bankiet

bankiet (język polski)

bankiet (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈbãŋcɛt], AS: [bãŋḱet], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk-  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wystawne, uroczyste przyjęcie

(1.2) gw. (Bukowina) zabawa organizowana na zakończenie szkoły

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bankiet	bankiety
dopełniacz	bankietu	bankietów
celownik	bankietowi	bankietom
biernik	bankiet	bankiety
narzędnik	bankietem	bankietami
miejscownik	bankiecie	bankietach
wołacz	bankiecie	bankiety

przykłady:

(1.1) Prezydent urządził bankiet.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) wypusknoj

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) przyjęcie

(1.2) impreza, zabawa

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bankietowicz m, bankietnik m, bankietowiczka ż, bankietowanie n, bankietówka ż

czas. bankietować ndk.

przym. bankietowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. banquet < wł. banchetto

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) banquet
• baskijski: (1.1) oturuntza
• białoruski: (1.1) банкет m
• bułgarski: (1.1) банкет m
• esperanto: (1.1) bankedo
• francuski: (1.1) banquet m; (1.2) festin
• grenlandzki: (1.1) qassimiuaarneq, nerersuarneq
• hiszpański: (1.1) banquete m
• kataloński: (1.1) banquet m
• niemiecki: (1.1) Bankett
• rosyjski: (1.1) банкет m
• ukraiński: (1.1) бенкет m, банкет m
• węgierski: (1.1) bankett

źródła: