Wielka Brytania

Wielka Brytania
Flaga
Lokalizacja
Informacje
Stolica	Londyn
Ustrój	monarchia parlamentarna
Waluta	funt szterling (GBP)
Strefa czasowa	+0 – zima UTC +1 – lato
Powierzchnia	244 820 km²
Liczba ludności	67 326 569
Język urzędowy	angielski
Religia dominująca	anglikanizm, katolicyzm
Kod telefoniczny	+44
Napięcie elektryczne	220V
Typ gniazdka	inna wtyczka niż w Europie
Kod samochodowy	GB
Ruch samochodowy	lewostronny
Domena internetowa	.uk

Mapa Wielkiej Brytanii

Wielka Brytania, Zjednoczone Królestwo (ang. United Kingdom), Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (ang. United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland) – państwo w Europie Zachodniej.

Charakterystyka

W skład Wielkiej Brytanii wchodzą:Anglia , Walia i Szkocja, położone na wyspie Wielka Brytania wraz z Irlandią Północną, leżącą w północnej części wyspy Irlandia tworzą Zjednoczone Królestwo (ang. United Kingdom). Wyspy Guernsey, Jersey oraz Wyspa Man nie wchodzą w skład Zjednoczonego Królestwa, choć są od niego zależne.

Geografia

Najwyższą jednostką podziału administracyjnego, w której działają organy zarządu jest hrabstwo. Hrabstwa dzielą się na dystrykty oraz zorganizowane w nim miasta. Z kolei dystrykty dzielą się na parafie świeckie. Podstawowym organem w każdej z tych jednostek jest wybierana w demokratycznych wyborach rada, na czele której stoi przewodniczący.

Fauna i flora

W Wielkiej Brytanii prawie w ogóle nie ma lasów. Jest to skutek rewolucji przemysłowej w XIX w. Brytyjczycy potrzebowali opału ponieważ ogień potrzebny był do działania maszyny parowej.

Klimat

Wielka Brytania charakteryzuje się łagodnym klimatem, na którego wpływ mają wilgotne masy powietrza napływające znad Oceanu Atlantyckiego, które powodują częste występowanie opadów deszczu.

Polityka

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej to monarchia parlamentarna o ustroju parlamentarno-gabinetowym. Jest to monarchia oparta o zasadę suwerenności narodu, mającego władzę ustrojodawczą, a rola władzy sprowadza się do funkcji reprezentatywnych. Ponadto ustrój ten charakteryzuje się odpowiedzialnością rządu przed parlamentem i równowagą władz. Na czele rządu stoi obecnie David Cameron. Wielka Brytania pod względem struktury terytorialnej jest unią realną, zawartą między Anglią i Szkocją w 1707 i Wielką Brytanią, a Irlandią w 1800. Królestwo nigdy nie było państwem scentralizowanym i dzieli się na kilka szczebli terytorialnych (miasta, hrabstwa, dystrakty, parafie świeckie). Nie istnieją za to żadne organy rządowej administracji typu prefekt czy polski wojewoda.

Parlament Zjednoczonego Królestwa dzieli się na niższą Izbę Gmin i wyższą Izbę Lordów. Izba Gmin liczy 650 deputowanych, z czego na Anglię przypada 533 mandatów, na Szkocję 59, na Walię 40, a na Irlandię Północną 18 posłów wybieranych w okręgach jednomandatowych. Kadencja Izby Gmin może trwać do pięciu lat. Izba Lordów to izba wyższa dwuizbowego parlamentu brytyjskiego. Nie jest to ciało wybieralne, lecz jego skład i struktura jest uwarunkowana wielowiekową tradycją. Jej obrady plenarne odbywają się w tzw. czerwonej sali (obrady Izby Gmin odbywają się w sali zielonej). Aktualnie Izba Lordów składa się z 743 parów duchownych i świeckich, potocznie zwanych lordami. W Izbie prawa zasiadania mają książęta, hrabiowie, markizowie, wicehrabiowie, baronowie.

