żabnica

żabnica (język polski)

żabnica (1.1)

wymowa:

IPA: [ʒabʲˈɲit͡sa], AS: [žabʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) icht. Lophius piscatorius, płaska, drapieżna ryba atlantycka; zob. też żabnica (ryba) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	żabnica	żabnice
dopełniacz	żabnicy	żabnic
celownik	żabnicy	żabnicom
biernik	żabnicę	żabnice
narzędnik	żabnicą	żabnicami
miejscownik	żabnicy	żabnicach
wołacz	żabnico	żabnice

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) nawęd, żabnica nawęd

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.1) żabnicokształtne

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. żaba ż, żabnicowate

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ryby

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) angler
• duński: (1.1) havtaske w
• francuski: (1.1) baudroie ż
• hiszpański: (1.1) rape m
• niemiecki: (1.1) Seeteufel m
• nowogrecki: (1.1) πεσκαντρίτσα ż, βατραχόψαρο n
• portugalski: (1.1) tamboril
• szwedzki: (1.1) marulk w
• ukraiński: (1.1) морський чорт m
• włoski: (1.1) coda di rospo ż

źródła: