Vickers Vildebeest
Vickers Vildebeest/Vickers Vincent – 2 lub 3-miejscowe dwupłatowe samoloty wojskowe, produkowane w Wielkiej Brytanii, używane w okresie dwudziestolecia międzywojennego i w pierwszej fazie II wojny światowej.
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Załoga |
3 osoby |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Lata produkcji | |
| Wycofanie ze służby | |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
silnik gwiazdowy Bristol Pegasus IIM3 |
| Moc |
473,5 kW (635 KM) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
14,94 m |
| Długość |
11,75 m |
| Wysokość |
5,41 m |
| Powierzchnia nośna |
68 m² |
| Masa | |
| Własna |
1918 kg |
| Uzbrojenia |
3674 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
228,5 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
233 m/min |
| Pułap |
5180 m |
| Zasięg |
2012 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 karabiny maszynowe kal. 7,7 mm do 454 kg bomb (lub 1 torpeda 457 mm) | |
Historia
edytujPoczątki samolotu Vildebeest sięgają roku 1926, gdy wytwórnia Vickers otrzymała zamówienie na nowy samolot bombowo-torpedowy, operujący z baz lądowych, mający zastąpić w linii samolot Hawker Horsley. Pierwszy prototyp, pod fabrycznym oznaczeniem Typ 132 został oblatany w kwietniu 1928 roku. Do napędu prototypu użyto silnika Bristol Jupiter VIII o mocy 460 KM, jednak w trakcie prób wystąpiły problemy z chłodzeniem i ostatecznie do napędu samolotów seryjnych zastosowano silnik gwiazdowy Bristol Pegasus o mocy 660 KM.
Samolot Vickers Vildebeest był produkowany od 1931 roku w czterech wersjach, od Mk I do Mk IV, różniących się montowanymi silnikami i szczegółami wyposażenia. Ostatnie wersje miały zastąpić w linii samoloty Westland Wapiti i Fairey IIIF. Ogółem do listopada 1937 roku zbudowano około 200 egzemplarzy[1] Vildebeesta.
W roku 1932 Vickers podpisał umowę licencyjną z hiszpańską wytwórnią CASA, na mocy której Hiszpanie mieli wyprodukować 25 samolotów z silnikiem Hispano Suiza 12Lbr o mocy 600 KM.
Vickers Vincent
edytujKonieczność znalezienia następcy dla maszyn Westland Wapiti i Fairey IIIF przeznaczonego głównie do służby na Bliskim Wschodzie spowodowała zamówienie przez brytyjskie Ministerstwo Lotnictwa prototypu zmodyfikowanej wersji Vildebeesta. Główną zmianą było usunięcie wyrzutnika dla torped i instalacja dodatkowego zbiornika paliwa. Tak zmodyfikowany samolot zakończył pomyślnie próby w 1933 roku. Pierwsze egzemplarze seryjne, pod nazwą Vickers Vincent, przebudowane z Vildebeestów, dotarły do dywizjonów RAF w końcu 1934 r. Ogółem, łącznie z samolotami przebudowanymi, powstało niemal 200 maszyn[2].
Służba
edytujPierwsze samoloty Vickers Vildebeest trafiły na wyposażenie dywizjonów RAF w 1933 roku. Większość służyła na Dalekim Wschodzie, w Singapurze i na Malajach oraz w Indiach. Od końca 1934 r. rozpoczęto dostawy Vincentów do jednostek stacjonujących w tych samych regionach. W chwili wybuchu II wojny światowej w linii pozostawało ponad sto maszyn obydwu typów. Bojowo użyły ich: dywizjon 244 (Vickers Vincent) bazujący w Iraku, w 1941 roku i dywizjony 36 i 100 (Vildebeest) z Singapuru, operujące przeciw wojskom japońskim w 1942. Między innymi, 10 samolotów obu dywizjonów zestrzelono w nieudanym ataku na konwój japoński pod Endau, a dwa dalsze spisano po uszkodzeniach[3]. Potem definitywnie zastąpiono je nowszymi konstrukcjami, jak Bristol Blenheim i Beaufort.
Oba typy samolotów służyły także w Royal New Zealand Air Force. Kilka egzemplarzy dotrwało w pierwszej linii do wybuchu wojny, operując jako samoloty patrolowe. Pozostałe używane były jako samoloty szkolne i kartograficzne.
Hiszpańskie Vildebeesty wzięły udział w wojnie domowej w Hiszpanii, ich załogi walczyły głównie po stronie republikańskiej. Kilka zostało przebudowanych na wodnosamoloty.
Konstrukcja
edytujVickers Vildebeest i Vickers Vincent były dużymi, jednosilnikowymi dwupłatami o stałym podwoziu i metalowej konstrukcji, krytej płótnem. Załoga zajmowała miejsce w odkrytych kabinach. Od wersji Vildebeest Mk III tylny kokpit był dwuosobowy. Uzbrojenie strzeleckie obejmowało stały karabin maszynowy kal. 7,7 mm pilota i ruchomy obserwatora. Vildebeest mógł przenosić torpedę 457 mm pod kadłubem lub 454 kg bomb, Vincent wyłącznie bomby na zaczepach podskrzydłowych, pod kadłubem mocowano natomiast dodatkowy zbiornik paliwa.
Przypisy
edytuj- ↑ Vickers Vildebeest – torpedo-bomber.
- ↑ Vickers Vincent – general purpose aircraft.
- ↑ Jacek Pukropp. Nalot na konwój. „Lotnictwo”. Nr 2/2023. XXVI (248), s. 58-68, luty 2023. ISSN 1732-5323.
Bibliografia
edytuj- David Mondey, The Hamlyn Concise Guide to British Aircraft of World War II, London: Bounty Books, 2006, ISBN 978-0-7537-1462-1, OCLC 298398092.
- Virtual Aircraft Museum [dostęp 10 kwietnia 2009].
- RCAF.com. rcaf.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-05-21)]. [dostęp 10 kwietnia 2009].