świeccy (3.1) i duchowni
wymowa:
IPA[ˈɕfʲjɛt͡sʲci], AS[śfʹi ̯ecʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.i → j  ?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) niemający związków z religią, niezależny od instytucji kościelnych[1]

przymiotnik relacyjny

(2.1) niebędący księdzem, zakonnikiem, osobą duchowną[2]
(2.2) o duchownym: taki, który nie jest zakonnikiem
(2.3) związany ze Świeciem, dotyczący Świecia
(2.4) związany ze Świeckiem, dotyczący Świecka

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(3.1) człowiek niebędący osobą duchowną[3]
odmiana:
(1.1)
(2.1-4)
(3.1)
przykłady:
(1.1) Z religijnego i militarnego starcia katolicyzmu południa Europy z protestantyzmem północy wyłonił się także kształt tak istotnych dla współczesnych pojęć, jak potrzeba tolerancji dla mniejszości religijnych, czy sprawowanie władzy bez odwoływania się do Boga (świeckie państwo)[4]
składnia:
kolokacje:
(1.1) świecki charakter / pogrzeb / ślubczłowiek / dostojnik / konklawista świecki • świecka szkoła • świeckie państwo / wychowanie
(2.1) stan świecki • katechetka świecka
(3.1) świecki ksiądz / duchowny
synonimy:
(1.1) laicki, areligijny, niereligijny
(3.1) laik
antonimy:
(1.1) wyznaniowy, religijny, kościelny, sakralny
(2.1) duchowny
(3.1) duchowny, osoba duchowna, kleryk
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1) (2.1-2)
rzecz. świeckość ż
(2.3)
rzecz. Świecie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „świecki” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Hasło „świecki” w: SJP.pl.
  4. Bogusław Bednarczyk, Zbigniew Pasek, Piotr Stawiński (red.): Religia a współczesne stosunki międzynarodowe
  NODES