banderola
banderola (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) papierowa opaska na towarach, banknotach, dokumentach; zob. też banderola w Wikipedii
- (1.2) ornament w formie wstęgi, zwykle z odpowiednim napisem, występujący głównie w malarstwie średniowiecznym[1]
- (1.3) daw. chorągiewka, proporczyk[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik banderola banderole dopełniacz banderoli banderol celownik banderoli banderolom biernik banderolę banderole narzędnik banderolą banderolami miejscownik banderoli banderolach wołacz banderolo banderole
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. banderolowanie n
- czas. banderolować ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) ang. banderole < franc. banderolle[2]
- (1.2-3) franc. banderolle → chorągiewka < wł. banderuola → chorągiewka < wł. bandiera → chorągiew[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „banderola II” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „banderola I” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
- ↑ Hasło „banderola II” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.