Giewont

Giewont (język polski)

Giewont (1.1) od zachodu

wymowa:

IPA: [ˈɟɛvɔ̃nt], AS: [ǵevõnt], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. masyw górski w Tatrach; zob. też Giewont w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Giewont	Giewonty
dopełniacz	Giewontu	Giewontów
celownik	Giewontowi	Giewontom
biernik	Giewont	Giewonty
narzędnik	Giewontem	Giewontami
miejscownik	Giewoncie	Giewontach
wołacz	Giewoncie	Giewonty

przykłady:

(1.1) Szła po ruchomej i sypkiej granicy między dobrem i złem, jakby po grani wapiennej Giewontu.

(1.1) Dzisiaj na Giewoncie piorun poraził grupę turystów.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wejść na Giewont • krzyż na Giewoncie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.1) Tatry

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. giewont mrz

przym. giewoncki, giewontowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) niem. ge + Wand → zbiorowisko skał lub niem. gäh + Wand → stroma skała

uwagi:

tłumaczenia:

• ukraiński: (1.1) Гевонт

źródła: