asterysk

asterysk (język polski)

asterysk (1.1) w czcionce Times New Roman

wymowa:

IPA: [aˈstɛrɨsk], AS: [asterysk] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) poligr. znak pisarski w kształcie gwiazdki (*), najczęściej pięcio- lub sześcioramiennej, umieszczany w przybliżeniu pomiędzy średnią i górną linią pisma, stosowany m.in. jako znak umowny, symbol odsyłacza do przypisu, wieloznacznik ogólny, separator tekstu oraz jako element ozdobny; zob. też asterysk w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	asterysk	asteryski
dopełniacz	asterysku	asterysków
celownik	asteryskowi	asteryskom
biernik	asterysk	asteryski
narzędnik	asteryskiem	asteryskami
miejscownik	asterysku	asteryskach
wołacz	asterysku	asteryski

przykłady:

(1.1) Nie powinno tu być żadnego asterysku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gwiazdka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. astrowate nmos

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ἀστερίσκος (asterískos) → gwiazdka

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks: Polski - Znaki typograficzne i interpunkcyjne

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) asterisk
• arabski: (1.1) نجمة ż
• baskijski: (1.1) izartxo, izarño
• chorwacki: (1.1) asterisk
• czeski: (1.1) hvězdička ż
• duński: (1.1) asterisk w
• esperanto: (1.1) asterisko, steleto
• francuski: (1.1) astérisque m
• hiszpański: (1.1) asterisco m
• islandzki: (1.1) stjarna ż
• japoński: (1.1) アステリスク
• kataloński: (1.1) asterisc
• koreański: (1.1) 별표
• norweski (bokmål): (1.1) asterisk
• nowogrecki: (1.1) αστερίσκος m
• portugalski: (1.1) asterisco
• serbski: (1.1) астериск
• szwedzki: (1.1) asterisk w
• turecki: (1.1) asterisk, yıldız imi, yıldız işareti
• węgierski: (1.1) aszteriszk
• włoski: (1.1) stellina

źródła: