Wenus z Lespugue
Wenus z Lespugue – figurka paleolitycznej Wenus datowana na pomiędzy 26 000 a 24 000 lat p.n.e., znaleziona w 1922 w jaskini Rideaux, Lespugue (Haute-Garonne, Francja) u podnóża Pirenejów przez René de Saint-Périera (1877-1950). Figurka ma około 150 mm wysokości, wykonana z kości słoniowej. Uszkodzona podczas wydobycia.
Spośród wszystkich znanych figurek Wenus z górnego paleolitu, figurka z Lespugue wydaje się wyobrażać zewnętrzne cechy płciowe kobiety w najbardziej przesadzony sposób.
Istnieje hipoteza, że proporcje tej figurki odzwierciadlają proporcje we współczesnej skali doryckiej[1]. Taki związek implikowałby większe zaawansowanie kulturowe człowieka paleolitu, niż się powszechnie przyjmuje[2].
Przypisy
edytuj- ↑ „Flutopedia”, an Encyclopedia of the Native American Flute, http://flutopedia.com/venus.htm (dostęp 2013-03-04).
- ↑ Ralph H. Abraham; William Irwin Thompson (2006). „The Canon of Lespugue”. The Epigraphic Society Occasional Papers (ESOP) 24: 170–175.
Linki zewnętrzne
edytujEncyklopedie internetowe (figurka):