Kalmar

Kalmar (język polski)

herb Kalmaru (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈkalmar], AS: [kalmar]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. adm. miasto w południowo-wschodniej Szwecji, nad Cieśniną Kalmarską; zob. też Kalmar w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Kalmar	Kalmary
dopełniacz	Kalmaru	Kalmarów
celownik	Kalmarowi	Kalmarom
biernik	Kalmar	Kalmary
narzędnik	Kalmarem	Kalmarami
miejscownik	Kalmarze	Kalmarach
wołacz	Kalmarze	Kalmary

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Kalmarze • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Kalmaru • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Kalmaru • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Kalmaru • mieszkaniec / mieszkanka Kalmaru • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Kalmarze • pochodzić z Kalmaru • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Kalmaru

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) miasto

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kalmarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Kalmar
• białoruski: (1.1) Кальмар
• czeski: (1.1) Kalmar
• francuski: (1.1) Kalmar
• hiszpański: (1.1) Kalmar
• kataloński: (1.1) Kalmar
• litewski: (1.1) Kalmaras
• niemiecki: (1.1) Kalmar
• rosyjski: (1.1) Кальмар
• słowacki: (1.1) Kalmar
• ukraiński: (1.1) Кальмар
• włoski: (1.1) Kalmar

źródła:

Kalmar (język niemiecki)

ein Kalmar (1.1)

Kalmar (2.1)

wymowa:

lp IPA: [ˈkalmaʁ] lm IPA: [kalˈmaːʀə]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. Teuthida, kalmar, kałamarnica

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) geogr. Kalmar (miasto)

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Kalmar	die Kalmare
dopełniacz	des Kalmars	der Kalmare
celownik	dem Kalmar	den Kalmaren
biernik	den Kalmar	die Kalmare

(2.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	(das) Kalmar
dopełniacz	(des) Kalmar Kalmars
celownik	(dem) Kalmar
biernik	(das) Kalmar

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Kalmar (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna

(1.1) geogr. Kalmar

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kalmarský

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Kalmar (język szwedzki)

Kalmar (1.1)

wymowa:

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny, nazwa własna

(1.1) geogr. jedno ze szwedzkich hrabstw (län)

(1.2) geogr. miasto w południowej Szwecji, stolica hrabstwa o tej samej nazwie

odmiana:

(1.1-2) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1-2) zobacz też: geografia w języku szwedzkim

źródła: