Nortumbria

Nortumbria (język polski)

Nortumbria (1.1) w 802 roku

wymowa:

IPA: [nɔrˈtũmbrʲja], AS: [nortũmbrʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) hist. średniowieczne królestwo anglosaskie; zob. też Nortumbria w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Nortumbria	Nortumbrie
dopełniacz	Nortumbrii	Nortumbrii
celownik	Nortumbrii	Nortumbriom
biernik	Nortumbrię	Nortumbrie
narzędnik	Nortumbrią	Nortumbriami
miejscownik	Nortumbrii	Nortumbriach
wołacz	Nortumbrio	Nortumbrie

przykłady:

(1.1) W dziesiątym wieku Nortumbrię włączono w skład Anglii.

(1.1) Na początku IX wieku na tronie Nortumbrii zasiadał Eardwulf, który jednak w 806 roku został obalony i wygnany.

składnia:

kolokacje:

(1.1) najechać / wcielić / zająć / zdobyć Nortumbrię • chrystianizacja / dzieje / król / tereny / tron / władca / wybrzeże Nortumbrii • Królestwo Nortumbrii

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) królestwo

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. nortumbryjski

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. Northumbria < średnioang. Northhumbre< st.ang. Norþhymbre → „na północ od rzeki Humber”

uwagi:

(1.1) zobacz też: Anglia Wschodnia • Essex • Kent • Mercja • Bernicja • Deira • Sussex • Wessex

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Northumbria
• francuski: (1.1) Northumbrie ż
• łaciński: (1.1) Northumbria ż, Regnum Northanhymbrorum n
• staroangielski: (1.1) Norþanhymbra, Norþhymbre, Norþhymbra Rīce
• walijski: (1.1) Northumbria
• włoski: (1.1) Northumbria ż

źródła: