εσύ

εσύ (język nowogrecki)

εσύ (1.1)

wymowa:

IPA: [eˈsi]

znaczenia:

zaimek osobowy

(1.1) ty

odmiana:

(1.1) Deklinacja zaimków

przykłady:

(1.1) Μ. Εσύ κι εγώ, εγώ και συ. → Ty i ja, ja i ty.

(1.1) D. Δεν υπάρχουνε διαφορές μεταξύ εσένα και του πατέρα σου. → Nie ma sporów między tobą a twym ojcem.

(1.1) C. Κι εσένα πώς σου φαίνεται αυτό; → A tobie, jak ci to się wydaje?

(1.1) B. Εσένα φωνάζω, κι όχι αυτόν. → Ciebie wołam, a nie jego.

(1.1) B. Όταν σε βλέπω, τραγουδώ. → Gdy cię widzę, śpiewam.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. σύ

uwagi:

D.: formy dopełniacza po rzeczowniku wyrażają relację dzierżawczą

B.: z formami zależnymi zaimków osobowych trzeciej osoby w bierniku tworzy formy skrócone:

• σου + τον > στον
• σου + τη(ν) > στη(ν)
• σου + το > στο
• σου + τους > στους
• σου + τις > στις
• σου + τα > στα

źródła: