alians

alians (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˈalʲjãw̃s], AS: [alʹi ̯ãũ̯s], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• i → j 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przymierze między państwami

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	alians	alianse
dopełniacz	aliansu	aliansów
celownik	aliansowi	aliansom
biernik	alians	alianse
narzędnik	aliansem	aliansami
miejscownik	aliansie	aliansach
wołacz	aliansie	alianse

przykłady:

(1.1) Dwa państwa zawarły alians.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) przymierze, sojusz, koalicja

antonimy:

(1.1) rywalizacja, konkurencja

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. alliance

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) alliance
• baskijski: (1.1) aliantza
• białoruski: (1.1) саюз m, альянс m
• duński: (1.1) alliance w
• esperanto: (1.1) alianco
• francuski: (1.1) alliance ż
• hiszpański: (1.1) alianza ż
• niemiecki: (1.1) Allianz ż
• norweski (bokmål): (1.1) allianse m
• norweski (nynorsk): (1.1) allianse m
• nowogrecki: (1.1) συμμαχία ż, ένωση ż
• rosyjski: (1.1) союз m, альянс m
• ukraiński: (1.1) союз m, альянс m

źródła: