pretensja
pretensja (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) żal, uraza lub ansa do kogoś z jakiegoś powodu; t. słowa wyrażające to uczucie[1]
- (1.2) roszczenie zgłaszane przez kogoś do czegoś[1][2]; wymaganie, żądanie[3]
- (1.3) przesadnie wysokie mniemanie o sobie[1][3]; nieuzasadnione przypisywanie sobie zalet[2]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pretensja pretensje dopełniacz pretensji pretensji / przest. pretensyj celownik pretensji pretensjom biernik pretensję pretensje narzędnik pretensją pretensjami miejscownik pretensji pretensjach wołacz pretensjo pretensje
- przykłady:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pretensjonalność ż
- przym. pretensjonalny
- przysł. pretensjonalnie
- związki frazeologiczne:
- być w pretensjach • chodzić w pretensjach (być cały w pretensjach • chodzić cały w pretensjach) • bez pretensji • mieć pretensje do garbatego, że ma proste dzieci • mieć pretensje do siebie samego
- uwagi:
- zazwyczaj w lm
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) grudge; (1.2) grievance
- hiszpański: (1.1) reproche m, queja ż; (1.2) reclamación ż, reinvindicación ż, pretensión ż; (1.3) pretensión ż, ambición ż, deseo m
- jidysz: (1.1) pretensje מיזמור m (mizmer)
- ukraiński: (1.1) образа ż; (1.2) скарга ż
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Hasło „pretensja” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 2,0 2,1 Hasło „pretensja” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ 3,0 3,1 Hasło „pretensja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Halina Rybicka, Losy wyrazów w języku polskim, PWN, Warszawa 1976, s. 26.