-ość

-ość (język polski)

wymowa:

IPA: [ɔɕt͡ɕ], AS: [ość] ​

​ ​

znaczenia:

przyrostek

(1.1) …tworzący rzeczownik od przymiotnika, oznaczający cechę opisywaną przez ten przymiotnik bądź z nim związaną

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	-ość	-ości
dopełniacz	-ości	-ości
celownik	-ości	-ościom
biernik	-ość	-ości
narzędnik	-ością	-ościami
miejscownik	-ości	-ościach
wołacz	-ości	-ości

przykłady:

(1.1) wielkość → rozmiary lub cecha tego, co jest wielkie

(1.1) marność → cecha tego, co jest marne

(1.1) słabość → cecha tego, co jest słabe

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) -ota

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *-ostь

por. białor. -асць, czes. -ost, ros. -ость, scs. -ость, słc. -osť, słń. -ost i ukr. -ість

uwagi:

większość tworzonych rzeczowników nie tworzy liczby mnogiej

zobacz słowa kończące się na „-ość”

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) -ness
• białoruski: (1.1) -асць
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) -асьць
• chiński standardowy: (1.1) mierzalny: 度 (dù)
• francuski: (1.1) -ité
• hiszpański: (1.1) -dad, -tud
• niemiecki: (1.1) -heit, -keit
• rosyjski: (1.1) -ость
• słowacki: (1.1) -osť
• ukraiński: (1.1) -ість

źródła: