akcent

akcent (język polski)

wymowa:: IPA: [ˈakt͡sɛ̃nt], AS: [akcẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal. ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. wyróżnienie za pomocą środków fonetycznych niektórych sylab w obrębie wyrazu; zob. też akcent wyrazowy w Wikipedii

(1.2) muz. wyraźniejsze, silniejsze podkreślenie jakiegoś dźwięku lub współbrzmienia; zob. też akcent (muzyka) w Wikipedii

(1.3) typogr. znak diakrytyczny oznaczający m.in. akcent (1.1)

(1.4) przen. szczegół wyróżniający się z otoczenia

(1.5) jęz. specyficzny sposób wymawiania słów, często w połączeniu z charakterystyczną intonacją zdaniową

(1.6) przest. werwa, fantazja, animusz

(1.7) szt. archit. ogrod. element kompozycyjny wyróżniający się (kolorem, fakturą, kształtem) z tła całości

odmiana:

(1.1-5)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	akcent	akcenty
dopełniacz	akcentu	akcentów
celownik	akcentowi	akcentom
biernik	akcent	akcenty
narzędnik	akcentem	akcentami
miejscownik	akcencie	akcentach
wołacz	akcencie	akcenty

przykłady:: (1.1) W niektórych wyrazach pochodzenia greckiego akcent pada na sylabę trzecią od końca.; (1.3) Akcent ostry to znak diakrytyczny w postaci ukośnej kreski wznoszącej się od lewej do prawej.; (1.4) Ten trunek jest słodkawy, ale z wyraźnym pikantnym akcentem.; (1.5) Ten jej mąż mówi z dziwnym akcentem, dlatego zastanawiam się, skąd on pochodzi?; (1.7) Ważnym akcentem wnętrza ogrodowego jest soliter o czerwonej barwie liści.

składnia:

kolokacje:: (1.1) akcent dynamiczny / toniczny / iloczasowy • akcent oksytoniczny / paroksytoniczny / proparoksytoniczny / inicjalny • akcent logiczny / zdaniowy; (1.5) akcent amerykański / cudzoziemski / krakowski / kresowy / lwowski • mówić z obcym akcentem • mieć dobry / fatalny akcent

synonimy:: (1.1) akcent wyrazowy, przycisk; (1.2) akcent muzyczny

antonimy:

hiperonimy:: (1.1) oksyton, paroksyton, proparoksyton

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. akcencista mos, akcentacja ż, akcentowanie n, akcentuacja ż, akcentysta mos, zaakcentowanie n

zdrobn. akcencik mrz

czas. akcentować ndk., zaakcentować dk.

przym. akcentacyjny, akcentuacyjny, akcentowy, akcentowany

przysł. akcentująco

związki frazeologiczne:

etymologia:: (1.1) łac. accentus^[1]

uwagi:: zob. też akcent w Wikipedii

tłumaczenia:

angielski: accent; (1.1) stress; (1.2) accent
arabski: (1.1) نبرة
białoruski: (1.1) акцэнт m, націск m; (1.2) акцэнт m, націск m; (1.3) акцэнт m; (1.5) акцэнт m
bułgarski: (1.1) акцент m, ударение n; (1.2) акцент m; (1.3) акцент m, ударение n; (1.4) акцент m; (1.5) акцент m
chorwacki: (1.1) naglasak m; (1.2) naglasak m; (1.3) naglasak m
czeski: (1.1) přízvuk m, akcent m
duński: (1.1) accent w
esperanto: (1.1) akcento; (1.2) akcento
estoński: (1.1) rõhk
fiński: (1.1) paino
francuski: (1.1) accent m; (1.2) accent m
hebrajski: (1.1) דגש m
hiszpański: (1.1) acento m
ido: (1.1) acento
interlingua: (1.1) accento
islandzki: (1.1) áhersla ż
japoński: (1.1) 強勢 (kyōsei), ストレス
kataloński: (1.1) accent m
kazachski: (1.1) екпін
kornijski: (1.3) ughverk m
łaciński: (1.1) accentus m
niemiecki: (1.1) Akzent m, Betonung ż; (1.2) Akzent m
nowogrecki: (1.1) τονισμός m, τόνος m; (1.3) τόνος m; (1.5) προφορά ż
nowopruski: (1.1) akcēnts m; (1.2) akcēnts m; (1.3) akcēnts m
portugalski: (1.1) acento m; (1.5) sotaque m
rosyjski: (1.1) ударе́ние n; (1.5) акцент m
słoweński: (1.1) naglas m, akcent m
szwedzki: (1.1) betoning w
tuvalu: (1.1) gaugāleo
ukraiński: (1.1) наголос m
võro: (1.1) rasõhus
węgierski: (1.1) hangsúly, ékezet
wilamowski: (1.1) akcent m; (1.2) akcent m; (1.3) akcent m; (1.5) akcent m; (1.7) akcent m
włoski: (1.1) accento m; (1.2) accento m

źródła:

↑ Hasło „akcent” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.

akcent (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) akcent

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	akcent	akcenty
dopełniacz	akcentu	akcentů
celownik	akcentu	akcentům
biernik	akcent	akcenty
wołacz	akcente	akcenty
miejscownik	akcentu	akcentech
narzędnik	akcentem	akcenty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

akcent (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) akcent, nacisk, akcentować

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:: rzecz. akcento, akcentado; czas. akcenti

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:: Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto). Baza Radikaro Oficiala: grupa 9.

źródła:

akcent (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) akcent – charakterystyczny sposób mówienia, intonacji typowy dla jakiegoś języka, dialektu albo objawiający się przy używaniu języka obcego^[1]

(1.2) akcent, nacisk, podkreślenie, uwydatnienie^[1]

(1.3) ogólny wydźwięk, obraz, charakter czegoś^[1]

(1.4) jęz. akcent, przycisk – wyróżnienie sylab w słowie lub słów w zdaniu^[1]

(1.5) jęz. typogr. akcent – znak graficzny nad (pod) literą^[1]

(1.6) muz. akcent^[1]

odmiana:

(1.1-6)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	akcent	akcenty
dopełniacz	akcentu	akcentov
celownik	akcentu	akcentom
biernik	akcent	akcenty
miejscownik	akcente	akcentoch
narzędnik	akcentom	akcentmi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. akcentuácia ż, akcentácia ż, akcentovanie n; czas. akcentovať ndk.; przym. akcentovaný, akcentačný

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 Hasło „akcent” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.

akcent (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) akcent, nacisk^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:: (1.1) akcentologija

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. akcentuacija ż, akcentuiranje n; czas. akcentuirati; przym. akcentski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

↑ Nina Snoj, Slovene Dictionary and Phrasebook, str. 29

akcent (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:: ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) jęz. akcent (wyrazowy)^[1]

(1.2) muz. akcent^[1]

(1.3) typogr. akcent^[1]

(1.4) jęz. akcent (wymowa)^[1]

(1.5) szt. archit. ogrod. akcent (wystrój)^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.

[swopwn-1] Hasło „akcent” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.

[sssj-2] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 Hasło „akcent” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.

[3] Nina Snoj, Slovene Dictionary and Phrasebook, str. 29

[Gara2003-4] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.

[1]

[1]

[1]

[1]