Kartoffel

Kartoffel (język niemiecki)

Kartoffeln (1.1)

wymowa:

lp IPA: /karˈtɔfəl/ ​ wymowa austriacka lm [kaʁˈtɔfl̩n]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. Solanum tuberosum, ziemniak

(1.2) spoż. kulin. ziemniak, kartofel

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Kartoffel	die Kartoffeln
dopełniacz	der Kartoffel	der Kartoffeln
celownik	der Kartoffel	den Kartoffeln
biernik	die Kartoffel	die Kartoffeln

przykłady:

(1.2) Kartoffeln isst man in verschiedenen Teilen der Welt in verschiedenen Varianten. → Ziemniaki je się w różnych częściach świata w różnych wariantach.

składnia:

kolokacje:

(1.2) frische / gebratene / gekochte Kartoffeln • Kartoffeln schälen / schneiden / salzen / kochen / abgießen

synonimy:

(1.1) austr. szwajc. niem. Erdapfel, Erdbirne, austr. żart. Bramburi, reg. Grundbirne

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.2) Bratkartoffel, Folienkartoffel, Kartoffelbrei, Kartoffelpüree, Pellkartoffel, Querkartoffel, Stampfkartoffeln

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. tartufolo

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Warzywa

źródła: