WWE No Mercy
No Mercy – zakończony cykl corocznych gal profesjonalnego wrestlingu produkowanych w październiku (z wyjątkiem edycji z 2017) przez WWE i nadawanych na żywo w systemie pay-per-view oraz za pośrednictwem WWE Network. Pierwsza gala z cyklu No Mercy odbyła się 16 maja 1999 w Manchesterze w Anglii. No Mercy było później organizowane corocznie w październiku i od 2003 do 2006 było ekskluzywne dla zawodników z brandu SmackDown!. W 2009 cykl został zastąpiony przez cykl Hell in a Cell[1].
| Promocja | |
|---|---|
| Brandy |
Raw (2002; 2007–2008; 2017) |
| Pierwsza gala |
W 2016 po przywróceniu podziału WWE na brandy, cykl został przywrócony i ponownie był ekskluzywny dla zawodników brandu SmackDown, lecz przyszłoroczna edycja gali po raz pierwszy została przypisana dla przeciwnego brandu Raw. W 2018 zniesiono podział gal pay-per-view dla konkretnych brandów, jednakże zrezygnowano z dalszej organizacji gal No Mercy[2].
Lista gal
edytuj| Gala brandu Raw | Gala brandu SmackDown | Gala brandu NXT |
Wyniki gal
edytujUK
edytuj| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
|---|---|---|---|---|
| Data |
16 maja 1999 | |||
| Widownia |
18 107[4] | |||
| Hala | ||||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| No Mercy – chronologicznie | ||||
| ||||
No Mercy (UK) – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 16 maja 1999 w M.E.N. Arnea w Manchesterze w Anglii. Emisja była przeprowadzana na żywo wyłącznie w Wielkiej Brytanii w systemie pay-per-view. Była to pierwsza gala w chronologii cyklu No Mercy.
Podczas gali odbyło się osiem walk. Walką wieczoru był Anything Goes match o WWF Championship, gdzie Stone Cold Steve Austin zdołał obronić mistrzostwo pokonując The Undertakera i Triple H’a. Oprócz tego Shane McMahon pokonał X-Paca i obronił WWF European Championship.
| Nr | Wyniki | Stypulacje | Czas |
|---|---|---|---|
| 1 | Tiger Ali Singh pokonał Gillberga | Singles match | 01:05 |
| 2 | The Ministry of Darkness (Viscera, Faarooq i Bradshaw) pokonali The Brood (Gangrela, Edge’a i Christiana) | Six-man tag team match | 13:49 |
| 3 | Steve Blackman pokonał Droza poprzez submission | Singles match | 07:43 |
| 4 | Kane pokonał Mideona przez dyskwalifikację | Singles match | 04:34 |
| 5 | Nicole Bass pokonała Tori | Singles match | 00:27 |
| 6 | Shane McMahon (c) pokonał X-Paca | Singles match o WWF European Championship | 08:26 |
| 7 | Billy Gunn pokonał Mankinda | Singles match | 12:17 |
| 8 | Stone Cold Steve Austin (c) pokonał The Undertakera (z Paulem Bearerem) i Triple H’a (z Chyną) | Anything Goes match o WWF Championship | 18:27 |
| (c) – mistrz/mistrzyni przed walką | |||
1999
edytuj| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
|---|---|---|---|---|
| Sponsor | ||||
| Data |
17 października 1999 | |||
| Widownia |
18 742[5] | |||
| Hala | ||||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| No Mercy – chronologicznie | ||||
| ||||
No Mercy (1999) – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 17 października 1999 w Gund Arena w Cleveland w stanie Ohio. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to druga gala w chronologii cyklu No Mercy, a także druga zorganizowana pod tą samą nazwą w 1999 (edycja z maja była galą wyprodukowaną w Manchesterze w Anglii).
Podczas gali odbyło się dziewięć walk. The Fabulous Moolah wygrała WWF Women’s Championship pokonując Ivory i stając się najstarszą mistrzynią w historii federacji. Chyna zdołała pokonać Jeffa Jarretta i zdobyć WWF Intercontinental Championship, wskutek czego stała się pierwszą żeńską zawodniczką z tym tytułem w dorobku. W walce wieczoru Triple H pokonał Stone Colda Steve’a Austina i obronił WWF Championship.
Krytycy pozytywnie ocenili galę. Redaktorzy z serwisów SLAM! Wrestling oraz 411mania.com ocenili ją osiem na dziesięć punktów. Pojedynek tag teamów w ladder matchu był najlepiej ocenianą walką gali.
| Nr | Wyniki | Stypulacje | Czas |
|---|---|---|---|
| 1 | The Godfather pokonał Mideona (z Viscerą) | Singles match | 7:30 |
| 2 | The Fabulous Moolah (z Mae Young) pokonała Ivory (c) | Singles match o WWF Women’s Championship | 2:50 |
| 3 | The Hollys (Hardcore Holly i Crash Holly) pokonali The New Age Outlaws (Billy’ego Gunna i Road Dogga) przez dyskwalifikację | Tag team match | 10:32 |
| 4 | Chyna pokonała Jeffa Jarretta (c) (z Miss Kitty) | Good Housekeeping match o WWF Intercontinental Championship | 8:25 |
| 5 | The Rock pokonał The British Bulldoga | Singles match | 7:21 |
| 6 | The New Brood (Matt Hardy i Jeff Hardy) (z Gangrelem) pokonali Edge’a i Christiana | Tag team ladder match o usługi menadżerskie Terri Runnels i 100 000 dolarów | 16:40 |
| 7 | Val Venis pokonał Mankinda | Singles match | 9:18 |
| 8 | X-Pac pokonał Bradshawa, Kane’a i Faarooqa | Four corners elimination match | 10:15 |
| 9 | Triple H (c) pokonał Stone Colda Steve’a Austina | Anything Goes match o WWF Championship | 21:55 |
| (c) – mistrz/mistrzyni przed walką | |||
2000
edytuj| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
|---|---|---|---|---|
| Sponsor |
Presto | |||
| Data |
22 października 2000 | |||
| Widownia |
14 342 | |||
| Hala | ||||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| No Mercy – chronologicznie | ||||
| ||||
No Mercy (2000) – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 22 października 2000 w Pepsi Arena w Albany w stanie Nowy Jork. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to trzecia gala w chronologii cyklu No Mercy.
Podczas gali odbyło się dziewięć walk. W walce wieczoru Kurt Angle pokonał The Rocka w No Disqualification matchu i po raz pierwszy w karierze zdobył WWF Championship. Oprócz tego Triple H pokonał Chrisa Benoit w singlowej walcej, zaś No Holds Barred match pomiędzy Rikishim i Stone Cold Steve’em Austinem zakończył się bez rezultatu.
- Gauntlet match
| Eliminacja | Drużyna | Wyeliminowani przez | Czas |
|---|---|---|---|
| 1 | Lo Down (Chaz i D’Lo Brown) | Too Cool (Scotty’ego 2 Hotty’ego i Grand Master Sexay'a) | 03:54 |
| 2 | Too Cool | Tazza i Ravena | 07:10 |
| 3 | Tazz i Raven | The Dudley Boyz | 09:18 |
| 4 | Right to Censor (The Goodfather i Bull Buchanan) | The Dudley Boyz | 12:18 |
| Zwycięzcy: | The Dudley Boyz | ||
2001
edytuj| Motyw muzyczny | ||||
|---|---|---|---|---|
| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
| Sponsor | ||||
| Data |
21 października 2001 | |||
| Widownia |
15 647 | |||
| Hala | ||||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| No Mercy – chronologicznie | ||||
| ||||
No Mercy (2001) – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 21 października 2001 w Savvis Center w Saint Louis w stanie Missouri. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to czwarta gala w chronologii cyklu No Mercy.
Podczas gali odbyło się dziesięć walk, w tym dwie będące częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. Triple threat match o WWF Championship będący walką wieczoru wygrał Stone Cold Steve Austin, który pokonał Kurta Angle’a i Roba Van Dama. Chris Jericho zdobył WCW Championship pokonując The Rocka, zaś Edge pokonał Christiana w ladder matchu i zyskał WWF Intercontinental Championship.
| Nr | Wyniki | Stypulacje | Czas |
|---|---|---|---|
| 1H | The APA (Faarooq i Bradshaw) (WWF) pokonali Chrisa Kanyona i Hugh Morrusa (Alliance) | Tag team match | 05:20 |
| 2H | Billy Kidman (c) (Alliance) pokonał Scotty’ego 2 Hotty’ego (WWF) | Singles match o WCW Cruiserweight Championship | 07:53 |
| 3 | The Hardy Boyz (Matt i Jeff Hardy) (c) (z Litą) (WWF) pokonali Lance’a Storma i The Hurricane’a (z Mighty Molly i Ivory) (Alliance) | Tag team match o WCW Tag Team Championship | 07:42 |
| 4 | Test (Alliance) pokonał Kane’a (WWF) | Singles match | 10:09 |
| 5 | Torrie Wilson (WWF) pokonała Stacy Keibler (Alliance) | Lingerie match | 03:08 |
| 6 | Edge (WWF) pokonał Christiana (c) (Alliance) | Ladder match o WWF Intercontinental Championship | 22:16 |
| 7 | The Dudley Boyz (Bubba Ray i D-Von) (c) (Alliance) pokonali Big Showa i Tajiriego (WWF) | Tag team match o WWF Tag Team Championship | 09:19 |
| 8 | The Undertaker (WWF) pokonał Bookera T (Alliance) | Singles match | 13:12 |
| 9 | Chris Jericho (WWF) pokonał The Rocka (c) (WWF) | Singles match o WCW Championship | 23:44 |
| 10 | Stone Cold Steve Austin (c) (Alliance) pokonał Kurta Angle’a (WWF) i Roba Van Dama (Alliance) | Triple threat match o WWF Championship | 15:15 |
| (c) – mistrz/mistrzyni przed walką H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat
| |||
2002
edytuj| Motyw muzyczny |
„No Mercy” ~ Jim Johnston | |||
|---|---|---|---|---|
| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
| Brandy | ||||
| Sponsor | ||||
| Data |
20 października 2002 | |||
| Widownia |
15 647 | |||
| Hala |
Alltel Arena | |||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| No Mercy – chronologicznie | ||||
| ||||
No Mercy (2002) – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 20 października 2002 w Alltel Arena w North Little Rock w stanie Arkansas. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to piąta gala w chronologii cyklu No Mercy.
Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat, a także dwie walki wieczoru. W pierwszej z nich WWE Champion Brock Lesnar pokonał The Undertakera w Hell in a Cell matchu i obronił mistrzostwo. Z kolei walką wieczoru brandu Raw był pojedynek unifikujący dwa tytuły, gdzie World Heavyweight Champion Triple H pokonał WWE Intercontinental Championa Kane’a. Oprócz tego Kurt Angle i Chris Benoit pokonali Edge’a i Rey'a Mysterio stając się inauguracyjnymi posiadaczami WWE Tag Team Championship.
- Drabinka turnieju o WWE Tag Team Championship
Turniej odbywał się od 3 października do 20 października 2002.
| Ćwierćfinały | Półfinały | Finał | ||||||||
| Los Guerreros | Sub | |||||||||
| Mark Henry i Rikishi | ||||||||||
| Los Guerreros | ||||||||||
| Chris Benoit i Kurt Angle | Pin | |||||||||
| Chris Benoit i Kurt Angle | Sub | |||||||||
| Billy Kidman i John Cena | ||||||||||
| Chris Benoit i Kurt Angle | Sub | |||||||||
| Edge i Rey Mysterio | 22:03 | |||||||||
| Reverend D-Von i Ron Simmons | Pin | |||||||||
| Billy i Chuck | ||||||||||
| Reverend D-Von i Ron Simmons | ||||||||||
| Edge i Rey Mysterio | Pin | |||||||||
| Edge i Rey Mysterio | Pin | |||||||||
| Brock Lesnar i Tajiri | ||||||||||
2003
edytuj| Motyw muzyczny | ||||
|---|---|---|---|---|
| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
| Brandy | ||||
| Sponsor | ||||
| Data |
19 października 2003 | |||
| Widownia |
8 500[7] | |||
| Hala |
1st Mariner Arena | |||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| No Mercy – chronologicznie | ||||
| ||||
No Mercy (2003) – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandu SmackDown!. Odbyła się 19 października 2003 w 1st Mariner Arena w Baltimore w stanie Maryland. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to szósta gala w chronologii cyklu No Mercy.
Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. W walce wieczoru Brock Lesnar pokonał The Undertakera i obronił WWE Championship w Biker Chain matchu, zaś Big Show pokonał Eddiego Guerrero i zdobył WWE United States Championship. Mr. McMahon zdołał pokonać córkę Stephanie w „I Quit” matchu, wskutek czego utraciła posadę generalnej menadżer brandu SmackDown!.
| Nr | Wyniki | Stypulacje | Czas |
|---|---|---|---|
| 1H | Billy Kidman pokonał Shannona Moore’a | Singles match | 05:12 |
| 2 | Tajiri (c) pokonał Rey'a Mysterio | Singles match o WWE Cruiserweight Championship | 11:40 |
| 3 | Chris Benoit pokonał A-Traina poprzez submission | Singles match | 12:24 |
| 4 | Zach Gowen pokonał Matta Hardy’ego | Singles match | 05:33 |
| 5 | The Basham Brothers (Doug Basham i Danny Basham) pokonali The APA (Faarooqa i Bradshawa) | Tag team match | 08:55 |
| 6 | Vince McMahon (z Sable) pokonał Stephanie McMahon (z Lindą McMahon) | „I Quit” match, w którym Stephanie może wygrać również poprzez przypięcie lub submission; przegrany straci swoją posadę | 09:24 |
| 7 | Kurt Angle pokonał Johna Cenę poprzez submission | Singles match | 18:28 |
| 8 | Big Show pokonał Eddiego Guerrero (c) | Singles match o WWE United States Championship | 11:27 |
| 9 | Brock Lesnar (c) pokonał The Undertakera | Biker Chain match o WWE Championship | 24:14 |
| (c) – mistrz/mistrzyni przed walką H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat
| |||
2004
edytuj| Motto gali |
Business can be Brutal... | |||
|---|---|---|---|---|
| Motyw muzyczny |
„No Mercy” ~ Jim Johnston | |||
| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
| Brandy | ||||
| Sponsor | ||||
| Data |
3 października 2004 | |||
| Widownia |
10 000 | |||
| Hala | ||||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| No Mercy – chronologicznie | ||||
| ||||
No Mercy (2004) – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandu SmackDown!. Odbyła się 3 października 2004 w Continental Airlines Arena w East Rutherford w stanie New Jersey. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to siódma gala w chronologii cyklu No Mercy.
Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. W walce wieczoru John „Bradshaw” Layfield pokonał The Undertakera w Last Ride matchu i obronił WWE Championship. Ponadto John Cena odniósł piąte zwycięstwo w "Best of Five Series" z Bookerem T i zdobył WWE United States Championship, zaś Big Show pokonał Kurta Angle w singlowej walce.
| Nr | Wyniki | Stypulacje | Czas |
|---|---|---|---|
| 1H | Mark Jindrak pokonał Scotty’ego 2 Hotty’ego | Singles match | – |
| 2 | Eddie Guerrero pokonał Luthera Reignsa (z Markiem Jindrakem) | Singles match | 13:13 |
| 3 | Spike Dudley (c) (z Bubba Ray Dudleyem i D-Vonem Dudleyem) pokonał Nunzio (z Johnnym Stambolim) | Singles match o WWE Cruiserweight Championship | 08:44 |
| 4 | Billy Kidman pokonał Paula Londona | Singles match | 10:33 |
| 5 | René Duprée i Kenzō Suzuki (c) (z Hiroko Suzuki) pokonali Rey'a Mysterio i Roba Van Dama | Tag team match o WWE Tag Team Championship | 09:09 |
| 6 | Big Show pokonał Kurta Angle’a | Singles match Luther Reigns i Mark Jindrak byli wyrzuceni z okolic ringu. Ktokolwiek zainterweniuje w walce zostanie zwolniony. |
15:07 |
| 7 | John Cena pokonał Bookera T (c) | Singles match o WWE United States Championship Finał „Best of Five Series” |
10:32 |
| 8 | Charlie Haas, Rico i Miss Jackie pokonali The Dudley Boyz (Bubba Ray Dudley'a i D-Vona Dudley'a) i Dawn Marie | Mixed tag team match | 08:44 |
| 9 | John „Bradshaw” Layfield (c) pokonał The Undertakera | Last Ride match o WWE Championship | 20:01 |
| (c) – mistrz/mistrzyni przed walką H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat
| |||
2005
edytuj| Motyw muzyczny | ||||
|---|---|---|---|---|
| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
| Brandy | ||||
| Sponsor | ||||
| Data |
9 października 2005 | |||
| Widownia |
7 000[9] | |||
| Hala | ||||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| No Mercy – chronologicznie | ||||
| ||||
No Mercy (2005) – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandu SmackDown!. Odbyła się 9 października 2005 w Toyota Center w Houston w Teksasie. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to ósma gala w chronologii cyklu No Mercy.
Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. W walce wieczoru Batista zdołał pokonał Eddiego Guerrero i obronić World Heavyweight Championship. Prócz tego Chris Benoit obronił WWE United States Championship wygrywając Fatal 4-Way match z Bookerem T, Christianem i Orlando Jordanem, zaś The Undertaker poniósł porażkę z Randym Ortonem i jego ojcem Bobem Ortonem w Casket matchu.
| Nr | Wyniki | Stypulacje | Czas |
|---|---|---|---|
| 1H | William Regal i Paul Burchill pokonali Paula Londona i Briana Kendricka | Tag team match | – |
| 2 | The Legion of Doom (Animal i Heidenreich) i Christy Hemme pokonali MNM (Joeya Mercury’ego, Johnny’ego Nitro i Melinę) | Tag team match | 06:28 |
| 3 | Bobby Lashley pokonał Simona Deana | Singles match | 01:55 |
| 4 | Chris Benoit (c) pokonał Bookera T (z Sharmell), Christiana i Orlando Jordana poprzez submission | Fatal 4-Way match o WWE United States Championship | 10:22 |
| 5 | Mr. Kennedy pokonał Hardcore Holly’ego | Singles match | 08:49 |
| 6 | John „Bradshaw” Layfield (z Jillian Hall) pokonał Rey'a Mysterio | Singles match | 13:24 |
| 7 | Randy Orton i Bob Orton pokonali The Undertakera | Casket match | 19:16 |
| 8 | Juventud (z Psicosisem i Super Crazym) pokonał Nunzio (c) (z Vito) | Singles match o WWE Cruiserweight Championship | 06:38 |
| 9 | Batista (c) pokonał Eddiego Guerrero | Singles match o World Heavyweight Championship | 18:40 |
| (c) – mistrz/mistrzyni przed walką H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat
| |||
2006
edytuj| Motyw muzyczny |
„No Mercy” ~ Jim Johnston | |||
|---|---|---|---|---|
| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
| Brandy | ||||
| Data |
8 października 2006 | |||
| Widownia |
9 000[10] | |||
| Hala | ||||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| No Mercy – chronologicznie | ||||
| ||||
No Mercy (2006) – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandu SmackDown!. Odbyła się 8 października 2006 w RBC Center w Raleigh w Karolinie Północnej. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to dziewiąta gala w chronologii cyklu No Mercy.
Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. Walką wieczoru był Fatal 4-Way match o World Heavyweight Championship, gdzie King Booker obronił tytuł pokonując Bobby’ego Lashley'a, Batistę i Finlay'a. Ponadto Mr. Kennedy pokonał The Undertakera przez dyskwalifikację, zaś Rey Mysterio pokonał Chavo Guerrero w Falls Count Anywhere matchu.
| Nr | Wyniki | Stypulacje | Czas |
|---|---|---|---|
| 1D | Jimmy Wang Yang pokonał Sylvana | Singles match | – |
| 2 | Matt Hardy pokonał Gregory’ego Helmsa | Singles match | 13:07 |
| 3 | Paul London i Brian Kendrick (c) (z Ashley Massaro) pokonali K.C. Jamesa i Idola Stevensa (z Michelle McCool) | Tag team match o WWE Tag Team Championship | 09:35 |
| 4 | Montel Vontavious Porter pokonał Marty’ego Garnera | Singles match | 02:28 |
| 5 | Mr. Kennedy pokonał The Undertakera przez dyskwalifikację | Singles match | 20:34 |
| 6 | Rey Mysterio pokonał Chavo Guerrero (z Vickie Guerrero) | Falls Count Anywhere match | 12:10 |
| 7 | Chris Benoit pokonał Williama Regala poprzez submission | Singles match | 11:16 |
| 8 | King Booker (c) (z Queen Sharmell) pokonał Bobby’ego Lashley'a, Batistę i Finlay'a | Fatal 4-Way match o World Heavyweight Championship | 16:52 |
| (c) – mistrz/mistrzyni przed walką D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)
| |||
2007
edytuj| Motyw muzyczny |
„No Mercy” ~ Jim Johnston | |||
|---|---|---|---|---|
| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
| Brandy | ||||
| Sponsor | ||||
| Data |
7 października 2007 | |||
| Widownia |
12 500 | |||
| Hala | ||||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| No Mercy – chronologicznie | ||||
| ||||
No Mercy (2007) – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 7 października 2007 w Allstate Arena w Rosemont w stanie Illinois. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to dziesiąta gala w chronologii cyklu No Mercy.
Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. W walce otwierającą galę Triple H pokonał nowego mistrza Randy’ego Ortona i odebrał od niego WWE Championship. Godzinę później Triple H obronił mistrzostwo w zapowiadanej wcześniej walce z Umagą, jednakże w walce wieczoru utracił mistrzostwo na rzecz Ortona, z którym przegrał w rewanżowym Last Man Standing matchu. Oprócz tego Batista obronił World Heavyweight Championship pokonując The Great Khaliego w Punjabi Prison matchu.
| Nr | Wyniki | Stypulacje | Czas |
|---|---|---|---|
| 1D | Hardcore Holly pokonał Cody’ego Rhodesa | Singles match | 05:00 |
| 2 | Triple H pokonał Randy’ego Ortona (c) | Singles match o WWE Championship | 11:06 |
| 3 | Mr. Kennedy, Lance Cade i Trevor Murdoch pokonali Jeffa Hardy’ego, Paula Londona i Briana Kendricka | Six-man tag team match | 08:05 |
| 4 | CM Punk (c) pokonał Big Daddy V (z Mattem Strikerem) przez dyskwalifikację | Singles match o ECW Championship | 01:37 |
| 5 | Triple H (c) pokonał Umagę | Singles match o WWE Championship | 06:33 |
| 6 | Finlay vs. Rey Mysterio zakończyło się bez rezultatu | Singles match | 09:00 |
| 7 | Beth Phoenix pokonała Candice Michelle (c) | Singles match o WWE Women’s Championship | 04:32 |
| 8 | Batista (c) pokonał The Great Khaliego (z Ranjin Singhem) | Punjabi Prison match o World Heavyweight Championship | 14:47 |
| 9 | Randy Orton pokonał Triple H’a (c) | Last Man Standing match o WWE Championship | 20:25 |
| (c) – mistrz/mistrzyni przed walką D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)
| |||
2008
edytuj| Motyw muzyczny | ||||
|---|---|---|---|---|
| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
| Brandy | ||||
| Data |
5 października 2008 | |||
| Widownia |
9 527[12] | |||
| Hala | ||||
| Miejsce | ||||
| Gale pay-per-view – chronologicznie | ||||
| ||||
| No Mercy – chronologicznie | ||||
| ||||
No Mercy (2008) – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 5 października 2008 w Rose Garden w Portlandzie w stanie Oregon. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to jedenasta gala w chronologii cyklu No Mercy i ostatnia do czasu przywrócenia cyklu w 2016.
Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. W walce wieczoru Chris Jericho obronił World Heavyweight Championship pokonując Shawna Michaelsa w Ladder matchu. Ponadto Triple H pokonał Jeffa Hardy’ego w singlowej walce i obronił WWE Championship, zaś Matt Hardy pokonał Marka Henry’ego w walce otwierającej galę i obronił ECW Championship.
| Nr | Wyniki | Stypulacje | Czas |
|---|---|---|---|
| 1D | The Colóns (Carlito i Primo) pokonali Johna Morrisona i The Miza | Tag team match | Unknown |
| 2 | Matt Hardy (c) pokonał Marka Henry’ego (z Tonym Atlasem) | Singles match o ECW Championship | 08:08 |
| 3 | Beth Phoenix (c) (z Santino Marellą) pokonała Candice Michelle | Singles match o WWE Women’s Championship | 04:40 |
| 4 | Rey Mysterio pokonał Kane’a przez dyskwalifikację | Singles match Jeśli Mysterio przegra, będzie musiał ściągnąć swoją maskę. |
10:10 |
| 5 | Batista pokonał Johna „Bradshaw” Layfielda | Singles match wyłaniający pretendenta do World Heavyweight Championship | 05:18 |
| 6 | Big Show pokonał The Undertakera | Singles match | 10:04 |
| 7 | Triple H (c) pokonał Jeffa Hardy’ego | Singles match o WWE Championship | 17:02 |
| 8 | Chris Jericho (c) pokonał Shawna Michaelsa | Ladder match o World Heavyweight Championship | 22:20 |
| (c) – mistrz/mistrzyni przed walką D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)
| |||
2016
edytuj2017
edytujZobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Preview:D-Generation X vs. The Legacy in a Hell in a Cell Match. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-09-29]. Cytat: Find out as the first-ever WWE Hell in a Cell event airs Sunday, Oct. 4, live on pay-per-view.
- ↑ Jason Powell: Major WWE pay-per-view shakeup, all co-branded events, two events dropped. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2018-02-17].
- ↑ WWE NO MERCY PPV 2017 DETAILS | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2017-11-27].
- ↑ No Mercy (UK) – wyniki gali.
- ↑ No Mercy (1999) – wyniki gali, cagematch.com, [dostęp: 2017-5-22].
- ↑ WWE Information. Wrestling Information Archive. [dostęp 2008-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-10)].
- ↑ No Mercy 2003 at Pro Wrestling History. Pro Wrestling History. [dostęp 2008-11-03].
- ↑ Official No Mercy 2005 website. [w:] World Wrestling Entertainment [on-line]. October 9, 2005. [dostęp 2008-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (October 13, 2005)].
- ↑ No Mercy 2005. Pro Wrestling History. [dostęp 2010-01-28].
- ↑ No Mercy 2006 results. Pro Wrestling History. [dostęp 2008-01-05].
- ↑ WWE.com: Metallica adds Nightmare to No Mercy. World Wrestling Entertainment.
- ↑ No Mercy 2008 at Pro Wrestling History.com. Pro Wrestling History. [dostęp 2008-10-15].