marnować

marnować (język polski)

wymowa:

IPA: [marˈnɔvat͡ɕ], AS: [marnovać] ​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zmarnować)

(1.1) wykorzystywać w sposób, który nie przynosi korzyści

czasownik zwrotny niedokonany marnować się (dk. zmarnować się)

(2.1) wykorzystywać małą część swoich możliwości

odmiana:

(1.1) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		marnować
czas teraźniejszy		marnuję	marnujesz	marnuje	marnujemy	marnujecie	marnują
czas przeszły	m	marnowałem	marnowałeś	marnował	marnowaliśmy	marnowaliście	marnowali
	ż	marnowałam	marnowałaś	marnowała	marnowałyśmy	marnowałyście	marnowały
	n	marnowałom	marnowałoś	marnowało
tryb rozkazujący		niech marnuję	marnuj	niech marnuje	marnujmy	marnujcie	niech marnują
pozostałe formy czas przyszły m będę marnował, będę marnować będziesz marnował, będziesz marnować będzie marnował, będzie marnować będziemy marnowali, będziemy marnować będziecie marnowali, będziecie marnować będą marnowali, będą marnować ż będę marnowała, będę marnować będziesz marnowała, będziesz marnować będzie marnowała, będzie marnować będziemy marnowały, będziemy marnować będziecie marnowały, będziecie marnować będą marnowały, będą marnować n będę marnowało, będę marnować będziesz marnowało, będziesz marnować będzie marnowało, będzie marnować czas zaprzeszły m marnowałem był marnowałeś był marnował był marnowaliśmy byli marnowaliście byli marnowali byli ż marnowałam była marnowałaś była marnowała była marnowałyśmy były marnowałyście były marnowały były n marnowałom było marnowałoś było marnowało było forma bezosobowa czasu przeszłego marnowano tryb przypuszczający m marnowałbym, byłbym marnował marnowałbyś, byłbyś marnował marnowałby, byłby marnował marnowalibyśmy, bylibyśmy marnowali marnowalibyście, bylibyście marnowali marnowaliby, byliby marnowali ż marnowałabym, byłabym marnowała marnowałabyś, byłabyś marnowała marnowałaby, byłaby marnowała marnowałybyśmy, byłybyśmy marnowały marnowałybyście, byłybyście marnowały marnowałyby, byłyby marnowały n marnowałobym, byłobym marnowało marnowałobyś, byłobyś marnowało marnowałoby, byłoby marnowało imiesłów przymiotnikowy czynny m marnujący, niemarnujący ż marnująca, niemarnująca marnujące, niemarnujące n marnujące, niemarnujące imiesłów przymiotnikowy bierny m marnowany, niemarnowany marnowani, niemarnowani ż marnowana, niemarnowana marnowane, niemarnowane n marnowane, niemarnowane imiesłów przysłówkowy współczesny marnując, nie marnując rzeczownik odczasownikowy marnowanie, niemarnowanie

(2.1) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		marnować się
czas teraźniejszy		marnuję się	marnujesz się	marnuje się	marnujemy się	marnujecie się	marnują się
czas przeszły	m	marnowałem się	marnowałeś się	marnował się	marnowaliśmy się	marnowaliście się	marnowali się
	ż	marnowałam się	marnowałaś się	marnowała się	marnowałyśmy się	marnowałyście się	marnowały się
	n	marnowałom się	marnowałoś się	marnowało się
tryb rozkazujący		niech się marnuję	marnuj się	niech się marnuje	marnujmy się	marnujcie się	niech się marnują
pozostałe formy czas przyszły m będę się marnował, będę się marnować będziesz się marnował, będziesz się marnować będzie się marnował, będzie się marnować będziemy się marnowali, będziemy się marnować będziecie się marnowali, będziecie się marnować będą się marnowali, będą się marnować ż będę się marnowała, będę się marnować będziesz się marnowała, będziesz się marnować będzie się marnowała, będzie się marnować będziemy się marnowały, będziemy się marnować będziecie się marnowały, będziecie się marnować będą się marnowały, będą się marnować n będę się marnowało, będę się marnować będziesz się marnowało, będziesz się marnować będzie się marnowało, będzie się marnować czas zaprzeszły m marnowałem się był marnowałeś się był marnował się był marnowaliśmy się byli marnowaliście się byli marnowali się byli ż marnowałam się była marnowałaś się była marnowała się była marnowałyśmy się były marnowałyście się były marnowały się były n marnowałom się było marnowałoś się było marnowało się było forma bezosobowa czasu przeszłego marnowano się tryb przypuszczający m marnowałbym się, byłbym się marnował marnowałbyś się, byłbyś się marnował marnowałby się, byłby się marnował marnowalibyśmy się, bylibyśmy się marnowali marnowalibyście się, bylibyście się marnowali marnowaliby się, byliby się marnowali ż marnowałabym się, byłabym się marnowała marnowałabyś się, byłabyś się marnowała marnowałaby się, byłaby się marnowała marnowałybyśmy się, byłybyśmy się marnowały marnowałybyście się, byłybyście się marnowały marnowałyby się, byłyby się marnowały n marnowałobym się, byłobym się marnowało marnowałobyś się, byłobyś się marnowało marnowałoby się, byłoby się marnowało imiesłów przymiotnikowy czynny m marnujący się, niemarnujący się ż marnująca się, niemarnująca się marnujące się, niemarnujące się n marnujące się, niemarnujące się imiesłów przymiotnikowy bierny m marnowany, niemarnowany marnowani, niemarnowani ż marnowana, niemarnowana marnowane, niemarnowane n marnowane, niemarnowane imiesłów przysłówkowy współczesny marnując się, nie marnując się rzeczownik odczasownikowy marnowanie się, niemarnowanie się

przykłady:

(1.1) Nie marnuj czasu na oglądanie telewizji!

składnia:

(1.1) marnować B.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) marnotrawić, trwonić

antonimy:

(1.1) oszczędzać; spożytkowywać

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. marny

czas. zmarnować dk., marnieć ndk.

rzecz. marnacja ż, zmarnowanie n, marnowanie n, marnotrawstwo n, marność ż

przysł. marnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) waste
• arabski: (1.1) أضاع
• bułgarski: (1.1) разхищавам, пилея, прахосвам
• chiński standardowy: (1.1) 浪费 (làngfèi), 白费 (báifèi)
• chorwacki: (1.1) tratiti, rasipati
• czeski: (1.1) plýtvat, marnit
• duński: (1.1) spilde
• esperanto: (1.1) disipi, malŝpari
• estoński: (1.1) raiskama
• fiński: (1.1) tuhlata
• francuski: (1.1) gaspiller
• hiszpański: (1.1) desperdiciar, malgastar, desaprovechar
• indonezyjski: (1.1) membuang, memboros
• japoński: (1.1) 浪費する
• kataloński: (1.1) desaprofitar, malbaratar
• koreański: (1.1) 낭비하다
• litewski: (1.1) eikvoti, gaišti
• łotewski: (1.1) tērēt, šķiest
• niderlandzki: (1.1) verspillen
• niemiecki: (1.1) vergeuden, verschwenden
• norweski (bokmål): (1.1) sløse, sløse bort
• nowogrecki: (1.1) σπαταλώ
• portugalski: (1.1) desperdiçar
• rosyjski: (1.1) тратить
• rumuński: (1.1) a irosi
• serbski: (1.1) траћити (traćiti), расипати (rasipati)
• słowacki: (1.1) plytvať, márniť
• słoweński: (1.1) zapravljati, trošiti, razsipati
• szwedzki: (1.1) slösa, försumma, sumpa, spilla, förspilla, ödsla, öda; (2.1) gå till spillo
• turecki: (1.1) israf etmek, telef etmek
• ukraiński: (1.1) марнувати, тратити
• węgierski: (1.1) pazarol, tékozol
• wietnamski: (1.1) lãng phí, phí
• włoski: (1.1) sprecare, sciupare

źródła: