Wikipedysta:WojciechKrz/brudnopis

Wąż bicz
Ahaetulla nasuta
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Rząd

łuskonośne

Rodzina

połozowate

Rodzaj

Ahaetulla

Wąż bicz (Ahaetulla nasuta) - gatunek jadowitego węża z rodziny połozowatych (Colubridae).

Rozmiary

edytuj

Długość: zazwyczaj 120-150 cm, maksymalnie 2 m

Wygląd

edytuj

Zielone lub jasnobrązowe ubarwienie, żółta linia po obu stronach ciała. Skóra między łuskami czarno-biała co uwidacznia się w postaci prążkowania, gdy zwierzę jest podrażnione i jego ciało rozdyma się. Długa i wąska głowa kończy się szpiczastym pyskiem. Oczy ułożone poprzecznie i pochylone do przodu. Tęczówka jest koloru złotego, źrenica horyzontalna. Ze względu na ułożenie oka i źrenicy mają stereoskopowe widzenie. Szyja wyraźnie zwężona, ciało smukłe o największej szerokości w okolicach połowy długości. Ogon zwęża się stopniowo i stanowi około 1/3 długości całego ciała.

Rozmnażanie

edytuj

jajożyworodne. Samica rodzi 5-15 młodych.

Zachowanie

edytuj

Zazwyczaj jest spokojny i nieagresywny, jednakże źle znosi niewolę. Często po schwytaniu atakuje ściany terrarium i nawet małe osobniki gryzą bez wahania celując w twarz przeciwnika. Po kilku dniach większość osobników oswaja się na tyle, że można się z nimi obchodzić bez problemu.

Gdy jest podrażniony wysuwa język, podnosi przednią część ciała, pochyla ją do przodu i nadyma się, co powoduje uwidocznienie prążkowania. Język rzadko jest wysuwany i wsuwany, co jest częste u innych węży, raczej pozostaje wysunięty. Następnie otwiera szeroko pysk i zwija ciało sinusoidalnie. Miejscowe ludy uważają, że stara się uderzyć w oczy człowieka.

Wśród listowia porusza się sprawnie, ale na ziemi powolnie. Podczas spoczynku obserwowany jest z wyprostowanym, niezwiniętym ciałem.

Pokarm

edytuj

Żywi się głównie jaszczurkami z rodzaju Calotes, a także żabami, ptakami, małymi ssakami i okazjonalnie innymi wężami. Polując na zdobycz chwyta ją za kark pyskiem i trzyma póki nie przestanie się ruszać lub póki nie umrze. Następnie połyka zdobycz i unosi przednią połowę ciała do góry. Wykrzywiając ciało przesuwa pokarm do żołądka.

Występowanie

edytuj

Występuje na terenie Indii, Sri Lanki, Bangladeszu, Birmy, Tajlandii, Kambodży i Wietnamu. Zamieszkuje równiny i wzgórza do ok 1000 m n.p.m. Znajdowany jest w wysokiej trawie, na drzewach, częściej w zaroślach, czasami w parkach miejskich.

Jadowitość

edytuj

Ich zęby jadowe umieszczone są w tyle pyska. Ukąszenia nie są niebezpieczne dla ludzi, mogą jedynie powodować lekki ból w miejscu ukąszenia i pocenie. W przypadku ich naturalnej zdobyczy śmierć następuje dopiero po 10-20 minutach od ukąszenia. Powoduje u nich przyspieszenie oddechu i postępujący paraliż dochodzący do mięśni oddechowych.[2][3]

Synonimy[4]

edytuj
  • Coluber nasutus LACÉPÈDE 1789: 277
  • Dryophis nasuta LACÉPÈDE 1789
  • Coluber mycterizans RUSSELL 1796 (not LINNAEUS; fide SMITH 1943)
  • Ahaetulla mycterizans — LINK 1807
  • Dryinus nasutus — MERREM 1820: 159
  • Dryinus oxyrhynchus BELL 1825 (fide SMITH 1943)
  • Dryinus russellianus BELL 1825 (fide SMITH 1943)
  • Dryophis hammatorhynchus FITZINGER 1826: 61 (nom. subst. pro C. myct.)
  • Dryiophis nasuta — SCHLEGEL 1837: 159
  • Dryinus nasutus — DUMÉRIL & BIBRON 1854: 809
  • Dryinus fuscus — DUMÉRIL, BIBRON & DUMÉRIL 1854
  • Dryophis mycterizans — BOULENGER 1890 (fide SMITH 1943)
  • Dryophis mycterizans tephrogaster WALL 1908: 783 (fide SMITH 1943)
  • Dryophis mycterizans cineroventer WALL 1908: 919 (fide SMITH 1943)
  • Dryophis mycterizans rhodogaster WALL 1908 (fide SMITH 1943)
  • Dryophis mycterizans lepidorostralis WALL 1908 (fide SMITH 1943)
  • Dryophis mycterizans isabellinus WALL 1910: 229, 524 (fide SMITH 1943)
  • Dryophis mycterizans rhodonotus WALL 1921 (fide SMITH 1943)
  • Passerita nasuta — COCHRAN 1930: 32
  • Dryophis nasutus — SMITH 1943: 376
  • Ahaetulla nasuta — MANTHEY & GROSSMANN 1997: 311
  • Ahaetulla nasuta — COX et al. 1998: 69
  • Ahaetulla nasutus — SHARMA 2004

Przypisy

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj
  1. F. Wall, A Popular Treatise on the Common Indian Snakes, „The Journal of the Bombay Natural History Society”, 1905, s. 545-551.
  2. C. McCann, A Whip-Snake (D. mycterizans) feeding on the Lizard (Calotes verisicolor), „Journal of Bombay Natural History Society”, 1935, s. 226-227.
  3. WCH Clinical Toxinology Resources, www.toxinology.com [dostęp 2016-03-27].
  4. Ahaetulla nasuta, The Reptile Database [dostęp 2016-03-25].
  NODES
os 21