torba

torba (język polski)

torba (1.1)

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1-2)

przykłady:: (1.1) Mam nową torbę, którą dostałem na urodziny.; (1.1) Na uczelni zawsze noszę laptopa w torbie.; (1.1) Urwała mi się rączka od mojej ulubionej skórzanej torby.; (1.1) Torba była za ciężka dla rachitycznego lokaja.

kolokacje:: (1.1) skórzana torba • mała / duża torba • wygodna / praktyczna / pojemna / elegancka / stylowa / lekka / wytrzymała torba • torba z paskiem / z kieszeniami / z zamkiem • torba na ramię • torba do samochodu

wyrazy pokrewne:

rzecz. torbacz mzw, torbacze nmos

związki frazeologiczne:: kto się torbą urodził, walizką nie zostanie • puścić z torbami • pójść z torbami • kto zacznie z dziadami, pójdzie z torbami

etymologia:: tur. torba → worek; od nazwy miasta w Turcji – tur. Torba^[2]

angielski: (1.1) bag
arabski: (1.1) كيس ,حقيبة
białoruski: (1.1) сумка ż
bułgarski: (1.1) чанта ż
chiński standardowy: (1.1) 包 (bāo)
duński: (1.1) taske w
esperanto: (1.1) sako, taŝo
estoński: (1.1) kott
francuski: (1.1) sac m
hiszpański: (1.1) bolsa ż, bolso m; (1.2) marsupio m
islandzki: (1.1) taska ż
japoński: (1.1) 鞄 (かばん, kaban), バッグ (baggu)
kaszubski: (1.1) tasza ż
koreański: (1.1) 가방
litewski: (1.1) rankinė ż
niemiecki: (1.1) Tasche ż
ormiański: (1.1) պայուսակ
polski język migowy:
(w zapisie SignWriting)
(1.1) , walizki, torby:
rosyjski: (1.1) пакет m, сумка ż
suahili: (1.1) mfuko
szwedzki: (1.1) påse w
turecki: (1.1) çanta
ukraiński: (1.1) торба ż, сумка ż
wilamowski: (1.1) tuørba ż, tiöerba
włoski: (1.1) borsa ż, sporta ż (na zakupy)

↑ Hasło „torba” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 786.
↑ Michael Hornsby, Wielojęzyczność i kontakty językowe, tłum. Tomasz Wicherkiewicz, w: Języki w niebezpieczeństwie. Księga wiedzy, Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydział Neofilologiczny, Poznań 2016, s. 86.