Gospodarka

Wielka Brytania, wiodące centrum finansowe i handlowe, jest jednym z pięciu krajów Europy Zachodniej o PKB przekraczającym bilion dolarów. W ostatnich dwudziestu latach rząd znacznie zmniejszył własność publiczną i powstrzymał wzrost nakładów na opiekę społeczną. Intensywne, wysoko zmechanizowane i wydajne jak na standardy europejskie, rolnictwo produkuje 60% potrzebnej żywności, zatrudniając poniżej 2% zawodowo czynnych. Wielka Brytania posiada duże zasoby węgla, ropy naftowej i gazu ziemnego; produkcja energii pierwotnej przynosi 10% PKB (jeden z największych wskaźników spośród krajów uprzemysłowionych). Zdecydowanie najważniejszym sektorem gospodarki są usługi, a zwłaszcza bankowość, ubezpieczenia i usługi dla biznesu, na znaczeniu traci natomiast przemysł.

Społeczeństwo

Obecnie społeczeństwo brytyjskie to wielonarodowa mieszanka, etniczna, religijna i kulturowa. Większość mieszkańców stanowią Anglicy, Walijczycy, Szkoci i Irlandczycy, jednak jest bardzo dużo tutaj Żydów, Hindusów, Pakistańczyków, mieszkańców Hongkongu, Afrykanów oraz coraz więcej narodów słowiańskich, w tym Polaków. Prawie 4/5 ludności Wielkiej Brytanii zamieszkuje miasta, gdzie znajdują oni zatrudnienie we wszelkiego rodzaju usługach i przemyśle.

Zwyczaje

Wielka Brytania to bardzo nowoczesny kraj, ale zarazem kochający i bardzo przywiązany do tradycji. Najlepszym dowodem na to jest bardzo duże przywiązanie Brytyjczyków do rodziny królewskiej, która po mimo wielu skandalów nadal jest tu wielce szanowana. Brytyjczycy to także miłośnicy sportów. Najbardziej popularnym sportem niewątpliwie jest tutaj piłka nożna, ale również rugby i wywodzący się z Wysp (bardzo popularny w Stanach Zjednoczonych) golf.

Przygotowania

Wizy

Obywateli państw członków Unii Europejskiej, w tym Polski wizy nie obowiązują. Granicę przekracza się na podstawie ważnego paszportu lub dowodu osobistego.

Przepisy celne

Nie ma ograniczeń w przywożeniu ani wywożeniu pieniędzy na terytorium Wielkiej Brytanii. Posiadanie większej kwoty pieniędzy na granicy musi być odpowiednio udokumentowane, np. wyciągiem z banku, ponieważ zachodzić może podejrzenie o „pranie brudnych pieniędzy”. W Wielkiej Brytanii przewożone towary uznaje się za przeznaczone do użytku osobistego, jeżeli nie przekraczają następujących ilości: 200 sztuk papierosów (nie ma limitu na inne produkty tytoniowe, jeżeli są przeznaczone do własnego użytku), 10 l alkoholi spirytusowych, 20 l wina ze zwiększoną zawartością alkoholu (porto, sherry), 90 l wina, 110 l piwa.

Zabrania się wwożenia m.in. narkotyków (kara do 24 lat pozbawienia wolności), materiałów o tematyce pornograficznej, podrobionych markowych wyrobów, pirackich nagrań. Obowiązuje bezwzględny zakaz przywożenia narzędzi niebezpiecznych (noże składane, kordziki, kastety, sprzęt do wschodnich sztuk walki itp.), których posiadanie w miejscu publicznym jest niedozwolone.

Wymiana waluty

Walutę warto wymienić w Polsce przed wylotem do Wielkiej Brytanii, gdyż lokalne kantory stosują dużo mniej atrakcyjne kursy wymiany niż polskie.

Dojazd

Samolotem

Można odlecieć w każdą stronę świata. Dobra sieć połączeń międzymiastowych.

Pociągiem

Drogie pociągi są wygodne i szybkie.

Samochodem

Obowiązuje ruch lewostronny.

Obowiązkowe jest zapinanie pasów bezpieczeństwa na przednich i tylnych siedzeniach. Rozmowa przez telefon komórkowy podczas prowadzenia pojazdu jest zabroniona. Dopuszczalny poziom alkoholu we krwi kierującego pojazdem wynosi 0,8 promila.

Zielona karta nie jest dokumentem obowiązkowym, nadal jednak służy ona za dowód ubezpieczenia i w razie wypadku ułatwia uzyskanie odszkodowania; pożądane jest wykupienie ubezpieczenia auto casco. W Wielkiej Brytanii polisa ubezpieczeniowa wykupywana jest na kierowcę, a nie na pojazd, jak w Polsce. Dlatego też poruszanie się samochodem użyczonym może wywoływać wątpliwości co do zakresu posiadanego ubezpieczenia. Dopuszczalne jest poruszanie się samochodem zarejestrowanym w innym państwie UE przez 6 miesięcy. Jednak w przypadku osób posiadających zwykłe miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii (habitual residence), władze miejscowe wymagają zarejestrowania pojazdu zaraz po sprowadzeniu go na obszar Wielkiej Brytanii. Niedopełnienie obowiązku zarejestrowania pojazdu w Wielkiej Brytanii powoduje sankcje w postaci wysokich kar pieniężnych.

Osoby przyjeżdżające do Wielkiej Brytanii z zamiarem zamieszkania zobowiązane są do wymiany polskiego prawa jazdy na brytyjskie po upływie 3 lat od momentu osiedlenia się w Wielkiej Brytanii bądź w momencie ukończenia 70 roku życia (źródło: MSZ).

Autobusem

National Express i Megabus serwują szybkie połączenia międzymiastowe. Im wcześniej zarezerwujesz, tym taniej zapłacisz. Lokalne autobusy są drogie w stosunku do międzymiastowych.

Statkiem

• Dover – Calais we Francji

• Swansea – Cork w Republice Irlandii

• Newcastle w różne strony

• Harwich do Hoek van Holland, Hamburg

Przejścia graniczne

• Dover największy port graniczny

Regiony

• Highlands
• Kornwalia

Wielka Brytania podzielona jest na dwa kraje: Anglię i Szkocję; jedno księstwo: Walię; jedną prowincję: Irlandię Północną. Szczegółowy podział administracyjny nie jest ustalony przez rząd centralny, lecz samodzielnie w każdej z części, więc pomiędzy częściami istnieją duże różnice w organizacji administracji samorządowej:

• Anglia- w Anglii nie ma dualizmu administracji terytorialnej, czyli występowania obok siebie administracji rządowej i samorządowej. Rząd zajmuje się sprawami całego kraju. Istnieje podział na regiony, hrabstwa, dystrykty i parafie (parish) (zob. podział administracyjny Anglii).
• Irlandia Północna – Irlandia Północna od 1973 podzielona jest na dystrykty – początkowo 26, a od 2015 roku jedenaście (zob. podział administracyjny Irlandii Północnej).
• Szkocja – Szkocja od 1996 dzieli się na 32 hrabstwa (zob. podział administracyjny Szkocji).
• Walia – Walia również w 1996 podzielona została na 22 jednostki administracyjne: 9 hrabstw, 10 hrabstw miejskich i 3 miasta, wszystkie o równym statusie (zob. podział administracyjny Walii).

Terytoria zależne i kolonie

• Wyspy Pitcairn

Miasta

Według danych oficjalnych pochodzących z 2008 roku Wielka Brytania posiadała 196 miast o ludności przekraczającej 50 tys. mieszkańców. Stolica kraju Londyn i miasto Birmingham liczyły ponad milion mieszkańców; 1 miasto z ludnością od 500 tys. do miliona; 65 miast z ludnością 100÷500 tys.; 126 miasta z ludnością 50÷100 tys. oraz reszta miast poniżej 50 tys. mieszkańców.

• Londyn – stolica
• Belfast – stolica Irlandii Północnej
• Birmingham
• Blackpool
• Brighton
• Bristol
• Cardiff – stolica Walii
• Edynburg – stolica Szkocji
• Exeter
• Glasgow – największe miasto Szkocji
• Leicester
• Liverpool
• Manchester
• Middlesbrough
• Newcastle
• Sheffield
• Southend-on-Sea
• Swindon
• Walsall
• York

W Wielkiej Brytanii miasta posiadają status city lub town. Status miasta city w Wielkiej Brytanii jest przyznawany przez monarchę brytyjskiego pewnej określonej grupie miast. Miasta nieposiadające tego statusu noszą nazwę town. Prawo używania nazwy city łącznie z nazwą miasta jest sprawą wyłącznie prestiżu i nie daje żadnych dodatkowych przywilejów. Niemniej tytuł city jest dla miast cenny, stąd też wiele z nich stara się o jego zdobycie. Statusu tego nie uzyskuje się automatycznie po spełnieniu określonych kryteriów. W Anglii i Walii tytuł ten przyznawano tradycyjnie miastom posiadającym katedrę i będącym siedzibami diecezji. Zasadę tę złamano dopiero w roku 1888, przyznając status Belfastowi z przyczyn pozareligijnych. Obecnie o przyznaniu statusu miasta decydują przede wszystkim czynniki geograficzno-historyczne, w tym wielkość populacji.

Ciekawe miejsca

• Big Ben
• Cerne Abbas – duży gigant
• Harrods
• Londyńskie Zoo
• Oko Londynu
• Wembley

Obiekty z listy światowego dziedzictwa UNESCO

• Bezludna Wyspa Hendersona wchodząca w skład Pitcairn
• Granice Cesarstwa Rzymskiego – Wał Hadriana i rzymski Limes w Niemczech (wspólnie z Niemcami)
• Grobla Olbrzymów (Giant’s Causeway) i bazaltowe wybrzeże Północnej Irlandii
• Katedra, Opactwo św. Augustyna i romańsko-gotycki Kościół św. Marcina w Canterbury
• Krajobraz przemysłowy Blaenavon w Walii
• Krajobraz górniczy Kornwalii i zachodniego Devonu
• Królewskie Ogrody Botaniczne Kew
• Liverpool – wybrzeże handlowe
• Neolityczne stanowiska archeologiczne na Orkadach – Skara Brae, Maes Howe i inne
• New Lanark w Szkocji, osada związana z działalnością Roberta Owena
• Osada przemysłowa z XIX wieku w Saltaire (West Yorkshire)
• Pałac i Opactwo Westminsterskie oraz kościół św. Małgorzaty w Londynie
• Pałac w Blenheim
• Park Studley Royal i ruiny opactwa w Fountains
• Rezerwat przyrody na Wyspie Gough, Święta Helena
• Stare i Nowe Miasto w Edynburgu
• Stonehenge, Avebury i pobliskie miejsca kultowe
• Twierdza Tower w Londynie
• Warowne zamki i mury obronne króla Edwarda I w dawnym księstwie Gwynedd
• Wąwóz Ironbridge – pierwszy most żeliwny w Anglii nad rzeką Severn w miejscowości Coalbrookdale
• Wschodnie wybrzeże klifowe hrabstwa Devon i hrabstwa Dorset
• Wyspa Świętej Kildy (Hebrydy) na Oceanie Atlantyckim, z rezerwatem ptaków
• Zabytki Greenwich, łącznie z królewskim obserwatorium
• Zabytkowe miasto Bath
• Zabytkowe miasto St. George's i jego fortyfikacje na Bermudach
• Zakłady przemysłowe w dolinie rzeki Derwent w środkowej Anglii
• Zamek oraz klasztor z katedrą w Durham z XI-XII wieku

Transport

Dobry, w niedziele nie zawsze kursują autobusy pomiędzy angielskimi wioskami.

Wyjazd

Osoby spoza Unii Europejskiej mogą ubiegać się o zwrot podatku.

Język

Generalnie to język angielski, ale wszędzie można spotkać ludzi z całego świata rozmawiających w języku narodowym w którym się urodzili. Chiński, pendżabski i inne można spotkać na obszarze Wielkiej Brytanii.

Zakupy

Można czasami znaleźć dobrą przecenę markowych ciuchów. Wirtualne aukcje na wzór polskiego Allegro, jak eBay cieszą się powodzeniem.

Gastronomia

Tradycyjne brytyjskie jedzenie w stylu jajka, boczek i fasolka jest nadal przez niektórych nadal uprawiana, aczkolwiek wpływ egzotycznych potraw na gastronomię brytyjską jest ogromny. Trudno odróżnić czy kari jest nie mniej brytyjskie niż fish and chips.

Jedzenie w Wielkiej Brytanii dzieli się na 3 posiłki. Pierwszy z nich to śniadanie (Breakfast). W dzisiejszych czasach są to głównie płatki śniadaniowe i sok, lecz tradycyjny brytyjski posiłek składa się z: jajek, bekonu, pomidorów, kiełbasy i prażonego chleba. Drugim posiłkiem jest lunch, na który zwykle Brytyjczycy jedzą kanapki. Obiad w Wielkiej Brytanii odbywa się dosyć późno, bo ok. godziny 18-19. Zazwyczaj są to ryba (fish) lub pieczona wołowina (roast beef) z frytkami (fries). Tradycją jest jedzenie w niedzielę tzw. Roast dinner, w którego skład wchodzi: pieczone mięso, pieczone ziemniaki, Yorkshire Pudding i warzywa. Brytyjczycy są amatorami piwa, które nazywają „Pinty”. Tradycja mówi, iż o godzinie 17 brytyjskiego czasu odbywa się Tea Time, czyli tzw. picie herbaty. Przeciętny mieszkaniec tego kraju pije około 8 filiżanek herbaty dziennie.

Nauka

Brytyjska edukacja jest dobrą metodą poznania brytyjskiej kultury. Wiele ludzi z całego świata studiuje na uczelniach zdobywając wiedzę.

W niektórych przedszkolach i szkołach w Szkocji drugim językiem komunikowania jest gaelicki szkocki.

Język angielski

Nauka języka angielskiego jest dostępna w każdym mieście, najlepiej wybierać szkoły akredytowane przez British Council.

Praca

Od momentu wstąpienia Polski do Unii Europejskiej Polacy mogą bez żadnych ograniczeń podejmować pracę na terenie Zjednoczonego Królestwa. Aby jednak swobodnie poruszać się po lokalnym rynku pracy, należy spełnić kilka podstawowych warunków:

• Zanim rozpoczniemy pracę lub tuż po jej znalezieniu należy wyrobić sobie numer ubezpieczenia (National Insurance number) – aby go otrzymać należy zadzwonić pod numer 0845 600 0643 (w godzinach 8–18 od poniedziałku do piątku) – w zależności, czy pracę już mamy, czy jej szukamy, operator umówi spotkanie w jednym z punktów JobCentre Plus (odpowiednik polskiego Urzędu Pracy) i poda listę niezbędnych dokumentów, które trzeba przynieść na spotkanie. Na spotkanie można udać się ze znajomym w roli pomocnika/tłumacza, można również poprosić o spotkanie z konsultantem mówiącym po polsku, na spotkanie może umówić pracodawca lub znajomy. Ważne: wiele firm i instytucji nie zatrudni pracownika nie posiadającego numeru NIN, ostrzegamy również przed podawaniem swojej daty urodzenia jako tymczasowego numeru NIN – pracodawcy wystarczy list z potwierdzeniem umówienia spotkania w JobCentre Plus.

