Kind

Kind (język niemiecki)

Kind (1.1)

wymowa:

lp IPA: /kɪnt/ ​ lm /ˈkɪndɐ/ ​

​ ​ ​ ​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) dziecko

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	das Kind	die Kinder
dopełniacz	des Kinds des Kindes	der Kinder
celownik	dem Kind	den Kindern
biernik	das Kind	die Kinder

przykłady:

(1.1) Kinder dürfen nicht lange aufbleiben, deswegen wollen alle schnell erwachsen werden. → Dzieci muszą wcześnie chodzić spać, dlatego wszystkie chcą szybko stać się dorosłymi.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ein Kind erziehen / verziehen • ein Kind erwarten • an Kindes statt

synonimy:

antonimy:

(1.1) Erwachsene

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Kindheit ż, Kinderei ż

zdrobn. Kindchen n, Kindlein n

przym. kindisch, kindlich

związki frazeologiczne:

sich lieb Kind machen • das Kind schon schaukeln • das Kind mit dem Bade ausschütten • das Kind beim Namen nennen • gebranntes Kind scheut das Feuer • wes Geistes Kind

etymologia:

(1.1) swn. kind

uwagi:

źródła: