bóstwo
bóstwo (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rel. mit. nadludzka istota z wierzeń lub mitów
- (1.2) przen. przedmiot uwielbienia
- (1.3) właściwość bycia bogiem
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bóstwo bóstwa dopełniacz bóstwa bóstw celownik bóstwu bóstwom biernik bóstwo bóstwa narzędnik bóstwem bóstwami miejscownik bóstwie bóstwach wołacz bóstwo bóstwa
- przykłady:
- (1.1) Starożytni Grecy czcili wiele bóstw.
- (1.2) Halina, szkolne bóstwo, przyszła wymalowana i w butach na obcasach.
- (1.3) Rzymianie wierzyli w bóstwo imperatorów i ich żon.
- składnia:
- antonimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Bóg mos, bóg mos, bożek mos/mzw, bogini ż, boginka ż, boskość ż, przebóstwienie n, ubóstwianie n
- czas. przebóstwić dk., ubóstwiać ndk.
- przym. boży, boski, pobożny
- przysł. bosko, bożo, pobożnie
- wykrz. przebóg
- związki frazeologiczne:
- robić się na bóstwo • zrobić się na bóstwo
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) deity
- arabski: (1.1) إله, رب, بعل
- białoruski: (1.1) бажаство n
- bośniacki: (1.1) božanstvo n
- czeski: (1.1) božstvo n
- esperanto: (1.1) diaĵo; (1.3) dieco
- francuski: (1.1) déité ż
- hiszpański: (1.1) deidad ż
- jidysz: (1.1) גאָט m (got)
- niemiecki: (1.1) Gottheit ż; (1.2) Idol n
- rosyjski: (1.1) божество n
- sanskryt: (1.1) सुर m, स्वर्गिन्
- słowacki: (1.1) božstvo n; (1.3) božstvo n
- słowiński: (1.1) bóg m, bȯ́u̯šk m, bȯ́u̯stvɵ m
- tuvalu: (1.1) atua
- ukraiński: (1.1) божество n; (1.3) боже́ственність ż
- węgierski: (1.1) istenség; (1.3) istenség
- włoski: (1.1) divinità ż; (1.2) dio m, idolo m; (1.3) divinità ż
- źródła: