Liwia Druzylla

Liwia Druzylla (łac. Livia Drusilla; 58 p.n.e.–29) – cesarzowa Rzymu w latach 27 p.n.e.–14 jako małżonka Oktawiana Augusta, matka Tyberiusza i babka Klaudiusza, posiadająca znaczne wpływy polityczne na dworze cesarskim.

• Stale panując nad sobą, zachowując przyzwoitość, robiąc z radością wszystko, czego pragnął, nie szukając nigdy okazji, by mieszać się w jego sprawy, nie unosząc się, ale i nie ignorując jego zdrad.
  • Opis: na pytanie, w jaki sposób wywierała wpływ na Oktawiana
  • Źródło: Helmut Werner, Tyranki. Najokrutniejsze kobiety w historii, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa 2005, tłum. Monika Gajowa, ISBN 8389632241, s. 78.

Liwia Druzylla

• W oczach przyzwoitych kobiet są oni tylko zwykłymi posągami.
  • Opis: powstrzymując Oktawiana przed gniewem, gdy na spacerze zobaczyli pewnego razu gołych mężczyzn
  • Źródło: Helmut Werner, Tyranki. Najokrutniejsze kobiety w historii, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa 2005, tłum. Monika Gajowa, ISBN 8389632241, s. 78.

O Liwii Druzylli

• Była o wiele bardziej ujmująca, niż wolno było być kobiecie w tamtych czasach.
  • Autor: Tacyt
  • Źródło: Helmut Werner, Tyranki. Najokrutniejsze kobiety w historii, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa 2005, tłum. Monika Gajowa, ISBN 8389632241, s. 77.

• Cesarzowa Liwia, niewzdragająca się przed zbrodnią, mściwa i żądna władzy intrygantka, przez długi czas odgrywała pierwszoplanową rolę na dworze swego małżonka, Oktawiana Augusta (...) Swe zamiary - zemstę za obrazę, wywieranie politycznego wpływu czy osadzenie na tronie swego syna Tyberiusza, po uprzednim wyeliminowaniu tych, którzy stali jej na przeszkodzie - realizowała w sposób bezlitosny i bezwzględny. Osławiona Liwia wciąż pozostaje uosobieniem niebezpiecznych politycznych gier i machinacji, zimnego okrucieństwa oraz kobiecej przebiegłości.
  • Autor: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, tłum. Jerzy Korpanty, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, ISBN 9788324715480, s. 28.

• Choroba Augusta zaostrzyła się. Niektórzy mówili po cichu o zbrodni jego małżonki. Bez względu na swoje wcześniejsze zachowanie, Tyberiusz powrócił z Ilirii na wezwanie matki. Trudno powiedzieć, czy zastał jeszcze Augusta przy życiu. Z rozkazu Liwii zamknięto bowiem dom i ulice i wydawano tylko od czasu do czasu pomyślne doniesienia o stanie zdrowia cesarza, póki wszystko co niezbędne nie zostało przygotowane i świat nie dowiedział się o śmierci Augusta oraz o objęciu tronu przez Tyberiusza.
  • Autor: Tacyt
  • Źródło: Helmut Werner, Tyranki. Najokrutniejsze kobiety w historii, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa 2005, tłum. Monika Gajowa, ISBN 8389632241, s. 84.

• Jako matka złowroga dla państwa, jako macocha złowroga dla domu Cezarów.
  • Autor: Tacyt, Roczniki, tłum. Seweryn Hammer
  • Źródło: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, tłum. Jerzy Korpanty, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, ISBN 9788324715480, s. 28, rozdz. Cesarzowa Liwia.

• Niech Liwia, Auguście, przy tobie spełni lata małżeństwa, ona jedna jest godną ciebie małżonką. Gdyby jej nie było, musiałbyś żyć bez żony, nie ma bowiem kobiety, która bardziej jest ciebie godna.
  • Autor: Owidiusz
  • Źródło: Helmut Werner, Tyranki. Najokrutniejsze kobiety w historii, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa 2005, tłum. Monika Gajowa, ISBN 8389632241, s. 79.

• Odyseusz w kobiecych szatach.
  • Autor: Kaligula
  • Źródło: Helmut Werner, Tyranki. Najokrutniejsze kobiety w historii, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa 2005, tłum. Monika Gajowa, ISBN 8389632241, s. 79.
  • Zobacz też: Odyseusz

• Żegnaj, żegnaj, Liwio! Myśl zawsze o naszym długim byciu razem!
  • Autor: Oktawian August na łożu śmierci
  • Źródło: Helmut Werner, Tyranki. Najokrutniejsze kobiety w historii, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa 2005, tłum. Monika Gajowa, ISBN 8389632241, s. 78.