• Po rozpoczęciu pracy niezwłocznie należy zarejestrować się w Worker Registration Scheme (Rejestr pracowników) – aktualnie opłata wynosi £90, uiszcza ją zwykle pracownik (w niektórych przypadkach pracodawca). Po wysłaniu pocztą wniosku, odesłany zostanie certyfikat, którego kopię należy przekazać pracodawcy. W ciągu następnych 12 m-cy każdą zmianę pracy należy zgłosić (bez opłaty), a po 12 m-cach nieprzerwanej pracy można ubiegać się o residence permit (bezpłatne). Po pięciu latach statusu rezydenta można wystąpić z wnioskiem o naturalizację, a po pozytywnym zdaniu egzaminu ze znajomości zwyczajów i historii Wielkiej Brytanii można otrzymać obywatelstwo brytyjskie. Od kwietnia 2011 rejestracja w WRS nie jest już obowiązkowa dla obywateli następujących krajów: Czech, Estonii, Litwy, Łotwy, Polski, Słowacji, Słowenii, Węgier; jednak nie każdy pracodawca jest tego świadomy.

• Warto mieć ze sobą kopie dyplomów (magister, licencjat), czy certyfikatów, przetłumaczonych na język angielski (tłumaczenie przysięgłe nie jest konieczne) – to może pomóc znaleźć pracę w niektórych zawodach. Należy jednak pamiętać, iż dla brytyjskiego pracodawcy kluczowym elementem jest doświadczenie – dobrze jest mieć kilka listów referencyjnych z danymi kontaktowymi do referentów.

• Po przepracowaniu 6 m-cy Polacy nabywają tych samych praw do zasiłków itp, co Brytyjczycy. Wyjątkiem są zasiłki dziecięce (child benefit) oraz pomoc podatkowa (tax credit), o które można ubiegać się od razu po otrzymaniu numeru ubezpieczenia.

• Polacy powracający do Polski i poszukujące w Polsce pracy nie mogą ubiegać się o zasiłek dla bezrobotnych w Polsce. Zgodnie z prawem Unii Europejskiej należy im się zasiłek bezrobotny z kraju, w którym ostatnio pracowali – czyli z Wielkiej Brytanii. Polskie Urzędy Pracy są przygotowane i wiedzą jak pomóc otrzymać zasiłek osobom powracającym do kraju.

Minimalna stawka godzinowa

Warto wiedzieć, iż w Wielkiej Brytanii obowiązuje tzw. National Minimum Wage – aktualnie (styczeń 2013) wynosi ona £6.19 brutto za godzinę pracy dla osób 21-letnich i starszych. Generalnie jest to niezgodne z prawem UK, by zatrudnić kogokolwiek za stawkę niższą niż NMW, jednak niektórzy pracodawcy znaleźli sposób, aby to obejść – w restauracjach często oferują pracownikom stawki niższe niż NMW i tłumaczą, iż uznaniowe napiwki otrzymane od klientów uzupełniają kwoty brakujące do NMW. Trwa zmiana legislacyjna, która będzie zapobiegać tego typu praktykom.

Urlopy i dni wolne

Jeśli kontrakt nie stanowi inaczej, pracownikowi należy się 28 dni płatnego urlopu w ciągu roku kalendarzowego – niektóre firmy rozliczają rok od kwietnia do marca (zgodnie z rokiem podatkowym), inne rozliczają urlop “tradycyjnie” od stycznia do grudnia.

Ważne: definicja dni wolnych obejmuje również dni ustawowo wolne od pracy, których w Wielkiej Brytanii jest 8 w ciągu roku; 1 stycznia, Good Friday (Wielki Piątek), Easter Monday (Poniedziałek Wielkanocny), Early Spring Bank Holiday (pierwszy poniedziałek maja), Late Spring Bank Holiday (ostatni poniedziałek maja), Summer Bank Holiday (ostatni poniedziałek sierpnia), Christmas (Boże Narodzenia, 25 grudnia) oraz Boxing Day (26 grudnia). Reguła ta nie dotyczy osób pracujących w systemie zmianowym ciągłym (czyli niektóre fabryki, restauracje, puby itp.) – w takim wypadku pracownik może wykorzystać wszystkie wolne dni w dowolnym terminie.

Chorobowe

Brytyjczycy mają dość liberalne podejście do “chorobowego” – panuje zasada – jeśli jesteś chory, nie zarażaj innych. Chorobę należy najszybciej jak się da zgłosić swojemu managerowi / przełożonemu – nie obecność w pracy do 3 dni nie musi być usprawiedliwiona zwolnieniem lekarskim, ale w większości wypadków nie będzie też zapłacone (czyli chorujesz, nie zarabiasz). Jeśli choroba trwa dłużej niż 3 dni lub przewidujemy, iż potrwa dłużej niż 3 dni – należy umówić się na wizytę u GP (lekarz pierwszego kontaktu) – lekarz oceni stan chorobowy i jeśli będzie to potrzebne, wypisze zwolnienie (list). Zwolnienie lekarskie jest płatne, ok. £80 tygodniowo (o ile nie mamy innej umowy z pracodawcą). Ważne: nie należy nadużywać jedno lub dwudniowych “chorobowych”, gdyż pracodawca może zażyczyć sobie konsultacji lekarskiej (jeśli np. tłumaczymy się przewlekłą grypą czy ciągłymi problemami z żołądkiem).

Praca wakacyjna

Wielka Brytania stała się ulubioną destynacją na wakacyjny zarobek – nawet pomimo kryzysu nadal pozwala zarobić w krótkim czasie jakieś pieniądze lub chociaż pozwolić przeżyć kilka miesięcy.

Przyjeżdżając do Wielkiej Brytanii z zamiarem pracy wakacyjnej należy liczyć się z:

• pracodawca wymagał będzie znajomości języka angielskiego na co najmniej średniozaawansowanym poziomie,
• znalezienie pracy może zająć 3 dni lub 3 tygodnie,
• pierwsza pensja wpłynie na konto po 2–4 tygodniach od rozpoczęcia pracy,
• pracy na wakacje należy szukać w czerwcu, przed sezonem urlopowym (pracodawca musi mieć czas, żeby wyszkolić pracownika),
• jako cel poszukiwania pracy warto wybierać miejsca atrakcyjne turystycznie – lotniska (Heathrow, Gatwick), kurorty nadmorskie (Brighton, Portsmouth, Blackpool) czy duże miasta (Londyn, Edynburg),
• nie zrażać się pierwszymi niepowodzeniami, skorzystać z pomocy JobCentre Plus, agencji pracy (np. BlueArrow ) – Ważne: zgodnie z prawem UK pracownik nie ponosi żadnych kosztów pośrednictwa pracy – jeśli ktoś oczekuje jakichkolwiek pieniędzy, to jest naciągaczem,
• należy sobie wyrobić numer ubezpieczenia NIN niezwłocznie po przyjeździe (bezpłatnie, pomoże znaleźć pracę) oraz po otrzymaniu pracy zarejestrować się w WRS (tylko jeśli planujemy pracować dłużej niż miesiąc, £90). Od kwietnia 2011 WRS nie jest wymagane od obywateli przybywających miedzy innymi z Polski,
• przed przyjazdem warto zorganizować sobie nocleg przynajmniej na kilka pierwszych dni – dobrym pomysłem są hostele lub bezpośrednio przez portale ogłoszeniowe (szczególnie polecany tu jest gumtree , bezpłatny, a przy tym oferujący zarówno ogłoszenia mieszkaniowe, jak i oferty pracy).

Fakty i mity

Nie obrażając nikogo, wiele osób z tzw. młodej emigracji, wracając do Polski przedstawia Wielką Brytanię jako miejsce łatwego i szybkiego zarobku. O ile przy odrobinie szczęścia rzeczywiście można dość szybko awansować z pomocnika kelnera do asystenta managera w restauracji, czy zarabiać £100 napiwków dziennie, to rzeczywistość nie jest niestety taka różowa. Pracując 30 godzin tygodniowo za najniższą stawkę bez napiwków można zarobić niecałe £800 funtów miesięcznie – po odjęciu kosztów mieszkania, dojazdu do pracy i wyżywienia może niewiele zostać w kieszeni.

Bezpieczeństwo

Wielka Brytania jest stosunkowo bezpieczna, duże miasta są niebezpieczniejsze niż tereny wiejskie. Wprowadza się zakaz noszenia scyzoryków.

Zdrowie

Obywatele państw Unii Europejskiej leczeni są na zasadach wzajemności. Oznacza to, że przyjezdnym, a nawet turystom, przysługują te same prawa i obowiązki, co obywatelowi Wielkiej Brytanii. Podstawą uzyskania pomocy jest karta EKUZ.

Dostęp do lekarzy, stomatologów i placówek państwowej służby zdrowia jest utrudniony. Poza naprawdę nagłymi przypadkami terminy mogą być wielomiesięczne.

• Porada lekarska: częściowo odpłatna, stomatolog – opłata wynosi 80% kosztów leczenia.

• Leki: bezpłatne dla młodzieży i seniorów powyżej 60 roku życia.

• Pogotowie: koszt – brak danych, tel. nr 999 lub 112.

• Szpital: brak danych.

W przypadku Wielkiej Brytanii rekomendowane jest korzystanie z prywatnej służby zdrowia. W tym przypadku niezbędne jest posiadanie odrębnego, prywatnego ubezpieczenia kosztów leczenia, w tym transportu do Polski. Przy zawieraniu ubezpieczenia należy wybrać firmę która nie wymaga od nas wyłożenia gotówki i jej zwrotu po powrocie do kraju, ponieważ możemy nie dysponować taką kwotą. Należy też koniecznie się upewnić, czy bezgotówkowa forma rozliczeń będzie honorowana w Wielkiej Brytanii.

Kontakt

Telefon

W niektórych miejscach są nadal stare wersje okrągłych budek telefonicznych na monety. Nowsze, często czerwone, są wyposażone w możliwość sprawdzenia internetu.

Kod kierunkowy do Zjednoczonego Królestwa to 0044.

Internet

Kafejki internetowe można znaleźć w każdym mieście. Na terenach wiejskich, gdzie nie znajduje się kafejka internetowa, biblioteka może okazać się dobrym miejscem do sprawdzenia szybko informacji. Ceny wahają się w stosunku do miejsca.

Poczta

Poczta jest w każdym miejscu, nawet na dalekich końcach Szkocji. Mierzenie ceny listu jest nie tylko za pomocą wagi, jak również i rozmiaru koperty czy paczki.

Informacje turystyczne

Informacja turystyczna jest w każdym większym ośrodku turystycznym. Oferując wachlarz usług zaczynając od rezerwowania miejsc skończywszy na wskazywaniu na mapie, gdzie jest ulica.

Przedstawicielstwa dyplomatyczne

Przedstawicielstwa dyplomatyczne akredytowane w Wielkiej Brytanii

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej

47 Portland Place, Londyn W1B 1JH

Telefon: +44 207 29 13 520

Fax: +44 207 29 13 575

Strona www: https://londyn.msz.gov.pl/pl/

E-mail: london@msz.gov.pl

Przedstawicielstwa dyplomatyczne akredytowane w Polsce

Ambasada Wielkiej Brytanii w Warszawie

ul. Kawalerii 12

00-468 Warszawa

Telefon: +48 22 311 00 00

Fax: +48 22 311 03 13

Strona www: https://www.gov.uk/world/poland

E-mail: info@britishembassy.pl

---

Na niniejszej stronie wykorzystano treści ze strony: opublikowanej w portalu Wikitravel; autorzy: w historii edycji; prawa autorskie: na licencji CC-BY-SA 1.0