babsztyl

babsztyl (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbapʃtɨl], AS: [bapštyl], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) pogard. o kobiecie brzydkiej lub niesympatycznej

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	babsztyl	babsztyle
dopełniacz	babsztyla	babsztyli / babsztylów
celownik	babsztylowi	babsztylom
biernik	babsztyla	babsztyle
narzędnik	babsztylem	babsztylami
miejscownik	babsztylu	babsztylach
wołacz	babsztylu	babsztyle

przykłady:

(1.1) Ten wstrętny babsztyl znów zablokował mój samochód na parkingu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) głupi / gruby / okropny / paskudny / pyskaty / szpetny / wredny babsztyl

synonimy:

(1.1) babon, babsko; książk. megiera; przen. krowa; reg. śl. murchla

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) kobieta

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. baba ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. baba < prasł. *baba

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cow, shrew
• białoruski: (1.1) бабішча ż
• esperanto: (1.1) virinaĉo
• niemiecki: (1.1) Zicke ż
• włoski: (1.1) megera ż, strega ż, donnaccia ż

źródła: