oprawa

oprawa (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) okładka książki, zeszytu itp.

(1.2) to, w czym dany przedmiot jest osadzony

(1.3) elementy towarzyszące czemuś (np. wydarzeniu) i uatrakcyjniające je

(1.4) to, co otacza oczy: brwi, rzęsy itd.

(1.5) zrobienie oprawy (1.1)

(1.6) łow. postępowanie z upolowaną zwierzyną

odmiana:

(1.1-6)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	oprawa	oprawy
dopełniacz	oprawy	opraw
celownik	oprawie	oprawom
biernik	oprawę	oprawy
narzędnik	oprawą	oprawami
miejscownik	oprawie	oprawach
wołacz	oprawo	oprawy

przykłady:

(1.1) Ta książka podoba mi się szczególnie ze względu na jej piękną oprawę.

(1.2) Wiadomo, że w Polsce do wyrobu opraw rękojeści, jej ozdób i okuć pochew dosyć często używano mosiądzu.

(1.3) Niestety, popularności McClane′a nie dorównuje grafika. Mimo wykorzystania akceleratorów 3D, oprawa wizualna prezentuje się bardzo bladziutko.

(1.4) Ładna brunetka o długich włosach i bardzo ciemnej oprawie oczu gromadziła wokół siebie wiele osób spośród dzieci przedstawicieli kręgów dawnej i obecnej władzy […]

składnia:

kolokacje:

(1.1) miękka / twarda oprawa

(1.6) oprawa pokotu

synonimy:

(1.1) okładka

(1.2) rama, obramowanie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. oprawka ż, oprawiacz m, oprawca m, oprawczyni ż, oprawianie n, oprawienie n

czas. oprawiać ndk., oprawić dk.

przym. oprawny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) binding; (1.2) frame; (1.3) arrangement
• bułgarski: (1.1) подвързия ż
• niemiecki: (1.1) Einband m, Umschlag m; (1.2) Rahmen m; (1.3) Gestaltung ż, Rahmen m
• ukraiński: (1.1) опра́ва ż
• włoski: (1.1) brossura ż, rilegatura ż

źródła: