Gläubige

Gläubige (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˈɡlɔɪ̯bɪɡɐ] lm IPA: [ˈɡlɔɪ̯bɪɡən]

​

znaczenia:

rzeczownik odprzymiotnikowy, rodzaj żeński

(1.1) rel. wierna

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) zob. Gläubiger

odmiana:

(1.1)

przypadek	deklinacja	liczba pojedyncza	liczba mnoga
Nom.	słaba mieszana mocna	die Gläubige eine Gläubige Gläubige	die Gläubigen Gläubigen Gläubige
Gen.	słaba mieszana mocna	der Gläubigen einer Gläubigen Gläubiger	der Gläubigen Gläubigen Gläubiger
Dat.	słaba mieszana mocna	der Gläubigen einer Gläubigen Gläubiger	den Gläubigen Gläubigen Gläubigen
Akk.	słaba mieszana mocna	die Gläubige eine Gläubige Gläubige	die Gläubigen Gläubigen Gläubige

(2.1) zob. Gläubiger

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Glauben m, Glaube m

forma męska Gläubiger m

czas. glauben

przym. gläubig, glaublich

tem. słow. Glaube

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: