Gottfried Wilhelm Leibniz

Gottfried Wilhelm Leibniz (1646–1716) – niemiecki filozof, matematyk, fizyk i dyplomata.

• Bo jest to znakomitym mężom nie honor, jak niewolnikom ślęczeć godzinami przy obliczeniach.

Gottfried Leibniz

• Cofamy się, aby skoczyć wyżej.

• Czasem tak wiele myśli przychodzi mi do głowy rankiem, kiedy wciąż leżę w łóżku, że schodzi całe rano, a bywa, że cały dzień i dłużej, zanim zdążę je wszystkie dokładnie spisać.
  • Źródło: Maria Rosa Antognazza, Leibniz. An Intellectual Biography

• Doskonałość jest niczym innym, jak ilością rzeczywistości. Doskonałe jest jedynie to, co nie posiada ograniczeń.

• Dlaczego istnieje raczej coś niż nic?

• Dlatego, że nie znajdujemy, czego szukamy, nie powinniśmy rezygnować z szukania tego, co znaleźć możemy.

• Długa jest droga wiodąca od rozumu do serca.

• Gdy Bóg rachuje, staje się świat.
  • Dum Deus calculat, mundus fit. (łac.)

• Gdyby ten świat nie był najdoskonalszy z możliwych, Bóg by go nie stworzył.

• Grzechów, które rzeczywiście się zdarzają, Bóg ani chce, ani nie chce, lecz tylko je dopuszcza.

• Identyczność tego, co nierozróżnialne.

• Jednostka urojona jest nieomal pomostem między bytem i niebytem, pięknym i cudownym wynalazkiem boskiego ducha.

• Jesteśmy tym bardziej wolni, im bardziej działamy z inspiracji rozsądku, a tym bardziej zniewoleni, im więcej pozwalamy sobą rządzić namiętnościom.

• Kochać się jest to być skłonnym do rozmiłowania się w doskonałości.

• Kto szuka prawdy, nie powinien liczyć głosów.

• Monady są bezokienne.

• Muzyka to przyjemność, jakiej dusza ludzka doświadcza przez liczenie, nie zdając sobie sprawy, że ma do czynienia z liczeniem.
  • Zobacz też: muzyka, dusza

• Natura nie czyni skoków.

• Rozum jest duszą wolności.

• Sprawiedliwość nie jest niczym innym jak miłością bliźniego ludzi mądrych.

• Wtedy gdy wyniknie spór pomiędzy dwoma filozofami, nie będzie już potrzebny trud naukowej dysputy większy niż trud dwóch rachmistrzów. Wystarczy, jeśli obaj siądą przed swoimi maszynami do liczenia i powiedzą do siebie (być może z przyjemnym uśmiechem): No to policzymy!
  • Źródło: De scientia universali seu calculo philosophico, 1680

O Leibnizu

• Leibniz? To człowiek bez wartości, niezdolny nawet stać na warcie.
  • Autor: Fryderyk Wilhelm I
  • Źródło: Władysław A. Serczyk, Katarzyna II, Wrocław 2009, s. 9.

• Zarówno Leibniz jak i Bach to — każdy w swojej dziedzinie — geniusze syntezy oryginalnej i zadziwiającej. Obaj osiągnęli pełnię: wszechstronnie ukazali złożoną całość uprawianej przez siebie dziedziny; filozof pokazał czym jest i czym może być filozofia, kompozytor — czym jest i czym może być muzyka.
  • Źródło: Bohdan Pociej, Sylwetki geniuszy. Bach, „Podkowiański Magazyn Kulturalny”
  • Zobacz też: Johann Sebastian Bach