nad Odrą.
Herb Uniwersytetu
edytujHerbem Viadriny frankfurckiej i wrocławskiej (niemieckiego Uniwersytetu Wrocławskiego, w latach 1506–1945) była Madonna na półksiężycu, czyli Immaculata (niem. Mondsichelmadonna).
- Konrad Wimpina (Konrad Koch) (1460–1531), organizator (1505–1506) i rektor-założyciel (1506)
- Ambrosius Lacher (ok. 1470–1540)
- Johann II. von Blankenfelde (Johann Blankenfelde) (1471–1527)
- Gregor Günther († 1519)
- Urban Pierius (1546–1616), rektor od 1577
- Ludolph Schrader (1531–1589), rektor 1559, 1568, od 1579
- Erdmann Kopernikus († 1573)
- Johann Knobloch (1520–1599)
- Jacobus Bergemann († 1595)
- Heinrich Wenzel von Münsterberg (1592–1639), rektor 1608
- Conrad Bergius (1592–1642) 1629
- Johann Brunnemann (1608–1672) WS 1638, 1649, 1655, 1669
- Johann Christoph Bekmann (1641–1717), rektor 1672
- Bernhard Albinus (1653–1721), rektor 1687
- Arnold Wesenfeld (1664–1727)
- Christian Gottfried Hoffmann (1692–1735), rektor 1722
- Johann Lorenz Fleischer (1689–1749), rektor 1744–1749
- Johann Samuel Friedrich von Böhmer (1704–1772), rektor 1750, 1759, 1769
- Joachim Georg Darjes (1714–1791), rektor 1772, 1779, 1788
- Christian Ernst Wünsch (1744–1828), rektor 1792, 1803, 1811, ostatni rektor we Frankfurcie
Znani absolwenci
edytuj- Carl Philipp Emanuel Bach (niemiecki kompozytor)
- Alojzy Prosper Biernacki (minister skarbu Rządu Narodowego w 1831)
- Karol Bogumił Diehl (superintendent ewangelicko-reformowany w Królestwie Polskim)
- Achacy Freundt (duchowny katolicki, doktor praw)
- Krzysztof Hegendorfer (doktorat z prawa 1536)
- Karl Georg von Hoym (minister Śląska i Prus Południowych)
- Alexander von Humboldt (niemiecki przyrodnik i podróżnik)
- Wilhelm von Humboldt (niemiecki filozof i językoznawca)
- Ulrich von Hutten (niemiecki rycerz, pisarz, humanista)
- Stanisław Kaczkowski (poseł i deputowany na Sejmy Królestwa Polskiego (1820–1831), pisarz oraz autor prac historycznych)
- Heinrich von Kleist (niemiecki pisarz, poeta, dramaturg)
- Paul Lütkemann (niemiecki kompozytor epoki wczesnego baroku)
- Teodor Konstanty Orzechowski (działacz kalwiński, prawnik, urzędnik)
- Michael Praetorius (niemiecki kompozytor przełomu renesansu i baroku)
- Atanazy Raczyński (ziemianin wielkopolski, dyplomata pruski)
- Magda Sakowska (polska dziennikarka)
- Johann Tetzel (niemiecki duchowny, inkwizytor generalny Polski)
- Christian Ernst Wünsch (do 1811)
Przypisy
edytuj- ↑ Piotr Hübner , W stronę historii – Kartki z dziejów nauki w Polsce – Uniwersytet we Wrocławiu, „Forum Akademickie”, Lublin, czerwiec 2016 [dostęp 2023-03-25] .
- ↑ Günther Mühlpfordt , Die Oder-Universität 1506–1811, [w:] Günther Hasse, Joachim Winkler (red.), Die Oder-Universität Frankfurt. Beiträge zu ihrer Geschichte, Weimar: Hermann Böhlaus Nachfolger, 1983, s. 19–72 .
- ↑ Wolfgang Nebelung , Zur Geschichte der MedizinischenFakultät der Viadrina unter besonderer Berücksichtigung ihrer Ordinarien 1506–1811, [w:] Günther Hasse, Joachim Winkler (red.), Die Oder-Universität Frankfurt. Beiträge zu ihrer Geschichte, Weimar: Hermann Böhlaus Nachfolger, 1983, s. 197–202 .
- ↑ Ralf-Rüdiger Targiel , Alma mater Viadrina (1506–1811), [w:] Günther Hasse, Joachim Winkler (red.), Die Oder-Universität Frankfurt. Beiträge zu ihrer Geschichte, Weimar: Hermann Böhlaus Nachfolger, 1983, s. 279–285 .
- ↑ 86; Rep. 86 Universität Frankfurt (Oder); 1192–1899 (Bestand) [online], Brandenburgisches Landeshauptarchiv. Online Recherche, 2023 [dostęp 2023-03-25] (niem.).
- ↑ Ernst Friedlaender , Georg Liebe , Emil Thenner , Aeltere Universitäts-Matrikeln. I. Universität Frankfurt a. O., t. I (1506–1648), II (1649–1811), III (Personen und Ortsregister), Leipzig: Verlag von S. Hirzel, 1887–1891 .
Bibliografia
edytuj- Günther Haase, Joachim Winkler (Hrsg.), Die Oder-Universität Frankfurt. Beiträge zur ihrer Geschichte, Weimar: Hermann Böhlaus Nachfolger, 1983, s. 288, 48 ilustr.