przechowywać (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌpʃɛxɔˈvɨvat͡ɕ], AS[pšeχovyvać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.akc. pob. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. przechować)

(1.1) chować coś przed zniknięciem, zginięciem lub zepsuciem w jakimś miejscu
(1.2) trzymać kogoś w ukryciu
(1.3) chronić coś przed zapomnieniem
odmiana:
(1.1-3) koniugacja VIIIa lub rzad. koniugacja I[1], przechowuję / rzad. przechowywam[2]; lub rzad.
przykłady:
(1.1) W tej skrzyni należy przechowywać narzędzia.
(1.2) Muszę przechowywać ciebie na strychu.
(1.3) To zdjęcie będę przechowywać w albumie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) magazynować, składować, przetrzymywać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. przechować, chować
przym. przechowywany, chowany
rzecz. przechowalnia ż, chowany mrz, przechowywanie, chowanie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „przechować” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „przechowywać” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  NODES