starożytność
starożytność (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) hist. okres w dziejach ludzkości, który trwał od wynalezienia pisma do upadku imperium zachodniorzymskiego w 476 roku; zob. też starożytność w Wikipedii
- (1.2) dawne, zamierzchłe czasy
- (1.3) artefakty z epoki starożytnej
- (1.4) dawność czegoś[1]
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik starożytność starożytności dopełniacz starożytności starożytności celownik starożytności starożytnościom biernik starożytność starożytności narzędnik starożytnością starożytnościami miejscownik starożytności starożytnościach wołacz starożytności starożytności
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) antyk
- antonimy:
- (1.1) nowożytność
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. starożytnictwo n, starożytnik mos, starożytni mos, stary mos
- przym. starożytny, stary
- przysł. starożytnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. starożytny + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) antieke, antikwiteit
- albański: (1.1) lashtësi, antikitet
- angielski: (1.1) antiquity; (1.2) antiquity; (1.3) antiquity; (1.4) antiquity
- arabski: (1.1) العصور القديمة; (1.2) قدم
- azerski: (1.1) qədimlik, qədim dövr; (1.2) keçmiş
- baskijski: (1.1) Antzinaro
- bengalski: (1.1) অনাদিকাল; (1.2) প্রাচীনত্ব
- białoruski: (1.1) старажытнасць ż
- bośniacki: (1.1) starina ż, antika ż
- bułgarski: (1.1) античност ż, древност ż (1.2) древност ż
- cebuano: (1.1) pagkakaraan, kakaraan
- chiński standardowy: (1.1) 古代 (gǔdài), 古風; (1.2) 古代 (gǔdài)
- chorwacki: (1.1) antika ż, starina ż
- czeski: (1.1) starověk m, antika ż
- duński: (1.1) antik w
- esperanto: (1.1) antikvo
- estoński: (1.1) antiik; (1.2) igiaeg
- fiński: (1.1) antiikin; (1.2) vanhuus
- francuski: (1.1) antiquité ż
- galicyjski: (1.1) antigüidade ż
- górnołużycki: (1.1) zastarskosć ż, zastarsko n; (1.2) zastarsko n
- hausa: (1.1) tsufa
- hindi: (1.1) प्राचीन काल, पूर्वकाल के अत्रशेष; (1.2) पुरातनता
- hiszpański: (1.1) antigüedad ż
- interlingua: (1.1) ancianitate
- japoński: (1.1) 古
- joruba: (1.1) ohun atijọ
- kannada: (1.1) ಪ್ರಾಚೀನ
- kataloński: (1.1) antiguitat ż
- kazachski: (1.1) көнелік (könelik)
- khmerski: (1.1) វត្ថុបុរាណ
- litewski: (1.1) senovė ż, antika ż
- łaciński: (1.1) antiquitas ż; (1.2) vetustas ż
- łotewski: (1.1) senatne ż
- malajalam: (1.1) പുരാതനതം
- marathi: (1.1) पुरातन वास्तू
- mongolski: (1.1) эртний
- niderlandzki: (1.1) oudheid ż, antiquiteit; (1.2) ouderdom
- niemiecki: (1.1) Altertum n, Antike ż
- norweski (bokmål): (1.1) antikk m
- nowogrecki: (1.1) αρχαιότητα ż
- ormiański: (1.1) հնություն (hnut’yun)
- perski: (1.1) قدمت
- portugalski: (1.1) antiguidade ż
- rosyjski: (1.1) дре́вность ż, анти́чность ż; (1.2) дре́вность ż, старина́ ż; (1.3) дре́вность ż; (1.4) дре́вность ż
- rumuński: (1.1) antichitate ż
- serbski: (1.1) антика ż
- słowacki: (1.1) starovek m
- słoweński: (1.1) antika ż
- sundajski: (1.1) barang antik
- szwedzki: (1.1) antiken w
- tadżycki: (1.1) атища (atiŝa)
- tagalski: (1.1) unang panahon
- tajski: (1.1) สมัยโบราณ
- tamilski: (1.1) பழங்காலத்தில்
- telugu: (1.1) పూర్వకాలంలో
- turecki: (1.1) eskilik
- tuvalu: (1.2) aho taumua, aso taumua
- ukraiński: (1.1) античність ż; (1.2) давнина ż
- uzbecki: (1.1) qadimiylik
- węgierski: (1.1) antikvitás
- wietnamski: (1.1) cổ xưa
- włoski: (1.1) antichità ż lm
- źródła:
- ↑ Hasło „starożytność” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.