schludność

schludność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co schludne; cecha tych, którzy są schludni

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	schludność	schludności
dopełniacz	schludności	schludności
celownik	schludności	schludnościom
biernik	schludność	schludności
narzędnik	schludnością	schludnościami
miejscownik	schludności	schludnościach
wołacz	schludności	schludności

przykłady:

składnia:

(1.1) schludność + D.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) uporządkowanie

antonimy:

(1.1) niechlujność

hiperonimy:

(1.1) zaleta

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. schludzenie n

czas. schludzić

przym. schludny

przysł. schludnie, schludno

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. schludny + -ość

uwagi:

Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) ахайнасць ż
• czeski: (1.1) úpravnost ż
• rosyjski: (1.1) опрятность ż, чистоплотность ż

źródła: