anda
anda (język arumuński)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
spójnik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
anda (język farerski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) oddychać
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz farerski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
anda (język hiszpański)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˈãn̩.da]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od andar
- (2.2) 2. os. lp (tú) trybu rozkazującego (imperativo) od andar
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- ponieważ wyraz zaczyna się samogłoską „a” i akcent pada na pierwszą sylabę, w liczbie pojedynczej należy stosować rodzajniki rodzaju męskiego (el – określony; un – nieokreślony) zamiast żeńskiego; zobacz też: águila, arte, agua
- źródła:
anda (język islandzki)
edytuj- wymowa:
- IPA: /ˈanta/
- znaczenia:
czasownik
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) anda að sér • anda frá sér • anda út
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. andardráttur m, andi m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
anda (język szwedzki)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) samhällsanda
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
- ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 24.